Maandag 22 september 2025
We tellen weer samen de vlinders bij het Kennemermeer. Vorige maand had ik de nimf van een grauwe schildwants, nu zijn de imago’s aan de beurt.
Je zou toch eerder denken aan een roodpootschildwants, het is echter de tweetandschildwants.
Sporkehout heeft nog steeds van die leuke bloemetjes.
Ik heb steeds een of 2 motmugjes in de keuken, de larfjes daarvan ruimen rioolafval op.
Maandag 15 september 2025
Er is niet zo heel veel meer te beleven aan bloeiende planten bij het Kennemermeer, daarom is het erg leuk dat ik een rups van de kleine hermelijnvlinder op een blaadje ontdek, zodat ik die kan laten zien aan de mensen.
Ik vraag me af of ik eerder zo’n mooi roze randje heb gezien bij de groene schildwants.
Na de excursie gaan Hanny, Hanneke en ik wat eten bij een strandtent. Daarna waag ik me nog op het strand, ondanks de muur van water.
Op het eind van de zuidpier hoef je echt niet te staan.
Bij de noordpier komen de golven recht op de pier af.
Woensdag 10 september 2025
Net als bij de Vossendel tellen we samen weinig vlinders bij het Kennemermeer, 16 stuks. Gelukkig zijn er nog wel een paar insecten. Zo leuk die jonge bessenschildwantsjes op de besjes van liguster.
Een luzernesierblindwants op heelblaadjes.
Kleine, lieve bloemetjes van de wolfspoot rondom de stengel.
Dinsdag 2 september 2025
We gaan weer samen vlinders tellen bij het Kennemermeer. Goeie timing, want ik zie een puntige zoomspanner. Een mannetje, want hij heeft geveerde antennes.
Op sectie 19 vliegen maar liefst 3 oranje luzernevlinders. Ik blijf net zo lang fotograferen tot er een zijn vleugels een beetje wijd heeft, dat geeft een prachtig plaatje.
Luipaardlichtmotten zijn dit jaar talrijk.
Ik wist niet zeker of dit scheefbloemwitjes zijn, maar het is later bevestigd in waarneming.nl.
Op de terugweg ga ik nog bij sectie 20 van de spoorlijn kijken of ik nog rupsen kan vinden. In ieder geval een grijze glasvleugelwants op bijvoet.
Wat een klein schatje is het vuurvlindertje.
Dit is een prima plek voor klaverspanners.
Ik zie veel grijskruid in de bermen.
Zaterdag 30 augustus 2025
Ik ben nog thuis als het spoelt van de regen, Dat is niet leuk voor de werkdag bij het Kennemermeer.
Maar ik heb afgesproken met Audrey dat we zouden helpen en het wordt zelfs heerlijk weer. Wel is het opruimen zwaarder door het natte maaisel.
Els komt aanlopen met een rups van de populierenpijlstaart, die ze na het bewonderen weer op de zelfde plek terug zet.
Bij mij vlucht er een zandhagedis uit het maaisel. Gauw eerst een foto gemaakt met mijn telefoon, Gelukkig vind ik hem terug als ik mijn fototoestel gepakt heb.
Dinsdag 26 augustus 2025
Met Audrey tel ik vlinders bij het Kennemermeer. Aardige variatie aan vlinders, waaronder 3 oranje luzernevlinders. Bij engelwortel sta ik even te kijken omdat er een knollenbladwesp en een Franse wesp op zitten.
Bij onze fietsen sluipt nog een rups van de wilgenhoutrups rond.
Maadag 25 augustus 2025
De maandelijkse excursie heb ik een week verzet vanwege Sail-In vorige week. Vandaag weer mooi weer. Met 10 mensen is het net een leuke groep. Ik ontdek een blad met lege eitjes, die zullen wel van de wapendrager zijn. Als je goed kijkt zie je dat er rag overheen gespannen is, dat doen de vlinders o.a. om het waterafstotend te maken.
Het is heel leuk om ze de slanke gentianen te laten zien (ook al was ik er al voorbij gelopen). Rode ogentroost is een laatbloeier en die staat hier volop.
