Maandag 8 mei 2023
Voordat ik naar badminton ga spot ik een loopkever (Harpalus affinis)in mijn tuintje.
’s Middags ga ik vlinders tellen bij het Kennemermeer, alleen valt er niet veel te tellen. Twee bonte zandoogjes, dat is alles. Op sectie 16 zoek ik de ringelwikke, daarnaast staan enkele planten van de ruige scheefkelk.
De wollige sneeuwbal is nu op z’n mooist.
Zondag 30 april 2023
Toch nog een mooie dag in april om vlinders te tellen. Ik ga naar mijn nieuwe route bij het Kennemermeer en met de GPS kijk ik waar de secties beginnen en eindigen, dat lukt prima. Op het sileneduintje staan enkele ruige scheefkelken.
Op de heivlinderduin staan 2 polletjes met gulden sleutelbloem.
In totaal 8 citroenvlinders geteld.
Koolwitjes, dagpauwogen, 1 oranjetipje, citroenvlinders gezien en op de laatste sectie nog een gehakkelde aurelia. Totaal 26 vlinders, niet slecht.
Thuis kan ik een foto maken met alle 3 katten op een rijtje, dat gebeurt niet vaak.
Maandag 17 april 2023
’s Morgens geef ik een excursie bij het Kennemermeer, er is nog niet veel te zien van bloeiende planten en toch vinden ze het allemaal leuk wat we gezien hebben. En ook gehoord, want er zijn 2 nachtegalen aan het zingen.
’s Middags ga ik met Hanneke naar het strand. Ik wist niet dat de kleine zeeappel zo groot kan worden.
Tere platschelp, kleine zeeappel waar de stekeltjes al verdwenen zijn en een kleine zeeappel met stekeltjes.
Als Hanneke een eipakket van de grote tepelhoren vindt zoekt ze er ook een tepelhoren bij, dan is het gelijk duidelijk dat dit bij elkaar hoort.
Voor het eerst vind ik een Filipijnse tapijtschelp hier op het strand.
Duinaveruit houdt stand op de zandduinen.
Vrijdag 14 april 2023
A.s. maandag is er weer de maandelijkse excursie bij het Kennemermeer, vandaag ga ik kijken of het nog heel erg nat is. Het valt me mee, maar de zuidkant is zoals gewoonlijk wel behoorlijk nat.
Er staan kandelaartjes op een hoger droog duintje vandaar dat ik wel op mijn knieën kan om te fotograferen.
De bloemetjes van het ruw vergeetmenietje zijn heel klein.
Een klein kniptorretje (Prosternon tessellatum) heb ik voor de foto op een grassprietje gezet.
Zondag 19 maart 2023
Omdat ik morgen weer een excursie mag leiden bij het Kennemermeer ga ik eerst maar eens kijken of het te belopen is zonder laarzen. Dat valt me 100% mee. Het is kouder geweest dan ik dacht, want de druppels op de wilgenkatjes zijn ijsdruppeltjes.
Op de heivlinderheuvel staan veel gesteelde stuifballen.
In de bermen van de Dokweg staan heel veel sleedorens vol in bloei.
Voor niets voorgelopen want maandag is het zulk slecht weer dat ik de excursie af zeg.
Maandag 19 september 2022
Bij de excursie bij het Kennemermeer zijn we maar met 3 mensen. Er is niet zo heel veel te beleven meer, het meeste is uitgebloeid. Een watermuntgoudhaantje loopt van de watermunt over naar een uitgebloeide moeraswespenorchidee.
In het natte gedeelte springen heel veel rietcicades rond.
Na de koffie gaan we naar buiten, het regent wat en de musjes zitten gezellig bij elkaar.
Maandag 15 augustus 2022
Ik wil mijn fototas pakken om naar het Kennemermeer te gaan, maar de tas is bezet, hihi.
Het is rustig met de excursie, maar 6 mensen. Gelukkig weet Marja meer van libellen af dan ik, want zij weet dat dit een tengere grasjuffer is.
Gewone citroenzweefvlieg op peen.
Haagwinde, daarbinnen zit een bolronde vrucht.
Volop rode ogentroost.
En een rode halsbandwants op heelblaadjes.
Een rups van een snuitvlinder is wel het laatste wat ik hier verwacht. Toch vinden we even verderop nog een.
Vlindereitjes van een rietvink op een wilgenblad.
