Zondag 24 september 2017
Op het landgoed Leyduin is vandaag van alles te doen. Ik ga mee met de insectenexcursie, maar er doen wel heel veel mensen aan mee, het is de vraag of ik er nog een beetje bij kan om foto’s te maken. Nou ja, ik krijg een potje in mijn handen gedrukt met een roodbruine sikkelwants, dat is tenminste al wat.

Er komt nog een larf van een gaasvlieg voorbij, misschien ook van de franjegaasvlieg, maar nu van de onderkant.

Er is een klein meisje bij die spinnen over haar hand laat lopen, een regenworm en kikkers pakt. De kikker is in de paraplu gezet.

Maar hij wil er natuurlijk uit.

Ik vind spinnen best mooi.

Vincent houdt een libel vast, natuurlijk bij de vleugels, want libellen vangen insecten met hun poten, als je de poten beschadigt kunnen ze niet meer vangen en verhongeren ze. Bij deze libel komen er eitjes naar buiten, hij zal hem gauw terug zetten.

Ik wist niet dat pissenbedden vervellen en al helemaal niet dat ze dat altijd voor de helft doen. Ze eten hun oude huidje ook nog op.

Vincent gaat ook nog waterbeestjes vangen, want daar zitten ook wantsen tussen.

Ondertussen staat een paddenstoel te pronken in het mos.

In het water zit een larf van een libel, dicht bij de posthoornslak.

Julia heet het meisje en ze heeft nu een zuringwants in haar handjes.

Een gewone vijverloper heeft wel een hele lange snuit, het is een wants.

Wat een juweeltje scharrelt daar tussen het gras, moet je die ogen zien. (Notiophilus rufipes)

Op de terugweg kan ik het niet laten om nog bij de vliegenzwammen te kijken. Ze staan als een heksenkring om de berk.

De iets oudere zijn al platter geworden.

Wat een pracht.

De kleuren van de bladeren van het Perzisch ijzerhout zijn heel bijzonder, net als het vruchtje.