Wat een golven

Dinsdag 13 februari 2018
Vanmorgen ben ik naar badminton in de Duinwijckhal geweest. Was leuk. De zon schijnt ’s middags ook nog uitbundig en ik fiets naar de pier, die is afgesloten en er is ook niet veel te beleven. Ik ga naar het Kennemermeer en volg het pad aan de westkant, daar ga ik het strand op. Het zand waait over het strand, er staat meer wind dan ik verwachtte. De golven waren dan ook spectaculair.

Langs het Kennemermeer wandel ik terug en ik kom al de eerste bloem van het hoefblad tegen en er volgenden al snel meer.

Bizar zo weinig vogels er in de struiken zitten, een paar eksters, verder helemaal niets, zelfs geen mus. Op het water wel veel meeuwen en in de zuidhoek toch wel een dertigtal tafeleenden.

Ik fiets nog even door langs het semafoor, misschien zitten er nog puttertjes. Nee dus, weer helemaal niets.

Eén gedachte over “Wat een golven

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.