Vrijdag 2 mei 2025
Samen met Audrey tel ik vlinders bij het Kennemermeer. We zien 3 damherten en 2 daarvan staan elkaar te liefkozen. Toch is het niet leuk dat ze in het gebied lopen, want ze lusten heel graag orchideeën.
Ik dacht dat de rupsen met die lichte haren dat dat kleine beren waren, maar met die knobbels zijn het toch grote beren.
Het is een tjiftjaf, want we hebben hem gehoord 😉
Hierom vind ik de grassen en biezen zo mooi, dit is gewone waterbies.
Zaterdag 26 april 2025
Met Audrey ga ik vlinders tellen bij de Vossendel. Grappig dat zij een boom ziet waar ik nooit naar gekeken heb, ook al is die heel apart. Het is een Tartaarse kamperfoelie, die hier helemaal niet thuis hoort. Onder de roze knoppen zit ook nog een bloesemboktor.
De gewone bandspanner zullen vast nog wel vaker tegenkomen, maar deze is zo mooi vers.
Een grote zweefvlieg op de boom waar vaak insecten op zitten. Het is de populierenwoudzwever.
De mannetjes van de eik zijn wel herkenbaar.
De vrouwelijke bloem ziet er heel raar uit.
Ik wil zo graag de smaragdlibel op de foto zetten en bij de tankval richting Driehuis zou de kans groter zijn dan bij het weiland van de Vossendel. Schildpadden zitten daar genoeg, zelfs stapels. Bij de middelste kan je zien dat die zijn schild aan het vernieuwen is.
Geen smaragdlibel, wel een lachebekje geelbuikschildpad.
We fietsen door naar de Cremermeerroute die we ooit nog eens willen tellen, mocht het water zakken. De Engelse kwikstaart loopt al op een droog stukje, dus wie weet.
Nu niet de bosruiter, maar de groenpootruiter die daar loopt.
Ik dacht dat de Engelse kwikstaart in het bosje was gevlogen, deze kleuren lijken veel meer bij een gele kwikstaart te passen. Beetje vreemd dat ik opeens 2 gelige kwikstaarten zie, terwijl ik die anders vrijwel nooit zie.
De zomertaling in volle glorie.
De achterste gans heeft een groene halsband en die geef ik door aan de ringer. Dit stelletje heeft 5 pullen en daar in de buurt is nog een stelletje met 4 pullen.
Dinsdag 15 april 2025
Met Audrey tel ik vlinders bij de Vossendelroute, het enige bijzondere wat we zien zijn 2 knokkende bokken.
Maandag 14 april 2025
Heel wat schildpadden in Schoonenberg en vier verschillende soorten.
Zoals de zaagrugschildpad.
Een meisje kuifeend lijkt wel trots rond te zwemmen.
Gele dovenetels zijn prachtig.
Het zijn er heel veel en staan ook op veel plekken.
Vrijdag 11 april 2025
Op weg naar het landje van Gruijters stop ik bij een weiland waar 3 hazen met elkaar aan het dollen zijn.
Zo schattig die staartjes.
Nog geen haasje over, wel racende hazen.
Ik ga naar de Vossendel om vlinders te tellen. In het bos staan bleeksporige viooltjes.
Toch nog 6 kleine geaderde witjes geteld, bij 15 graden.
Op de laatste sectie staat een kruisbes met een wat vreemde bloem.
Van het landje van Gruijters is niets meer terecht gekomen, volgende keer maar weer.
Dinsdag 8 april 2025
Ik tref het dat ik van badminton terug door de duinen fiets. Ik haal 2 heren op een penny-farthing-fiets in en ze vinden het leuk dat ik ze op de foto zet.
Zo zacht als de haren van de Schotse hooglander zijn, je zou ze zo willen aaien.
Bij de splitsing van de weg zijn de heren afgestapt en nu wil hij demonstreren hoe hij er weer op komt, pff, nog niet zo eenvoudig.
Ik kom de oude Shetlandpony weer tegen en een man ‘weet’ er alles van en beweert dat deze wel 40 jaar is, wat ik dus zeer in twijfel trek, maar oud is ze wel!
