Waaiertjes

Zaterdag 18 januari 2025
Het heeft gevroren en er hangt al een paar dagen mist. Dat geeft een leuk effect van ijsdruppeltjes aan de haren die achtergebleven zijn van de Schotse Hooglanders of paarden die er lopen.

In de duinen is het bij mistig weer extra mooi.

Vooral met spiegelglad water.

Er is veel open terrein gecreëerd.

Bevroren waaiertjes.

Een landkaart van paarse korstzwammen.

Richting Vogelmeer zie ik een man brilduiker.

Wat een grote oesterzwammen.

Herkauwende Schotse hooglander bij de Vogelweg, uitkijkend op het landschap, misschien verveelt het hem/haar allang, maar hij heeft niets anders, hihi.

Mysterieus landschap bij de zijweg, met wit bevroren takjes.

Hier heb ik me maar niet door het water gewaagd. De fiets die er staat laat zien dat het water tot de naaf komt, dat wordt me te gortig. Door de andere plas ben ik wel gereden.

Regelmatig zie ik de ooievaar weer in het weiland bij Santpoort-Noord. Soms alleen, soms beide.

Wolkenluchten

Donderdag 9 januari 2025
Prachtige wolkenluchten vandaag.

Eens kijken hoe de vlinderroute bij het Zuider vlak er voor staat. Oeps, het fietspad daar is helemaal onder het zand gestoven, dat komt vast omdat ze het daar kaal hebben gemaakt omdat Natuurmonumenten stuivende duinen wil.

Gelukkig vrijwel geen regen gehad, een paar spettertjes maar.

Terug in de Herenduinen. Daar ligt een takje met een grote gele trilzwam

Zandtulpjes

Maandag 18 november 2024
Bij de maandagexcursie van de KNNV willen we van de gele composieten natuurlijk wel weten of we de juiste naam er aan kunnen geven. Dit is echt bitterkruid en het lijkt wel een lampje.

We komen een plant tegen met vrij grote bladeren. Iemand zegt dat het knopherik is, want met een app bij de hand is de naam zo bekend.

We kijken nog even op de pier of er nog vogels zijn. Geen bijzondere in ieder geval, de golven zijn wel aardig hoog.

Voordat we gaan koffie drinken laat iemand nog de strandtulpjes zien die ze ontdekt had bij de bushalte.

Bloem zaagcactus

Woensdag 13 november 2024
Wow, de koningin van de nacht bloeit, ik dacht dat die alleen 1 nacht zou bloeien. Nu staat hij er fraai bij.

’s Middags fiets ik een rondje Velserbeek en Beeckestijn. In Velserbeek op het paddenstoelenplekje een grote plek van roze raspzwam spec.

Een heleboel franjekelkjes.

Een beukenblad met kalkschaaltjes.

In Beeckestijn loop ik een stukje naar een holle boom, waar ook het een en ander op staat.

Dit vind ik wel apart zo die elfenbankjes verspreid over de liggende boom.

Witte kluifzwammen

Zaterdag 9 november 2024
Op weg naar Haarlem kom ik door Velserbeek en kijk daar nou eens: witte kluifzwammen, wat een lelijkers.

Op de boom daarnaast zit een mosje dat het bleke boomvorkje heet, het ziet er een beetje uit als een vorkje.

Deze paddenstoeltjes zouden helmmycena kunnen zijn.

Ik ben naar het atelier van Ada gegaan, waar ik deze zie hangen die ik zo leuk vind. De rest van de kunstwerken die er van anderen hangen vind ik niet zo geweldig.

Teervlekkenzwam

Maandag 4 november 2024
Met een hele grote groep KNNV-ers ga ik mee op excursie in Elswout. Ik weet dat daar Napolitaanse cyclamen staan en zie ze al terwijl de groep al doorgelopen is.

De groep loopt naar de plek waar er veel meer staan.

Zo bijzonder dat de tengere rus zelf die vochtige balletjes maakt.

Weer kijken we naar paddenstoelen, zoals het rechte koraalzwammetje.

Formidabel die plooivlieswaaiertjes.

Viltig judasoor.

Nog kleine reuzenzwammen.

Gutatiedruppeltjes onder de valse teervlekkenzwam lijken wel gouden pareltjes. Die zitten aan de ‘voorkant’ van de boom. Dan laat Marij foto’s op haar telefoon zien van de teervlekkenzwam aan de achterkant, dat is echt prachtig.