Na de excursie gaan Hanneke, Hanny en ik wat eten bij Driftwood want hierna heb ik de afspraak om schelpen te tellen. Zo leuk als Rien mee is, hij raapt een grote zwaardschede op en wijst er dan op dat de spierindruksel langer is dan het ligament, vandaar dat hij weet dat het de grote is.
Er staan wat grote sterns en visdiefjes op het strand, waarvan één visdiefje aan het pootje baden is.
Een groot muiltje met zeekantwerk en een restant van een kalkkokerworm er op. Bovendien allemaal gaatjes in de schelp.
Donderdag 21 augustus 2025
Bij het vlinders tellen bij het Kennemermeer maak ik van de gelegenheid gebruik om de slanke gentianen te fotograferen. Er staan er wel meer dan 100.
Sectie 19 is een van de mooiste secties met kattenstaart, munt en heelblaadjes.
Deze distelvlinder lijkt veel donkerder dan die van gister.
De egelboterbloem staat midden op het pad.
Een versleten oranje kruidenmot.
Woensdag 20 augustus 2025
Kwart over 12 is het afgelopen voor de deur de schepen varen door naar Amsterdam. Jammer dat we niet alle schepen hebben gezien want er zijn al enkele eerder naar de haven van Beverwijk gegaan. Sieneke en ik doen een broodje en dan gaan we naar het Kennemermeer. Supergaaf dat we een kolibrievlinder zien, zo leuk met dat roltongetje.
Bij het drinken is de tong gestrekt.
Een nazomergitje is midden in de zomer al van de partij.
Sieneke doet een geweldige ontdekking met de vondst slanke gentianen. Die komen nog wel op de foto. Daar dichtbij staat stijve ogentroost met intense kleuren (de een wel, de ander niet).
Distelvlinders, daar zijn we zo blij mee.
Viltvlieg met soort brilletje tussen de ogen. Deze bruine (Thereva unica) zie ik toch wat minder dan de zandviltvlieg die bijna wit is.
Zaterdag 16 augustus 2025
Op weg naar de pier zie ik dat de Stad Amsterdam in de haven ligt. Vanaf de Dokweg heb ik vrij uitzicht op het schip en het lukt prima met de telelens om een foto te maken.
Er staan hoge golven en aan het eind van de pier sta ik wat beschut achter de vuurtoren.
De omslaande golven vind ik geweldig, vaak met een groenige tint in het water en dan een witte schuimkop erboven.
Zo breed is het strand hier en er is van alles te doen en te beleven. Zoals blokarten, vliegeren, surfen, wandelen en met een bal spelen. Toch is er nog ruimte voor de zeevogels die moeten rusten.
Ik ga nog een stukje het Kennemermeergebied in voor een goede foto van de dwergbloem en dat is prima gelukt met een plantje die net iets groter is dan de andere.
Verhip, hier staan óók bleekgele droogbloemen.
Een variabele oogbladroller zie ik net landen op een blaadje, die vertrekt ook weer snel.
Vlak bij de uitgang spot ik nog een zwartgespoorde metselbij op een braambloemetje.
Dinsdag 12 augustus 2025
Voordat ik met Audrey vlinders ga tellen bij het Kennemermeer nog even een inspectie bij het parkeerhok wat me een zwartvlekdwergspanner oplevert.
De heelblaadjes zijn insectentrekkers, alleen dit jaar is het treurig met insecten. Gelukkig nog wel een zesvlekkig groefbijtje er op.
Uitgebloeid zilt torkruid is fantastisch.
Wat een scherpe punten zitten er aan de schouders van een tweetandschildwants.
Een knollenbladwesp op bloeiend zilt torkruid.
We zijn van onze route afgeweken om nog andere planten te kunnen bekijken. Tussen alle struiken staat een hele hoge rus, moeilijk om deze helemaal te fotograferen, maar ik kan hem naar me toetrekken, zodat ik wel details kan zien. Het is een zeerus.
De paar insecten die ik nog tegen kom moeten op de foto, zoals de blinde bij op heelblaadjes.
Joepie, ook nog een Franse veldwesp op witte honingklaver.
Als laatste nog een satijnstipspanner.
Zondag 10 augustus 2025
Barbara komt helemaal uit Drente om bij het Kennemermeer de planten te bewonderen. Maar eerst gaan we richting strand, daarbij komen we langs de jachthaven, waar zeevenkel bloeit.
