Wisenten en kleine topper

Dinsdag 22 oktober 2024
Vanaf badminton fiets ik naar Kraantje Lek waar ik de duinen in ga en ik heb mijn Canon SX60 meegenomen. Bij het tunneltje onder het spoor aangekomen maak ik eerst een foto met mijn telefoon omdat die zo’n lekker breedbeeld heeft. Zo kan een groot deel van de schildering van Joost Zwanenburg op de foto.

Ik ga het wisentenpad lopen, het pad slingert zo door naar het noorden.

Wat een kleurverschillen.

Ik heb geluk dat ik 2 wisenten zie.

Uiteraard staat ook hier water in de vallei.

Geweldig zo’n wisentenbul.

Zo’n mooi gebied hier, met flinke hoogteverschillen.

Er is maar één route en dat is de gele route.

Breedbeeld met de telefoon.

Met de fiets steek ik de Zeeweg over en kom in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Bij de Bruid van Haarlem lopen konikspaarden.

Nu ik toch langs het Vogelmeer kom ga ik daar ook even kijken. Sjek staat er met nog iemand en die roept dat hij de kleine topper ziet. Dan zie ik hem ook en kan ik best een goede foto maken.

Achter me zwemmen 2 vrouwtjes pijlstaart vrij dichtbij.

Sjek wijst me nog op het nonnetje tussen de andere eenden.

Een vredig gezicht die kudde exmoorpony’s in de Kennemerduinen.

Rups slakrups

Zaterdag 12 oktober 2024
Met de KNNV ga ik mee op zoek naar gallen bij het Visserspad. Dik weet al vrij snel een eikje te staan waar hij gallen op weet te zitten. Maar wat een ontdekking: hij ziet een rups van een slakrups, wat geweldig. Altijd al eens willen zien en er zitten er zelfs twee!

Gallen van de beukenhaargalmuggen op het blad van de beuk.

In een eerder stadium zien ze er zo uit. Het is niet de onderkant van het blad, want dat ziet er uit als kleine verdikkingen op het blad.

Een witte kluifzwam waar nog niet aan gekloven is.

Op een armtierig struikje van de zomereik zitten twee rupsen van het kroonvogeltje.

Andere kleuren dan bij de rupsen bij het Kennemermeer, dit is na meerdere vervellingen. Ze zijn ook groter.

Satijnknoopgallen van de knoopjesgalwesp. Hiervan zijn 2 generaties. In het voorjaar hebben de gallen mannetjes en vrouwtjes en bij deze satijnen gallen zijn het alleen vrouwtjes.

We komen bij een stukje met veel mossen. Onder andere zomersneeuw, ook een Cladonia-soort.

Nog niet zeker of dit het gevorkte heidestaartje is, maar deze herken ik wel gelijk als een Cladonia-soort.

Net als het vals rendiermos.

Nu ik toch op het Visserspad ben fiets ik langs Zandvoort terug door de duinen. De andere kant van het tunneltje is nu ook beschilderd door Joost Zwanenburg. Prachtig gedaan.

Als ik het Vogelmeer voorbij ben zie ik een kudde koniks links van het pad. Twee koniks hebben even rust nodig.

Bloeiende zeealsem

Zondag 22 september 2024
Tijdens het schelpen tellen zie ik een zilvermeeuw met een schol worstelen.

Twee volwassen kleine mantelmeeuwen met een jonge ertussen.

Op een poot van een noordzeekrab zit een of ander mosdiertje en een Nieuw-Zeelandse pok.

Na het koffie drinken ga ik nog eens op zoek naar zeealsem. Zo’n mooi gebied met zeeraket, zeewolfsmelk, duinaveruit, teunisbloemen, vlieszaad en helm.

Zeealsem gevonden en de bloemetjes vergeleken met duinaveruit dat er naast staat. De bloemetjes van zeealsem zijn veel spitser.

Een strontvlieg heeft een vleesvlieg te pakken.