Al had ik geweten dat dit de eitjes van een witvlakvlinder zijn, dan had ik nog terug willen komen, want die rupsen zijn prachtig, maar daar kom ik te laat achter.
Eindelijk zijn de eitjes van de wapendrager uitgekomen, helaas al geparasiteerd door sluipwespjes die de eitjes al hebben belaagd.
’s Middags heb ik ook nog strandwacht, er ligt niet veel. Daarom moet het jong van een kleine mantelmeeuw zo bedelen denk ik.
Maandag 8 augustus 2022
Dit is bij de tankval op het weiland van de Vossendel en daar mogen geen mensen komen, dus dat ziet er goed uit voor de vogels.
Op het weiland zie ik ook parasolzwammetjes op mest.
Op sectie 19 zie ik een duinsabelsprinkhaan landen op het zand, anders zou ik haar misschien niet gezien hebben.
Ik wist wel dat er ooit een porseleinvlinder op me zou wachten en daar zit hij dan!
Nog steeds zijn de eitjes van de wapendrager niet uit bij het Kennemermeer. Natuurlijk zijn er wel andere insecten, zoals een vlieg met de mooie naam Prosena siberita.
Zaterdag 6 augustus 2022
Met Nico gegeten bij Makai. De panna cotta was heerlijk, bijzonder lekker die suikerkorrels met munt erbij. Ik ga nog naar de duinen bij het strand. Het staat hier vol met zeeraket.
Maar ik ben op zoek naar de rups van de wolfsmelkpijlstaart. Ik zie een jonge vrouw fotograferen en die heeft hem gevonden. Dat was ook niet zo moeilijk, de rups zit bovenop de plant.
En nog een die een wat andere kleur heeft, ik denk dat die jonger is en is nog lekker aan het smikkelen van de zeewolfsmelk.
Het is een mooie avond, de blauwe zeedistel is bijna helemaal uitgebloeid, ik zie nog wel een bloem links. Dat geelgroene er achter is de zeewolfsmelk.
Een flinke stempel heeft de teunisbloem.
Ik ga nog even kijken bij het Kennemermeer of de eitjes al uitgekomen zijn. Eerst zie ik op de akkerdistel een enorme gal en dat wordt veroorzaakt door de akkerdistelgalboorvlieg.
Ach wat jammer, zie ik eindelijk eens een rups van een hermelijkvlinder zitten er eitjes op van een parasitaire wesp. De rups wordt door de larfjes daarvan van binnenuit opgegeten.
Evengoed een mooi besluit bij de Vissershaven van deze prachtige dag.
Maandag 25 juli 2022
Pfoe, al om kwart voor 10 strandwacht. Marja vindt een dood ansjovisje, allerlei kleurtjes op het velletje.
De eerste penseelkrab hier op het strand, een dood mannetje.
Tijd zat om ook naar het Kennemermeer te gaan koekeloeren. Daar voel ik iets op mijn blote been, het is een kokermot. Op de planten gezet en kijk eens wat een lange antennes. Met een mooie naam: Oecetis ochracea.
Aardbeiklaver ziet er uitgebloeid leuk uit.
Een larf van een gaasvlieg, het goudoogje. Ik heb gelezen dat ze eitjes van vlinders leeg kunnen vreten, de vandalen.
Ik was al een tijdje op zoek naar de duindoornboorvliegen en nu heb ik ze zonder het te weten betrapt.
Zaterdag 23 juli 2022
Vanaf het asiel fiets ik naar het Kennemermeer, ik ben nieuwsgierig of de eitjes al uitgekomen zijn en of ik de rups van de pijlstaart terug kan vinden. De eitjes zijn er nog, de rups niet meer gevonden. Een kersverse kleine vos, dat zou zomaar een van de eerste van die vele rupsen kunnen zijn.
Er is zelfs nog tijd om de vlinderroute voor de deur te tellen. Ondanks de vele regen van donderdag is het nog steeds gortdroog. Nou ja, dat is bizar, vind ik hier zomaar een poot van een blaasjeskrab. Die zal een vogel wel hebben laten vallen.
Aha, ik hoop dat de Icarusblauwtje succes hebben met het nageslacht.
Onder het bolletje van kraailook zie ik iets zitten en het vliegt op. Het is een prachtig vlindertje, een zandhalmuiltje, dat tref ik dan weer.
Vrijdag 22 juli 2022
De korrelige taaiplaat die Joke en ik 2 jaar geleden ontdekte zien we nu weer op de Vossendelroute.