We zien klaver, ik ben in de veronderstelling dat het bonte luzerne is, maar het is gewone luzerne.
Barbara wil heel graag de rupsen van de wolfsmelkpijlstaart zien, maar het is gek, gister zag ik er zoveel, vandaag moeten we er naar zoeken en Barbara ziet er als eerste een. Wel een hele dikke.
Geweldig dat we nog een heivlinder zien vliegen die nog even gaat poseren.
Bij het Kennemermeer geniet Barbara volop van alle mooie planten, maar ja, die heb ik allang allemaal al gezien. Dan zien we nog op het laatst een hageheld in het gras.
Donderdag 7 augustus 2025
Audrey en ik gaan de vlinders tellen bij het Kennemermeer. Gelijk bij de ingang zit een aardhommel van de rode ogentroost te snoepen en verzamelt stuifmeel aan haar achterpoten.
Er zijn 2 soorten spitskopjes. Het vrouwtje van het zuidelijk spitskopje heeft een vrij rechte legboor, bij de ander is het wat ronder. Ze hebben wel allebei die enorm lange antennes.
Er zitten heel wat wantsjes van de Nysius-soort op de heelblaadjes.
Nog een wantsje, maar dan een nimf van de grauwe schildwants.
Ach wat jammer. Vrouwtje van de hopwortelboorder hangt in een spinnenweb.
Een gerande spanner komt aanvliegen en gaat ondersteboven hangen.
Parnassia is op kruisbestuiving aangewezen. De eerste dag van de bloei steek 1 helmknop boven de stamper uit, opent zich en het stuifmeel komt op de vlieg terecht die van de nectar drinkt dat zicht onderaan de stamonida bevindt. De helmknop valt af en de helmdraad buigt zich naar buiten. De tweede, derde, vierde en vijfde dag gebeurt hetzelfde. Daarna kan de stamper pas stuifmeel ontvangen van de vliegen die van andere parnassia’s af komen. Op de foto is te zien dat de bloem in het midden boven nog 2 helmknoppen heeft, de andere 3 helmdraden zijn naar buiten gebogen.
Hier ben ik heel blij mee, een prachtmot in het wild.
Mannetje van de gewone prachtwapenvlieg mag er ook zijn.
Zo zit de Metopius-wesp mooi voor een foto en net als ik af wil drukken kruipt ze naar achter.
Sectie 19 is een van de mooiste secties met heelblaadjes en kattenstaart. Zo jammer dat hier met de werkdag al het strooisel wordt neergegooid.
Een langlijfje dat eitjes af zet op munt.
Zo gaaf dat ik ook nog een boomvalk zie.
Woensdag 30 juli 2025
Tussen de tegels in de poort groeit parapluutjesmos, de mannelijke variant.
En de vrouwelijke palmboompjes.
Daartussen liggende vetmuur, waar ik bij de Vossendel zo naar op zoek ben geweest en nu staat het hier dus vlakbij.
Jammer dat het zo donker is bij de poortdeur, want dit is een mooi schildwespje, maar erg klein.
Terwijl ik wacht op Audrey fotografeer ik bloeiend hertshooiweegbree op de Dokweg.
Het harig vingergras lijkt op een vogelpoot.
We fietsen naar het Kennemermeer voor de vlindertelling. Op sectie 12 staat zeemelkdistel, het is een ondersoort van de melkdistel, met stevige bladeren.
Veel kattenstaarten in het gebied, de ene plant heeft korte stampers en andere lange.
Donderdag 24 juli 2025
Vandaag neem ik Ingrid mee naar het Kennemermeer om vlinders te tellen. Natuurlijk eerst langs het parkeerhok waar een satijnstipspanner op het raam zit.
Als ik op zoek ga naar de naam van deze gewone langsprietwapenvlieg zie ik dat er enorm veel wapenvliegen zijn en dan ook met heel veel variatie van klein naar groot. Ook de verfdrupjes zijn wapenvliegen. Zo kom je nog eens wat te weet.
De kattenstaart is in trek bij insecten zoals deze grote kegelbij. Ze zijn zeldzaam. Het is een nestparasiet op de kustbehangersbij die ook al zeldzaam is.