Kleine jager

Zaterdag 14 september 2024
Bijna aan het eind van de pier ligt een jonge grijze zeehond. Je ziet aan de zachte haren dat hij nog jong is. Wat een berenklauwen heeft hij.

Tussen het zonnen door even yoga-oefeningen doen.

Op de kop van de pier staan vogelaars. Gelijk met een andere vogelaar zie ik dat er een jager aan komt vliegen. De kleine jager vliegt langs de pier naar het zuiden en even tussendoor achter een visdief aan.

Een zilvermeeuw kijkt naar de zeehond.

En kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. De zeehond blijft lekker liggen.

Oeverpieper in z’n element.

Een jonge spreeuw moet uitrusten.

Zo fraai die rode poten van de kokmeeuwen.

Heide Bussum

Zaterdag 31 augustus 2024
Als ik de trein uitstap bij Bussum-Zuid ben ik na 100 meter al op de heide.

Bospad.

In een bosgebied kan je ook de aardappelbovist verwachten.

Oude boom in het Franse Kampheidegebied.

Op weg naar het Goois Natuurreservaat De Snip kom ik een pannenkoekhuisje tegen. Lekker hoor, een appelpannenkoek. De Zanderij Crailoo ligt een stuk lager. Daar loop ik over vlonders, waarvan er een paar een stuk onder water staan.

Loos blaasjeskruid is daar algemeen.

Over de vlonders was het al uitkijken geblazen door de gladdigheid en over deze stenen waag ik me maar niet.

Ik loop nog over de natuurbrug, maar daar is niets te zien in de diepte vanwege de begroeiing. Helemaal terug via de Franse Kamp naar de Bantam. Daar stond een Turkse tent op een heuvel. Omstreeks 1744 kon men vanuit die tent nog naar zeilschepen op de Zuiderzee kijken.
De omgeving is wat heuvelachtig met bomen met enorme tonderzwammen.

Ik steek daar de weg over en denk dat ik al gauw rechtsaf kan slaan op de Hilversumse Meentweg. Dat is niet zo, het is nog een heel eind lopen als ik Zanderij Cruysbergen op kan gaan. Door middel van een vlonder steek ik het Luye gat over.

Toch ben ik blij dat ik dat gedaan heb, hier staat klein zonnedauw.

En heel veel ronde zonnedauw, die steeltjes zijn in verhouding veel korter. Het plantje zelf is heel erg klein.

Er staat een klokjesgentiaan en daar in de buurt staan koningsvarens.

Witte snavelbies vind ik wel bijzonder.

De sloten zijn uitgebaggerd en er liggen stukken van de rode Amerikaanse rivierkreeft op het pad.

Nog door Hilversum gelopen en eindelijk terug op de Franse Kampheide. Terug naar het station loop ik weer verkeerd, ik was er al bijna, toen ging ik nog om de begraafplaats helemaal heen.

Nog meer rupsen

Maandag 26 augustus 2024
Een zandslak is vrij zeldzaam, maar niet in deze omgeving. Bij het stationnetje zit er één, maar anders zie ik er wel eens honderd bij elkaar.

Weer speuren op de bijvoet, het lijkt een takje, maar het is een rups van de gewone spikkelspanner.

Niet zoveel rupsen van de absintmonnik als vorige week.

Ze zijn er nog wel, met een mooi patroon.

Zo leuk dat ik hier een nimf van de zuidelijke groene schildwants zie.

Een luzernesierblindwants op bijvoet.

Oostvaardersplassen

Zaterdag 17 augustus 2024
Ik wil naar de Oostvaardersplassen en huur een fiets in Lelystad. Wat een gedoe met die fietspaden daar, links-rechts-links-rechts enz. En op mijn telefoon kijken of ik wel goed ga. Die Zwanenburg ligt in ieder geval op de route.

Bij de Knardijk is wandelpad naar vogelhut De Kluut. Misschien is daar de zeearend te zien. Bij het begin van het pad vliegt een landkaartje en gaat mooi in de zon zitten.