Als ik de duinen uit ga zie ik nog de 2 Engelse heren met hun bijzondere fiets aan de overkant lopen en even later stappen ze weer op. De fietsen zijn best hoog. Ze gaan naar de boot van Engeland na een week vakantie hier, wat ze prima is bevallen omdat de fietspaden hier zo goed zijn. In Engeland worden ze als ‘enemies’ gezien.
’s Middags ga ik naar Beeckestijn, o.a. om de hondstand te fotograferen.
Maar vooral om te kijken naar het nest van de buizerds en wat een kans dat ik ze net parend op de foto kan zetten.
In de kruidentuin staan bomen van de gieser-wildeman-peren en die bloeien nu.
Donderdag 3 april 2025
Vandaag voor het eerst met Audrey de vlinders bij de Vossendel tellen. In het slootje ligt wat kikkerdril, maar er is maar één bruine kikker te zien.
Leuk dat we de eerste kleine parelmoervlinder zien, alleen blijft deze niet zitten.
Maandag 24 maart 2025
Ik wil al een tijd naar de klimtoren Papenberg in Castricum. Het is mooi weer, maar de kou valt me wel tegen. Gelukkig zie ik al van de Beverwijksestraatweg de klimtoren al staan, dan hoef ik niet te zoeken.
Mooi uitzicht vanaf de Papenberg.
Je kan op die klimtoren komen.
Bij de Zanderij fiets ik de duinen in. Er staan heel wat narcissen in de duinen, vind ik best wel gek, zijn ze daar natuurlijk of hebben mensen die illegaal daar geplant?
Ik ben weer een hoge duin tegengekomen waar ik naar boven ga voor het uitzicht.
Het lijkt een hele klim, maar dat is voor deze klimgeit geen probleem.
Verderop staat een grote groep schapen bij het hek en in de verte op een heuvel zie ik geiten. Een ervan vindt het hoogste het lekkerst.
En dan komen de geiten de heuvel af rennen naar mij toe. Een tweeling komt van de andere kant.
De schapen gaan ook rennen.
De geiten komen dan dicht bij het hek staan.
Terwijl de schapen op de vlucht zijn voor de geiten.
De geiten snappen niet waarom ze vluchten.
Wat een koppie heeft die geit met z’n dubbele sik.
De schapen zijn verderop aan het dollen met elkaar.
Verder naar de uitgang kom ik langs de uitkijktoren bij de Kruisberg. Die ziet er van binnen van bovenaf heel kunstig uit.
Het is een vrij nieuwe toren.
Langs de weg bij de tuinderijen in Beverwijk staat een keizerskroon, die zullen daar wel gekweekt worden.
Tja, buizerds zie ik zo vaak, maar dit is wel een heel mooi plekje.
Donderdag 19 maart 2025
Vanaf badminton fiets ik door Bloemendaal en daar staan duizenden bosanemonen.
Toch nog even kijken bij de Oosterplas, nog geen ransuil. Het is heerlijk weer en ik fiets door naar het Vogelmeer. Voordat ik daar ben zie ik dat de Schotse Hooglanders hooi krijgen, waarschijnlijk worden ze gecontroleerd door Ekögrun.
Zo mooi kunnen slobeenden zijn.
Maar de kleuren van de kievit zijn niet te overtreffen.
Deze komt bijna bij mijn schoenen lopen, zo dichtbij.
Verrassing dat er zomertalingen zitten, een vrouwtje en twee mannetjes, dat tref ik dan weer.
Ik denk dat de Schotse hooglander net gezenderd is, zo kunnen ze weten waar ze zich ophouden in de duinen.
Dinsdag 11 maart 2025
Ik ga toch nog eens kijken bij de Oosterplas of er nog ransuilen zitten. Ik loop daar een tijd te kijken en dan zie ik een haas mijn richting uit komen, hij knabbelt hier en daar en gaat rustig zijn gang, zo leuk.
Er zwemmen daar wat kuifeenden.