Ingrid wil natuurlijk ook heel graag de rupsen van de wolfsmelkpijlstaart zien, dus we gaan naar de duinen bij het strand. We vinden de rupsen in een paar kleuren en hele dikkerds zitten er. Deze groene is nog niet superdik.
Gelijk kijken we naar andere planten waaronder het smal vlieszaad.
Maandag 21 juli 2025
De weersverwachting is dat er een bui kan vallen, maar we wagen het er op met de maandagmorgenexcursie. Er valt altijd wel wat te zien, zoals deze roodpootspinnendoderwesp op witte honingklaver.
Ik denk dat dit de eerste keizersmantel is die ik zie bij het Kennemermeer.
Nou, dat ziet er niet gezellig uit.
Wel spectaculair.
En aan de andere kant is het gewoon een blauwe lucht, daar gaan we dus naar toe.
Wondklaver is een bijzondere plant en uitgebloeid nog grappig om te zien ook.
Tja, met zo’n ruiker van scherp fijnstraal kun je wel thuiskomen, haha.
Zo heldergeel als de blaadjes van schermhavikskruid zijn!
Een vrij grote sluipvlieg: Cylindromyia brassicaria.
Met Hanneke ga ik koffie drinken bij het strand, vanwege de dreigende wolken gaan we daarna naar huis. Maar een paar spatjes gehad, viel dus mee, tot ik thuis was.
Vrijdag 18 juli 2025
Van de week zag ik al een hyena bij de Vossendel en nu bij het Kennemermeer weer een.
Audrey en ik zijn nog maar net begonnen met tellen als we een luzernevlinder zien fladderen en dan gaat hij nog precies goed zitten voor een foto ook.
Goed dat de Icarusblauwtjes aan het werk zijn voor nageslacht, want zoveel zijn er niet dit jaar.
Zilt torkruid is behoorlijk verspreid over het gebied. Het is prachtig van dichtbij.
Zo apart die ogen van de weidevlekoogvlieg.
Bij het sluipdoorpaadje staat het rond wintergroen in bloei.
Op één sectie zomaar 4 citroenvlinders.
Een dode muis trekt vliegen aan, maar ook een doodgraver (kever).
Bijzonder dat we een boomblauwtje eitjes zien leggen in de kattenstaart.
Een groot langlijfje zorgt voor transport van meeldraden.
Er staan al zoveel heelblaadjes in het gebied en op deze plek helemaal veel.
Een gedoornde slakkenhuisbij legt eitjes in een leeg slakkenhuisje en sluit daarna de opening af met mos en zand.
We tellen vandaag maar liefst 162 hommels, waaronder deze grote koekoekshommel (als ik het goed heb).
Na de dagvlindertelling zie ik nog een glad beertje op koninginnenkruid.
En als toegift nog 2 nimfen van de zuringrandwants.
Zaterdag 12 juli 2025
Vaste gewoonte om even bij het parkeerhok te kijken naar nachtvlinders en weer met succes. Donker klaverblaadje tegen het raam.
Maar liefst 15 bastaardsatijnvlinders binnen en buiten het hok.
Helmgrasmot (helaas met tegenlicht).
Bij de vlindertelling kijk ik goed of er nog wat op de heelblaadjes zit. Een rode halsbandwants valt dan wel op.
Het aantal honingorchissen komt dit jaar bij mij niet boven de 4 en ze raken al uitgebloeid.
Moerasspirea lijkt me wel wat voor een boeketje.
Ik vind boomblauwtjes zo schattig.
Het boeketje is besteld voor de bruidsmot.
Bij de uitgang staat heksenkruid in het donker. Elke keer komen er nieuwe bloemetjes bovenaan.
We hebben 2 secties buiten het gebied en dat is veel opener, met blauwe zeedistel en daar zit een sabelsprinkhanendoder op.
Er schijnen ook vrouwelijke vuurlibellen te zijn die rood kleuren, dit exemplaar zal wel een nog niet uitgekleurd mannetje zijn. Er vliegen hier 4 vuurlibellen om mijn oren.
Enkele planten van de wilde bertram.
Ik schat dat deze moerasmelkdistel wel 2,5 meter hoog is.
Donderdag 3 juli 2025
Maar liefst 4 sint-jansvlinders op de grote kattenstaart, dus echt een trekpleister.
Een gewone roodpootspinnendoder doodt geen spinnen voor zichzelf, maar voor het nageslacht.