Bij de vogelhut zie ik best veel karpers die steeds even een stukje boven water komen. Verder niets bijzonders. Bij Natuurmonumenten zet ik de fiets neer en ga naar vogelhut De Zeearend. Goed zicht op lepelaars.

Er vliegt nog een kiekendief over, ver weg uiteraard.

Achter op het land komen al meer Heckrunderen tevoorschijn en daarachter een grote groep edelherten.

Het zijn nogal wat lepelaars.

Als ze vliegen zie je goed dat die met zwart aan de vleugels dat dat jonge vogels zijn. Die oranje-achtige eenden zijn casarca’s.

Ik wandel naar vogelhut De Roerdomp. Geen vogel te zien, in de verte links zie je de vogelhut De Zeearend.

Ik loop naar de vogelhut De Schollevaar. Het valt me nog tegen hoe ver dat is. Misschien zit daar nog wat. Niks, wel vind ik een dode mol in het gras zonder kop. Terug naar mijn fiets moet ik tot aan het eind van de sloot teruglopen.

Bij het eind zie ik een paringswiel van lantaarntjes in de bloem van een winde.

Veel rupsen van de dagpauwoog die met gevaar voor eigen leven de paden oversteken.

En dan nog een eind terug fietsen. Nu ga ik ten zuiden van de spoorlijn terug en dat is makkelijker, maar wel saaier. Als ik nog eens ga dan ga ik naar de andere kant van de spoorlijn. Daar zijn veel meer mogelijkheden om te lopen.

Sprong dolfijn

Vrijdag 2 augustus 2024
De dolfijn zwemt nog steeds in het Noordzeekanaal en ik ga nog eens kijken of ik hem kan spotten. Yes, midden in het kanaal zwemt hij naar links.

En weer naar rechts.

Ik zie hem ruim 20 minuten niet meer, dan vaart er een boot die aan de kade lag weg en daarachter komt hij tevoorschijn en neemt een sprong. Pfoe net op tijd, ook al is de foto niet scherp. Hij is een paar weken later zelf door de sluizen weer naar zee gezwommen.

Beetje akelig om te zien dat een van de kleine fuutjes weggejaagd wordt door een van de ouders en die ander krijgt wel een visje.

Ze zijn zo leuk.

Rugstreeppad

Maandag 22 juli 2024
Voordat ik vlinders ga tellen bij het Kennemermeer kijk ik bij de waddenorchis of die in vrucht staat, want dan zou die bijna zwart moeten zijn, dat is hij niet. Op waarneming is hij ook niet goedgekeurd als waddenorchis, maar als handekenskruid.

Alleen op sectie 2 is nog een zandpad, de rest van het gebied is helemaal vol gegroeid. Op deze sectie staan veel blauwe zeedistels.

Op het zand landen steeds libellen, vliegen, wespen, zandloopkevers en een knopsprietje.

In de scherm van peen vind ik een rupsje van de bruidsmot.

Kleine rugstreeppadjes lopen voor mijn voeten.

Denk ik een heelblaadjespalpmot te hebben gefotografeerd is het een populierenspikkelpalpmot.

Een waterleliemot verwacht ik niet zo gauw hier, toch aanwezig.

Nieuwe schelpen

Zondag 21 juli 2024
Als ik meeloop om schelpen te tellen vermijd ik meestal zoveel mogelijk de vogels die op het strand rusten, zoals vandaag een grote groep visdiefjes met hier en daar een grote stern ertussen.

Er zijn toch vaak weer mensen die te dicht bij komen en dan vliegen ze op, dan profiteer ik er natuurlijk wel van om ze op de foto te zetten. Prachtig die vleugels.

Er ligt een grote kluit eieren van de sepia op het strand.

Zo klein dat porseleinkrabbetje.

Tja, dat vind ik weer geinig een paardenanemoon die een stukje boven water ligt en dan zo’n idioot gezichtje lijkt te hebben met uitpuilende ogen.