Het plaatje van de Oosterplas.
Zaterdag 15 februari 2025
Bij het voorstukje van de pier zit een man eider. Gelukkig, want er zijn verder weinig vogels.
Daarom ga ik door naar het Kennemermeer, waar klein hoefblad bloeit. De meeldraadjes zijn geel en de binnenbloemetjes zijn nog dicht.
Ik loop een stuk richting het zuiden en zie zowaar een vos die rustig doorloopt nadat hij even gekeken had of ik wel te vertrouwen ben.
Dinsdag 11 maart 2025
Nu ik eindelijk weet waar de ransuilen zitten wil ik met mijn telelens ze fotograferen. Helaas zie ik ze nu niet. Ik loop over de zandpaadjes tussen de dennenbomen door, misschien zitten ze nog in de buurt.
Al dat water in het gebied bij de Waterleidingweg is wel mooi om te zien.
Ach, de Schotse Hooglanders zijn aan het knuffelen.
Maandag 10 maart 2025
Er zitten ransuilen bij de Oosterplas en ik heb mijn fototoestel meegenomen naar badminton, zodat ik zo door kan fietsen. Wat tref ik het dat Hans ze aanwijst, dan is het niet moeilijk ze te zien. Ze zitten behoorlijk hoog in de dennenbomen, ik hoop dat ik ze van de week met mijn Sony telelens kan fotograferen.
In de Herenduinen staat een Shetlandpony op de weg. Misschien is het de laatste van de Shetlanders. Ze is behoorlijk grijs en zal een jaar of 28 zijn, want ze werden in 1998 geïntroduceerd hier in de duinen.
Ze loopt bij de kudde Exmoorpony’s.
Duidelijk last van jeuk, ze heeft ook een kale plek in haar hals.
Zondag 2 maart 2025
Ik ben naar een lezing over Saba geweest in Thijsse’s hof. Op de terugweg fiets ik door de duinen. Dit geeft me vaak een vakantiegevoel alsof ik op safari ben met wilde beesten in de bergen (een beetje fantasie is nooit weg).
Nog een controleren hoe hoog het water op het fietspad staat, de eerste diepte is goed te doen met de fiets, bij de tweede keer ik om omdat het toch niet de bedoeling was om door te fietsen. Al dat water geeft ook een mooi spiegelbeeld.
Bij de weilanden van Duin en Kruidberg lopen de ooievaars weer. De een is aan het slootje springen…
…en de ander is aan het dansen.
Ook leuk: een mannetje vink.
Zaterdag 15 februari 2025
Bij het opruimen van de Amerikaanse vogelkers zijn er grotere stukken open zand gecreëerd, wat toch wel een mooi effect heeft op de duinen bij Duin en Kruidberg.
Bij het Cremermeer klim ik even naar boven of daar nog leuke soorten zitten. Er komen net 2 grote zaagbekken aan vliegen die daar even foerageren en dan weer vertrekken.
Bij de grote plassen bij mijn vlinderroute zitten meerdere stelletjes knobbelzwanen, maar ook een grote zilverreiger.
Op de terugweg zie ik de Exmoor-pony’s grazen.
Dinsdag 21 januari 2025
Er is een humes bladkoning op Westerveld gesignaleerd, die is heel zeldzaam, dus die zou ik wel eens willen zien en horen. Een roodborstje zit daar wel parmantig, maar daar kom ik niet voor.
Vrouwtje vink tussen de bloemetjes.
Ik loop het hele terrein rond en dat is best een heel stuk. Maar dan zie ik een ree, wat leuk zo met dat fluweel nog op het gewei.
Zaterdag 18 januari 2025
Het heeft gevroren en er hangt al een paar dagen mist. Dat geeft een leuk effect van ijsdruppeltjes aan de haren die achtergebleven zijn van de Schotse Hooglanders of paarden die er lopen.
In de duinen is het bij mistig weer extra mooi.
Vooral met spiegelglad water.
Er is veel open terrein gecreëerd.
Bevroren waaiertjes.
Een landkaart van paarse korstzwammen.