Ik fiets door naar het Kennemermeer in de hoop dat de eitjes uitgekomen zijn van de wapendrager. Nog steeds niet. Ik ontdek een heel klein rupsje van een hermelijnvlinder.
Maandag 18 juli 2022
We beginnen de excursie bij het Kennemermeer met 4 mensen en dan komt Sieneke er nog bij. Omdat ik veel vaker kom in dit gebied zie ik soms over het hoofd hoe mooi het gebied is, als zij dat af en toe zeggen, kan ik dat zeker beamen. Als we op het parkeerterrein staan zien we al een bruidsmot op kruipend stalkruid.
Het harige wilgenroosje sluit zijn bloemen niet bij regen. Hiervoor zitten er haren op de kruisvormige stijl die het regenwater afstoten. Als de bloem niet bestoven wordt door insecten, dan buigt de kruisvormige stijl naar de eigen helmhokken en is er sprake van zelfbevruchting.
Bij distels ga ik vaak op zoek naar de distelboorvliegjes en ja hoor, daar zit er eentje.
Wat een kunstwerk die uitgebloeide peen.
Bij de wilg kijken we naar eitjes en ik er veel op een blad. Het zijn er 43 van de wapendrager.
Marja kijkt bij een ander blad en ziet een piepklein rupsje met een staartje. Ik zie zelfs nog de rest van een eitje. Ik vermoed dat het van de pauwoogpijlstaart is.
Een heel klein bijtje, het schijnt een van de maskerbijtjes te zijn.
Wat een lange achterpoot heeft die muurwesp.
Vorig jaar niet gezien, dit jaar weer veel scheerlingzaadmuggallen op de peen. Grappig dat het bloemetje bovenop die gal nog tevoorschijn komt.
Ik moet even op mijn knieën om de dwergbloem te fotograferen. Het bolletje is de vrucht. Het hele plantje is amper 1 cm hoog.
Wat een schoonheid die zilverstreepgrasmot.
Er staat hier zomaar wilde bertram, wat leuk.
Bij de brandnetel waar zoveel rupsen van de kleine vos in zaten kijken we nog eens goed en ontdekken dan een rups van de atalanta, met dank aan Hanneke.
Vrijdag 8 juli 2022
Moppie ligt heerlijk in het zonnetje in de tuin. Ze heeft weinig last van het glucosemetertje op haar zij. Nu kan ik in de gaten houden hoe de suikerspiegel heen en weer gaat en dat is wel heftig. Jammer dat dat ding het maar 8 dagen doet.
Jessica en Tom zijn hier vandaag, speciaal voor een rondleiding bij het Kennemermeer. Op de parkeerplaats ga ik naar het hondskruid, maar helaas de bloem is afgebeten door herten. Bij de ingang van het gebied kan ik ze gelijk al de tientallen rupsen van de kleine vos laten zien. Verder bekijken we de vele bijzondere planten en ook de minder zeldzame uiteraard, zoals knoopkruid.
We gaan wat eten bij Makai waar Nico al op ons zat te wachten.
Tom, Jessica en ik gaan het strand op.
Waar Tom een foto van ons maakt 😉
Ik denk een stukje wakame gevonden te hebben, Frank zegt dat het verkleurd kernwier is, jammer want wakame heb ik niet eerder gevonden op IJmuiden en nu dus ook niet.
Dinsdag 5 juli 2022
Ik heb beloofd dat ik mee ga doen met orchideeën tellen, dus ben ik al vroeg bij het Kennemermeer. Om een uur of 12 gaan we even brood eten en dan zit ik midden tussen de geelhartjes, speciaal voor mij denk ik dan.
Een rups van de zuringuil loopt in de weg.
Uitgebloeide brunel ziet er een beetje vreemd uit.
Joop zegt dat er nog een plant van het hondskruid op de parkeerplaats staat. En inderdaad deze staat er nog florisant bij. Een paar dagen later wordt hij opgevreten door herten.
Bij thuiskomst zit er een huisspin tegen de muur.
Ton en ik hebben trouwens maar één groenknolorchidee gevonden! Drie jaar geleden stonden er 30.000 en nu staan er een stuk of 30 hooguit. Komt ook doordat het een pionierssoort is en het gebied groeit aardig dicht.