Paardenanemonen vind je eigenlijk nooit los op het strand, deze is zeker losgespoeld.

Je moet goede ogen hebben wil je de schol in het zand ontdekken.

Zulke kleuren verwacht ik helemaal niet van een strandkrab.

Ja hoor, Rien is weer mee en hij vindt zelfs een grote zwaardschede en een klein tafelmesheft, hij heeft er echt oog voor. Ze zijn nieuw voor mij.

Zo, een heel bouwwerk op het strand, leuk gedaan, zo’n zandkasteel.

Rien heeft ook nog een bolle stroommossel gevonden en die hoort helemaal niet in het zoute water.

Gewone dolfijn

Donderdag 18 juli 2024
Vanaf badminton via Spaarndam terug. Langs de Oude Rijweg staat een oplettende grote zilverreiger.

Iemand moest weer eens een koikarper kwijt, dus die zwemt nu in de vijver van Velserbeek.

Het grappige is dat in de weerspiegeling van de wolken links ook een vis te zien is.

Bijzonder dat ik hier 2 zuidelijke keizerlibellen zie waarvan het vrouwtje aan het eileggen is, helaas is de foto slecht.

Wat een toeval dat ik de dolfijn gelijk zie als ik langs het Noordzeekanaal fiets en ik heb ook nog een camera bij me, de Canon SX60.

Ik fiets gauw naar huis om mijn telelens te halen, alleen kan ik daarmee geen betere foto’s mee maken van de dolfijn. Wel van een aalscholver die een enorme harder naar boven haalt.

Ondertussen zie ik nog kleine fuutjes met pappie en mammie.

En een groot gezin nijlganzen.

Een zilvermeeuw heeft een wolhandkrab uit het water gevist. Misschien heeft die met de andere meeuw gevochten want die lijkt wel een blauw oog te hebben.

Sprinkhanen

Dinsdag 9 juli 2024
De vliegende mieren zijn weer actief in mijn tuin, eentje zal het niet overleven, die is gegrepen door een sectorvensterspin.

Bij de Vossendel zien Nico S. en ik weer een aantal koevinkjes.

Ook een vrouwtje keizersmantel zit op duinkruiskruid.

Er zijn veel soorten kortschildkevers, met rode poten ken ik nog niet.

De oranje aaskever is me wel bekend.

Ik kom langs het weiland waar veel koniks staan, ik zou er tussendoor moeten lopen als ze er nog staan nadat ik de eerste 3 secties heb geteld. Maar als ik daar aankom zijn ze verdwenen. Vandaag 83 dagvlinders toch nog geteld en heel veel sintjansvlinders.

Sectie 19 is het stukje van de sprinkhanen, zoals het kleine knopsprietje.

Vooral veel blauwvleugelsprinkhanen zijn hier actief en ik zie verschillende nimfen, die met die korte vleugels.

Als ik een imago blauwvleugelsprinkhaan zie vliegen weet ik waar ze landen, anders zijn ze bijna niet te zien.

Duinparelmoervlinder

Zondag 7 juli 2024
Ik ben aan fietsen richting Vogelmeer en ik denk dat ik een kleine parelmoervlinder zie, die is niet bijzonder, toch evengoed op de foto gezet. Is het een duinparelmoervlinder, dus toch geluk gehad dat die op de foto staat.

Een paar meter verder staat een zwarte toorts aandacht te trekken.

Als ik verder wil over de Ezelweg zal ik toch door een halve meter water moeten fietsen, waarbij ik natuurlijk natte voeten krijg. Daar staat grote tijm en geel walstro bij elkaar, een fijne kleurencombinatie.

Wat toch overal een water! Dit is bij de Vogelweg.

Een paar gierzwaluwen vliegen over en weer.

Aan de andere kant van het fietspad bij de vogelhut staan duinviooltjes waar een mannetjesvink een beetje aan het rondscharrelen is.