Ah, we hebben toch kleverige ogentroost gevonden op de heivlinderheuvel bij het vlinders tellen.
Wat een acrobaat is de rups van een zwartvlekdwergspanner.
De galletjes op walstro worden veroorzaakt door de walstropeertjesmijten.
Dit zijn typisch eitjes van een schildwants.
Ik denk dat het eitjes van het wilgenbladhaantje is. In ieder geval niet van de kleine moeraswapenvlieg, want dit is een mannetje.
Audrey ontdekt sporkehout, heel leuk dat die hier in het gebied staat.
Er komen heel veel hommels op af en een daarvan is een weidehommel.
Ik laat de dwergbloem zien, ook al is het goed zoeken naar een bloemetje.
Daar in de buurt staat ook dwergzegge.
Woensdag 25 juni 2025
We zien niet alleen vlinders bij het tellen rond het Kennemermeer. Ik vind insecten sowieso interessant en mooi. Zoals de grasbloemwants op kropaar.
Rare naam voor een wants: zwarte capsus en die zit op witbol.
Ik zie vaker vliegen met stuifmeel van de moeraswespenorchidee op hun kop, maar de snuitwapenvlieg heeft het wel zwaar.
Klein maar fijn kevertje is de gouden wilgenaardvlo.
Ik vind dat de grasmotten net altijd kijken alsof ze zeggen willen: “Had je wat?”
Deze rups van de grote beer is bijna aan het verpoppen toe, veel haren heeft hij al verloren. Ik zou best willen kijken hoe dat gebeurt, maar dat zal wel heel lang duren.
Zo leuk dat er dit jaar meerdere boomblauwtjes vliegen. Met dat dunne tongetje in het bloemetje van de liguster.
Een rups van een grote beer in volle glorie.
De tweede keer dat we een sneeuwwitte vedermot zien.
Lekker smoeltje heeft de vuurlibel.
Dat kan best wel wat discreter met zulke opvallende kleuren.
Geweldig is de rups van een atalanta.
Nog eentje lekker aan het smikkelen van de brandnetel.
We fietsen naar sectie 1 en 2. Op het fietspad zit een pluimvoetbij. Met die lange haren kan ze heel wat stuifmeel verzamelen.
Woensdag 18 juni 2025
Met het vlinders tellen bij het Kennemermeer wijken Audrey en ik van onze route af om zoutgras te bekijken. Naast het pad staat een groenknolorchis, eentje maar, misschien wel de eerste en de laatste dit jaar.
De stijlen van de grote kattenstaart kunnen lang zijn, zoals hier. Of even lang als de meeldraden, dat kan voor zelfbevruchting zorgen.
Kale jonker noemen ze deze plant, omdat de bladeren vrij ver van elkaar afstaan bij deze hoge plant.
Een late rups van de sint-jansvlinder, de eerste vlinders vliegen al en deze moet nog verpoppen.
Dit vind ik wel heel bijzonder, een klein wilgenhaantje die bezig is eitjes aan het leggen. De eitjes hebben kleine staartjes.
We moeten nog steeds met laarzen naar de uitgang om bij secties 1 en 2 te komen. Daar staat zompvergeetmenietje.
In het water staat slanke/witte waterkers met witte bloemetjes.
Niet alleen in het zuidelijke gedeelte staat bonte paardenstaart, ik ontdek het nu ook bij de paddenpoel in de buurt.
Maandag 16 juni 2025
We zijn al 3 kwartier onderweg met de excursie bij het Kennemermeer als Marja uitroept dat ik nog geen rups heb laten zien. Net op dat moment zie ik een rups van een hermelijnvlinder, dus toch een fantastische ontdekking die iedereen wil bewonderen.
Vroeger gingen de beheerders van het gebied helemaal uit hun dak bij de ontdekking van teer guichelheil, nu staat het zuidelijke deel er helemaal vol mee en wat is het een pracht.
Ikzelf ben dol op moeraszoutgras (om te zien).
Ik laat een bloemetje van waternavel zien en iemand legt het op een mobieltje, zo kunnen we het heel goed zien.
Aan het eind van de excursie nog een rups van een zuringuil.