Richting Vogelmeer zie ik een man brilduiker.
Wat een grote oesterzwammen.
Herkauwende Schotse hooglander bij de Vogelweg, uitkijkend op het landschap, misschien verveelt het hem/haar allang, maar hij heeft niets anders, hihi.
Mysterieus landschap bij de zijweg, met wit bevroren takjes.
Hier heb ik me maar niet door het water gewaagd. De fiets die er staat laat zien dat het water tot de naaf komt, dat wordt me te gortig. Door de andere plas ben ik wel gereden.
Regelmatig zie ik de ooievaar weer in het weiland bij Santpoort-Noord. Soms alleen, soms beide.
Maandag 13 januari 2025
Er zouden kleine zwanen zitten op de Westhoffplas, ik ga een poging wagen om ze te zien. Eerst kom ik door Velserbeek, waar de zon op het fijne laddermos met fijne druppeltjes schijnt. Foto’s daarvan zijn nooit zo mooi als in het echt. Ik fiets door naar de Westhoffplas waar nog steeds ijs ligt. Daar rusten de smienten op.
Bij de vogelhut zitten de bergeenden op het ijs.
Ik fiets door de Houtrak en kom bij de Kerkweg bij de vogelhut “De Smient”. Een haasje knabbelt daar aan het gras.
Op de weilanden bij Velserbroek zijn veel spreeuwen, maar de kramsvogel zit gelukkig wat dichterbij.
Donderdag 2 januari 2025
Op het strand liggen wat zeesterren, maar niet veel.
Heel wisselend weer, toch wel getroffen met de regen, zo goed als droog gebleven.
Dat is nog eens dapper: een jonge vrouw en man nemen een billendip in het koude water. Snel er in en er weer uit.
Zo lijkt het wel mooi weer, toch is er heel licht een regenboog te zien.
Aan de andere kant is het juist het tegenovergestelde, donkere luchten met een hele regenboog.
Er ligt een vrij vers eikapsel van een hondshaai.
Nog even bij het begin van de pier geweest. Veel water en zand op de weg.
Zondag 29 december 2024
We lopen dit keer met meer mensen dan anders met de strandwacht, toch is er weer niet echt veel gevonden. Gelukkig is Ingeborg mee en die weet gelijk dat dit een dwergtong is. Vooral vanwege de donkere streepjes bij de vinnen.
Hauwwier wordt niet zo vaak gevonden. Vooral het strand vind ik er mooi uit zien.
Na de koffie ga ik naar het eind van de pier. Ik wacht nog steeds op een Jan-van-Gent. Een vrouwtje middelste zaagbek vangt daar een vis en vliegt heel even en dat heb ik net weten vast te leggen.
Er vliegen steeds kleine groepjes aalscholvers langs.
Zaterdag 28 december 2024
Na de storm wil ik kijken of er veel aangespoeld is op het strand. Dat valt erg tegen. Een nieuw soort worm heb ik op de foto genomen om te laten zien wat het verschil is met een schelpkokerworm. De bovenste is de oweniaworm, die kleine schelpjes dakpansgewijs langs de buitenkant heeft gedrapeerd.
Dicht bij de pier ligt een dode vis, ik dacht eerst een steenbolk, maar het is een wijting.
Maandag 16 december 2024
Bij de maandagexcursie gaan we naar het strand waar ik toch nog eens de zeealsem wil laten zien. Het is bijna afgestorven, evengoed nog goed zichtbaar als zeealsem. Afgelopen tijd heeft het water heel hoog gestaan en is er weer een stuk van de duinen weggeslagen.
Op het strand ligt iets bij een strandpaal. Als ik het fotografeer met mijn telelens zie ik dat het een zeehondenpup is. Gelijk komt het zeehonden reddingsteam er ook aan met een auto. Hij wil denk ik niet dat ze hem zien, hihi.
Het lijkt zo’n lieverdje, maar als een man een handdoek over hem wil gooien, valt hij hem aan. Hij is nog erg levendig. Hij gaat ook naar de mannen en de auto toe.