Een onbekend vogeltje vliegt wat heen en weer, het is een grauwe vliegenvanger.

Wow, wat een kleur heeft de knikkende distel.

Die staat bij de vogelhut, die dus niet te bereiken is.

Ik fiets verder langs Parnassia. Wat hebben ze die huisjes mooi geschilderd. Een met een nachtegaal.

En even verderop een met de duinparelmoervlinder en parnassia.

Omdat ik niet weer door dat water wil fietsen ga ik langs de Zeeweg terug. Wat een toortsen staan daar zeg.

Wat leuk dat daar ook stinkende ballote staat, al een tijd niet meer gezien.

Hele velden met wit vetkruid.

Bij het Koevlak weer de duinen in waar de Schotse hooglanders van de struiken vreten. Lekker koppie heeft die lichte koe.

Pennenschaft

Zondag 23 juni 2024
Normaal heeft een oorkwal 4 ringen, deze heeft er maar liefst 6.

Vandaag staan honderden mensen voor de ClimateChain-beweging hand in hand op het strand. Omdat het strand hier een bocht maakt lijkt het alsof ik in zee sta.

Rien vindt een prachtig stukje pennenschaft.

Bij de pier ligt een dode steenbolk, mooie vis.

Weer iets nieuws op het strand: een oeverspringer.

Hier zie je goed het verschil tussen pennenschaft en gorgelpijppoliep, die is witter en de buisjes zijn dunner en gekrulder.

Er zijn wiervliegen, riemwiervliegen, brandingsvliegen en strandvliegen, deze dus.

Havenfestival

Zaterdag 22 juni 2024
Jan Zwanenburg geeft lezingen over vissen in een kraam. Ik wil graag soorten leren kennen en hier liggen ze allemaal met een naambordje. Wat een joekel die roodbaars.

Heel mooi vind ik de grote pietermannen.

Onder een beschilderde container kan je door lopen, omdat deze op andere containers staat.

Slakken

Woensdag 29 mei 2024
Ondanks dat de gekielde loofslak in mijn tuin sluipt is het wel een exoot.

De Spaanse aardslak is dat ook, hoe kom ik daar nou aan? Zo vaak koop ik geen plantjes waar ze in de potjes kunnen zitten.

Kleine ratelaar

Maandag 13 mei 2024
Op de parkeerplaats bij het Kennemermeer staat veel meer blauw walstro dan vorig jaar. Wat opvalt is dat hier de kleine ratelaar staat, terwijl in het gebied zelf de grote veel meer voorkomt.

Tijdens het vlindertellen komt een zwarte bladjager voorbij, die even gaat zitten.

Damherten zie ik al vaker hier, wel jammer want ze vinden de bloemen van orchideeën en andere planten erg lekker.

Kleine wantsjes van de berkensmalsnuitjes op de berk.

Het valt me op dat ik al 2 jaar geen vuurjuffer meer op de foto heb gezet, dit jaar ook niet gezien en nu vliegen de watersnuffels al volop.

Vleugeltjesbloem, dit keer in het roze.

Ik denk dat ik de grauwe schildwants meegenomen heb van het Kennemermeer, want ik ontdek hem op mijn fietstas thuis.

Wantsen

Vrijdag 10 mei 2024
Ik ben alweer een tijd niet in de duinen geweest en dat komt doordat er nog steeds zoveel water staat op en langs de fietspaden.

De schildwantsen lijden er niet echt onder die doen hun eigen ding, zoals deze bessenschildwantsen.

Evenals de zuidelijke schildwantsen.

Gelukkig ook nog een oranjetipje gespot.

Ik fiets door naar mijn Cremermeervlinderroute. Die staat helemaal onder water en het voetpad naar het strand is omgeleid. Een klein stukje op het voetpad gelopen, waar ik zicht heb op een grasmus die aan het zingen is.

Ik ga voor de argusvlinders en gelukkig zijn er twee!

De waterfietsenstalling, haha.