Na de excursie ga ik koffie drinken met Hanneke, daarna wil ze het zeeraket laten zien dat volop bloeit daar in de duinen. Wow, zo veel heb ik nog niet eerder gezien, prachtig.
Als ik mijn fiets pak zie ik daar een graspieper met een bek vol en die blijft daar een hele tijd staan, dus alle tijd om foto’s te nemen.
Ik ga terug het gebied in van het Kennemermeer. Bloeiend kamgras is heel herkenbaar en er staat erg veel.
De slankpootvlieg Hercostomus nigriplantis komt het meest voor in Nederland en het westen van Engeland.
De eerste vuurlibel gespot, ik denk aan de kleur te zien dat het een vrouwtje is, maar het kan net zo goed een niet uitgekleurd mannetje zijn.
Ik denk vaak dat een berkensigarenmaker zo’n mooi kunstwerkje maakt van een berkenblad, maar er zijn dus meer insecten die dat kunnen.
Ik ga terug naar de wilg waar de rups van de hermelijnvlinder op zat, helaas niet meer te vinden. Grappig om te zien hoe een sergeant-majoortje steeds rondjes draait op een blad en er boven is er nog een die dat doet.
Toch wel heel fraai is gewone rolklaver.
Die kleurcombinatie van het grote dikkopje met rode klaver is buitengewoon.
Er lopen meer mensen rond en ze hebben de honingorchis al zien bloeien. Ik loop met ze mee want ze willen hem laten zien, superklein, maar ik zie ook nog een grotere. Wel jammer dat ik dat vanmorgen met de excursie nog niet wist dat ze in bloei zijn.
Zondag 15 juni 2025
Met Audrey ga ik naar het Kennemermeer gauw naar het zoutgras kijken, zodat we dat morgen kunnen laten zien, want hierna gaan we schelpen tellen, dus voor ons doen moeten we opschieten. Bij het parkeerhok kunnen we maar 2 bijenorchissen vinden.
Daar staat ook kruipend stalkruid.
Een fitis of tjiftjaf laat zich even zien.
Best moeilijk om rupsen uit elkaar te houden, na lang zoeken houd ik het op de rups van een nunvlinder.
We zijn keurig op tijd bij het strand. De natuur blijft ons verbazen, hoe kan een goudkammetjesworm zo’n perfect kokertje maken van zand.
Stevige strandschelpen vind ik zelden op het strand en hier heb ik zelfs een dubbele, met een Amerikaanse zwaardschede erin.
Donderdag 12 juni 2025
Met Audrey tel ik vlinders bij het Kennemermeer. Wat staat het teer guichelheil er alweer prachtig bij en er zijn zoveel plekken bij gekomen waar het staat.
Met de telelens kan ik de grote keizerlibel goed op de foto zetten.
Woensdag 4 juni 2025
In mijn tuin staat duinriet, dat vind ik wel leuk, alleen zie ik bij het invoeren in waarneming.nl van deze plant die bij het parkeerhok van het Kennemermeer staat, dat het nogal flink kan uitbreiden.
Wat een bloemetjes heeft de vlier.
Ik loop in mijn eentje vlinders te tellen en kom een jongen tegen die zegt dat er een kortteenleeuwerik in het havengebied zit. Die is heel zeldzaam, alhoewel ik hem al eens op de foto heb gezet, maar ik ga toch kijken. Een handjevol vogelaars staan te kijken, maar niet meer in het vizier. Omdat ik hier nu toch ben ga ik naar het hazenstaartje op zoek en die is snel gevonden. Ook hartstikke leuk.
De vogelaars hebben de vogel in het oog, maar is toch moeilijk te zien. Waar is de vogel? “Daar tussen de lupines.” Huh lupines? Dat is slangenkruid. Tja, daar sta ik dan tussen de soortenjagers, het is niet mijn idee van natuurbeleving. Maar goed, dan weet ik dat voor de volgende keer. Ik fotografeer hem als ik hem zie en ga verder met mijn vlinderroute.
Even ruiken aan de blaadjes van de roos, ja hoor, het is een egelantiersoort, want het ruikt naar appeltjes.
Tja, een gal van een wollige peenluis verwacht ik niet op een populier en helemaal niet als ik denk dat het berkenblaadjes zijn, ik moet toch echt beter bij de les blijven.
Het zilveren fluitje is een vaste gast hier.