Hij moet wel steeds gapen, als ze hem nou met rust laten, dan kan hij nog even slapen. Een van de mannen gaat richting zee en dan gaat de pup achter hem aan.
Dinsdag 22 oktober 2024
Vanaf badminton fiets ik naar Kraantje Lek waar ik de duinen in ga en ik heb mijn Canon SX60 meegenomen. Bij het tunneltje onder het spoor aangekomen maak ik eerst een foto met mijn telefoon omdat die zo’n lekker breedbeeld heeft. Zo kan een groot deel van de schildering van Joost Zwanenburg op de foto.
Ik ga het wisentenpad lopen, het pad slingert zo door naar het noorden.
Wat een kleurverschillen.
Ik heb geluk dat ik 2 wisenten zie.
Uiteraard staat ook hier water in de vallei.
Geweldig zo’n wisentenbul.
Zo’n mooi gebied hier, met flinke hoogteverschillen.
Er is maar één route en dat is de gele route.
Breedbeeld met de telefoon.
Met de fiets steek ik de Zeeweg over en kom in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Bij de Bruid van Haarlem lopen konikspaarden.
Nu ik toch langs het Vogelmeer kom ga ik daar ook even kijken. Sjek staat er met nog iemand en die roept dat hij de kleine topper ziet. Dan zie ik hem ook en kan ik best een goede foto maken.
Achter me zwemmen 2 vrouwtjes pijlstaart vrij dichtbij.
Sjek wijst me nog op het nonnetje tussen de andere eenden.
Een vredig gezicht die kudde exmoorpony’s in de Kennemerduinen.
Zaterdag 12 oktober 2024
Met de KNNV ga ik mee op zoek naar gallen bij het Visserspad. Dik weet al vrij snel een eikje te staan waar hij gallen op weet te zitten. Maar wat een ontdekking: hij ziet een rups van een slakrups, wat geweldig. Altijd al eens willen zien en er zitten er zelfs twee!
Gallen van de beukenhaargalmuggen op het blad van de beuk.
In een eerder stadium zien ze er zo uit. Het is niet de onderkant van het blad, want dat ziet er uit als kleine verdikkingen op het blad.
Een witte kluifzwam waar nog niet aan gekloven is.
Op een armtierig struikje van de zomereik zitten twee rupsen van het kroonvogeltje.
Andere kleuren dan bij de rupsen bij het Kennemermeer, dit is na meerdere vervellingen. Ze zijn ook groter.
Satijnknoopgallen van de knoopjesgalwesp. Hiervan zijn 2 generaties. In het voorjaar hebben de gallen mannetjes en vrouwtjes en bij deze satijnen gallen zijn het alleen vrouwtjes.
We komen bij een stukje met veel mossen. Onder andere zomersneeuw, ook een Cladonia-soort.
Nog niet zeker of dit het gevorkte heidestaartje is, maar deze herken ik wel gelijk als een Cladonia-soort.
Net als het vals rendiermos.
Nu ik toch op het Visserspad ben fiets ik langs Zandvoort terug door de duinen. De andere kant van het tunneltje is nu ook beschilderd door Joost Zwanenburg. Prachtig gedaan.
Als ik het Vogelmeer voorbij ben zie ik een kudde koniks links van het pad. Twee koniks hebben even rust nodig.
Zondag 22 september 2024
Tijdens het schelpen tellen zie ik een zilvermeeuw met een schol worstelen.
Twee volwassen kleine mantelmeeuwen met een jonge ertussen.
Op een poot van een noordzeekrab zit een of ander mosdiertje en een Nieuw-Zeelandse pok.
Na het koffie drinken ga ik nog eens op zoek naar zeealsem. Zo’n mooi gebied met zeeraket, zeewolfsmelk, duinaveruit, teunisbloemen, vlieszaad en helm.
Zeealsem gevonden en de bloemetjes vergeleken met duinaveruit dat er naast staat. De bloemetjes van zeealsem zijn veel spitser.
Een strontvlieg heeft een vleesvlieg te pakken.