Op de terugweg komen er een paar Schotse hooglanders op me af. Ik ben even afgestapt en in de berm gaan staan, maar dan komt er een jong exemplaar heel dicht bij me kijken, pfoe.

Wespbijen

Dinsdag 30 april 2024
Veel bewolking, maar weinig wind en een lekkere temperatuur van 21 graden. Een deel van het weiland staat onder water en ook de tankval is buiten zijn oevers getreden. Daar zwemmen nu heel veel donderkopjes.

Op sectie 19 zijn een paar wespbijen, ik denk de smalbandwespbij die op een wijngaardslak gaat zitten, komt wel mooi uit zo.
Een wespbij is een bij die op een wesp lijkt. De meeste wespbijen parasiteren op zandbijen.

Op de boom daar waar gaten in zitten van hoornaars zit nu een populierenwoudzwever, een stevig exemplaar.

En nog een nieuw soort voor mij: een (gedeukte?) sapzweefvlieg.

Op het bekende plekje van sectie 10 waar ik vaak zandbijen zie, daar vliegt een bleekvlekwespbij.

Even verderop zie ik een vrouw zwarte houtlangpoot zoekend bij de boomstam waar ze uiteindelijk eitjes in gaat leggen met haar lange ‘legboor’.

Hier en daar een enkeling van kruipend zenegroen.

Wat leuk die sparappels van de fijnspar.

Zomerkleedjes

Zaterdag 27 april 2024
Overal lijkt wel veldsla te staan, o.a. hier op de Kromhoutstraat. Het is een heel klein bloemetje.

Ik ben op weg naar de pier waar een sneeuwgors moet zitten in zomerkleed. Ik kan hem zo niet vinden, maar een andere vrouw is ook op zoek en heeft hem gevonden. Wow, hij blijft mooi dichtbij op een plek. Hier word je toch blij van van zo’n mooi vogeltje.

Op de terugweg zie ik een vrouw zwartkop vliegen en ik tref het dat ze op de pier land en goed in het zicht tussen de kleine zee-eik.

Een grijze zeehond is zich een beetje aan het uitsloven. Er ligt er nog een, die ziet er slechter uit en blijft stil liggen met af en toe zijn kop omhoog.

Aan de binnenkant van de pier heeft een aalscholver een grote zeenaald te pakken. Die heeft net als een zeepaardje zo’n langere snuit.

Op het strand een drieteenstrandloper, ook in zomerkleed, wat tref ik het vandaag!

Beeckestijn en strand

Maandag 1 april 2024, 2e paasdag
Van de KNNV is er de excursie met Marja in Beeckestijn, lekker dichtbij daarom ga ik mee. Het is wat regenachtig, vandaag al die druppels tussen de blaadjes van het sterretjesmos.

Marja wil ergens al het bospad in gaan, maar ik zeg dat ik hiervandaan al de hondstand zie staan, waar we naar gaan kijken. De bladeren zijn heel herkenbaar.

Er is een paarse en een gele variant.

Bosanemonen groeien in een groep bij elkaar.

Oud hout is goed voor verschillende soorten, zoals pissebedden, lookglansslak, tijgerslak en nog een slak.

Iemand vraagt of de wijngaardslak 4 ogen op steeltjes heeft heb ik het gelijk even opgezocht. De bovenste 2 zijn oogjes, de onderste 2 zijn tasters waar ze ook mee kunnen ruiken.

Mahonie is een voor 1900 ingeburgerde plant in Nederland.

We gaan op zoek naar muskuskruid, als je het eenmaal gevonden hebt zie je het hele grasveld vol staan.

In de tuin staan schoenlappersplanten.

’s Middags heb ik een vergadering met een excursie er achteraan van de strandonderzoeksgroep. Op het strand vind ik een schild van een strandkrab met haren er op, gek dat ik dat nooit eerder gezien heb.

Na de excursie gaan we nog wat drinken op het terras waar de musjes de koekjes bij je koffie vandaan pikken.