Zondag 3 juli 2022
Vrijwilligers en medewerkers van het asiel heb ik uitgenodigd om eens mee te lopen bij het Kennemermeer vanwege de bijzondere planten. Zes mensen hebben interesse, een iemand heeft na een eindje afgehaakt vanwege knieproblemen, maar ze was wel heel enthousiast. De anderen hebben ik gewezen op allerlei planten die ook van dichtbij bekeken moeten worden.
Na afloop gaan we wat drinken bij een strandtent en daarna nog even het strand op. Het was een hele gezellige en leuke middag.
Zaterdag 25 juni 2022
Vandaag is de excursie met mensen van de KNNV-groep Zoetermeer. We komen ongeveer gelijk aan op de parkeerplaats, waar ik de bijenorchissen had willen laten zien, als niet het merendeel weggemaaid was. Er staat er gelukkig nog wel één.
In het terrein wijst iemand me op havikskruid, die heb ik dan weer gemist, gelukkig dat ik er attent op word gemaakt.
Teer guichelheil is enorm uitgebreid, staat er ook fantastisch bij.
Ik denk eerst dat het engelwortel is wat tussen het riet staat, het is valeriaan.
Ik kan de groep van 6 mensen nog die ene groenknolorchis laten zien en daar staat ook bonte paardenstaart. De rups van de plakker is bijna aan het verpoppen toe zo groot is hij.
Bij de uitgang staat een bosje brandnetels en daar zie ik een stuk of 100 rupsen van de kleine vos in, daar ben ik heel blij mee, want vorig jaar heb ik er zo weinig gezien.
Nog een rups van de hageheld als toegift.
Donderdag 23 juni 2022
A.s. zaterdag mag ik gids spelen voor de plantengroep van de KNNV Zoetermeer. Vandaag kijk ik daarom waar de bijzondere planten precies staan, want de ‘gewone’ planten zullen ze wel kennen denk ik. Dat is niet altijd waar want hier komen toch weer andere planten voor dan bij de mensen uit andere delen van het land. De scherpe boterbloem zullen de meesten wel kennen, maar ik moet wel opzoeken welke boterbloem dit nu precies is.
De moeraswespenorchis is vroeg dit jaar.
Zompvergeetmenietje.
Bij de zwarte els kijk ik of ik de rups van de elzenuil kan vinden. Dat kan ik beter in juli doen, dus op zoek naar andere beestjes en natuurlijk zijn die er wel, zoals deze sluipwesp, een Pimplinae-soort.
Waterpunge van bovenaf.
Dat valt tegen: slechts 1 groenknolorchis vind ik. Ik buig het riet erbij in een knoop zodat ik deze terug kan vinden, want het was heel goed zoeken. Drie jaar geleden telden we er 30.000, nu zijn het er zo weinig dat het treurig is. Het is wel enigszins verklaarbaar, want het is een pionierssoort en het gebied groeit aardig dicht.
De okergele spanner laat zich van alle kanten zien, deze foto vind ik leuk vanwege dat koppie.
Bij de noorduitgang weet ik een berkensigarenmakerhuisje te vinden. Een heel klein kevertje snijdt het blad tot de nerf in en maakt er dan een kokertje van waar de larf in kan groeien. Alleen is dit geen berk, maar een els.
De hele bergen maaisel zijn weggehaald en hier en daar is geschraapt waar de bodem vrijgekomen is, daar zie ik kleine koolwitjes mineralen drinken.
Maandag 20 juni 2022
Met de excursie bij het Kennemermeer ontdek ik eitjes en rupsjes van een wapendrager.
Ik krijg al meer oog voor allerlei grassen, nu nog te weten te komen wat wat is.
Later in de middag heb ik strandwacht met Marja en Selma. Als ik daar naar toe fiets zie ik een jonge ekster naast het fietspad.
Voordat ik het strand op ga kijk ik nog even bij de bushalte of ik daar het laksteeltje kan vinden en eindelijk is het raak. Het is duidelijk waarom het laksteeltje heet.
Op het strand zitten visdiefjes en grote sterns. Deze heeft net zijn kuif een beetje omhoog.
Zitten die 2 visdiefjes nou die ene die zich uitschudt uit te lachen?
Op de pierblokken wandelt een havenpissenbed, ik vind hem vrij klein.
Beetje rare plek voor kleine bergeendjes in de jachthaven. Het zijn er 6, samen met pa en ma.
Zondag 12 juni 2022
Merel, Renáta en ik hebben strandwacht. Er staan heel veel mensen op het strand en ik denk dat er misschien een bultrug te zien is. Tja, had ik wel gewild, maar het is weer het zoveelste evenement op het strand.
Het is een wedstrijd mensen redden.
Richting pier staan grote sterns en visdiefjes bij de eblijn.
Een stormmeeuw wilde ik fotograferen op het strand, hij vliegt net weg, toch is de foto prima gelukt.
Na het koffiedrinken wil Merel wel mee naar het Kennemermeer om de bijzondere planten daar te zien. Leuke wandeling met Merel. Zij ziet ook een grote sabelsprinkhaan die op de gewone veldbies is gesprongen.
Het veenpluis breidt zich al meer uit.
Dinsdag 31 mei 2022
Pas later in de middag ga ik naar het Kennemermeer. Er zijn al wat meer leuke insecten te zien, kleine kevertjes, weekschildkevers, ratelaarspanners (best veel), een bruine grijsbandspanner en een gewone maskerbij.
Bij een van de houten slagbomen naar de uitgang zie ik een schorsmarpissa die zich verstopt, ik wacht tot die tevoorschijn komt, maar dat gebeurt niet. Heel leuk dat ik daarom nu oermotjes zie, daar heb ik al langer naar gezocht op de Kromhoutstraat en nu kom ik ze zomaar hier tegen. Ze zijn te klein voor knappe foto’s. Nog meer mazzel heb ik als ik dan ook nog een drietand of psi-uil zie, heel goed gecamoufleerd.
Op de terugweg hoor ik alarmroepjes van een pimpelmees, maar het jong is eigenwijs en verstopt zich niet.
Maandag 30 mei 2022
Ik ben toch nieuwsgierig of de bijenorchissen er staan op de parkeerplaats. Eerst heb ik al een smalle weegbreemot te pakken bij het parkeerhok.
Gelukkig staan er een stuk of 9 bijenorchissen of zijn het blije orchissen?
Al vaker gefotografeerd bij het Kennemermeer, maar nog niet 2 op elkaar. En het zijn er gelijk ook meerdere tegelijk: Herina frondescentiae.
Kakkerlakken zitten niet alleen in huizen, ook in het wild kom je ze tegen, dit is een Noordse kakkerlak.
De mooist gekleurde bladwesp: Rhogogaster viridis.
Maandag 16 mei 2022
Bij de excursie van de KNNV bij het Kennemermeer zie ik al gauw 2 vlinderstrikjes, het zijn zweefvliegjes.
Klein maar fijn, de bloemetjes van melkkruid, maar we hebben ze gevonden.
Maar ook de stengels van het moerasspirea lijkt wel vlinderstrikjes te hebben.
Een heel veld met veenpluis.
De bevertjes komen al voorzichtig tevoorschijn.
Marja ontdekt een gras met gele meeldraden en Ton determineert het als zachte dravik. Heel leuk.
Daar in de buurt staat welriekende salomonszegel.
Zondag 15 mei 2022
Een mannetje Icarusblauwtje probeert een vrouwtje het hof te maken, ondertussen trekt een krabspin aan de fraaie franje van zijn kleedje.
Een gerande spanner zit precies goed voor een foto.
Ik begin de vogelgeluiden al een beetje te leren, want ik hoor een braamsluiper en als ik hem zie is dat de bevestiging.
Ontzettend veel moeraskartelblad in het gebied, maar er is er niet een zo hoog en vol met bloemen als deze. Sony A77ii 18-55mm
Ik fiets naar de bokkenorchissen en zie daar een uitgebloeid grasje staan, zo mooi die details. Het zou een haver-achtige kunnen zijn.
Er staan bokkenorchissen in knop en in bloei.
Zondag 1 mei 2022
Wat leuk dat ik nu eens een open bloemetje van de veldzuring zie.
De zaadjes van klein hoefblad kunnen verspreid worden door de wind.
Paarse vleugeltjesbloemen.
Bloeiende zegge, misschien zwarte zegge.
Heel bijzonder die eitjes van een klein wilgenhaantje.
Het beestje zelf is heel gewoon, best wel klein.
Nog kleiner is een wilgenvlo.
Een rups van een perentak, een nachtvlinderspanner.
De boomzebraspin verdwijnt af en toe onder de schors en dan weer aan de achterkant van het stammetje. Ik weet hem toch te snappen.
Er zijn niet alleen bladrollernachtvlindertjes, ook kevertjes kunnen bladroller zijn, zoals deze berkenbladrolkever.