Dus ik naar de achterkant, daar tussen de oude wortels zitten er veel meer.

En wat is dat een wonder van de natuur.

We moeten weer door, want er wacht nog meer moois op ons, zoals de echte tonderzwam, ook met pareltjes.

We komen ogen te kort, want ook boven ons valt er wat moois te zien.

Porseleinzwammen, net zo goed prachtig.

Het lijkt wel voorjaar met al dat groen.

Paddenstoeltje dat hazenpootje heet en dat is te zien aan het donzige beginnetje links er van.

Niet zo’n mooie zwam, wel leuk om die tegen te komen, de zwarte kluifzwam.

Triootje parelstuifzwam.

Dit is dus de giftige stinkparasolzwam.

Zo heb ik de oranje aderzwam niet eerder gezien.

Oranjerode stropharia.

Een hele grote verzameling van de bruine trilzwam.

En dan heb ik nog niet eens alles gehad, dus een hele leuke leerzame excursie.
Het was me zo goed bevallen die worteltaart bij Kraantje Lek op zaterdag dat ik daar nog eens van profiteer. Achter Kraantje Lek ga ik de duinen in en kom weer langs het tunneltje met de schilderingen van Joost Zwanenburg en hij is ondertussen weer verder gegaan.


Eekhoorntjesbrood

Zondag 3 november 2024
In Velserbeek weet ik een plekje waar altijd veel paddenstoelen stonden. Nu is er niet veel meer van over. Even verderop is een oude stronk van een boom waar heel veel verse spekzwoerdzwammen op zitten. De naam is wel heel goed gekozen.

Op de andere stronk zitten zwammen die wel lijken op wanden van druipsteengrotten, wat het is weet ik niet.

Nog een bijzonder exemplaar, de korsthoutskoolzwam.

Geen watervogels bijna bij het landje van Gruijters, maar 3 fazanten.

Twee glanzende mannetjes met 1 vrouwtje.

Op de rand van Velserbroek hoop ik weer het eekhoorntjesbrood te zien en ja hoor, ze staan er nog. Nu er niet van eten, want dat heb ik zaterdag geleerd.

Er staan nog meer soorten, zoals de schubbige bundelzwam.

En een russula.

Ik heb nog even tijd om naar de kunst van kunstlijn te kijken. Dit lijkt ook wel een beetje op een paddenstoel. Van stof en hout gemaakt door Marieke Adrichem.

Paddenstoelenexcursie

Zaterdag 2 november 2024
Met Alfons op paddenstoelenexcursie en veel geleerd. O.a. dat de kernen van bomen dood zijn en de biefstukzwam heeft zijn mycelium in de kernen, dus is het niet echt een parasiet.
Voordat we beginnen zet ik de parasolzwam op de foto van onderaf, zo is het echt een gigant.

Een setje zwavelkoppen, misschien de rode.

Botercollybia voelt een beetje vettig aan.

Van de franjehoeden zijn er meer dan 100 soorten, dit zou de purperrode zijn.

Alfons krabt wat aan de grijsgroene melkzwam zodat er sap uit komt en vraagt of iemand wil proeven. Dat wil ik wel. Het duurt heel even, dan proef ik een scherpe pepersmaak. Iemand zegt dat ik een vies gezicht trek, maar het smaakt verder nergens naar.

Er liggen 3 duivelseieren naast het pad. Het is het begin van een grote stinkzwam. In het begin is de hele paddenstoel aanwezig, als hij uitbreekt is het niet omdat hij aangroeit, maar omdat de cellen groter worden.

De glimmerinktzwam met 2 kleine beginnetjes ernaast.

Het gewoon meniezwammetje komt voor in een zich seksueel voortplantende vorm en in een aseksuele vorm. zijn twee duidelijke stadia bij deze schimmel. Eerst manifesteert hij zich in de vorm van lichtroze vlekjes op hout. Er worden talloze ongeslachtelijke sporen gevormd. Deze heten conidia. Het tweede stadium bestaat uit donkerrode wratjes, die de sporenzakjes dragen.

Een borstel- of korstzwam, naam niet bekend.

Bundelcollybia.

Verder weet Alfons te vertellen dat de stinkparasolzwam heel giftig is. En elfenschermpje en heksenschermpje zijn net zo giftig als de groene knolamaniet.
Dat er doden vallen door paddenstoel komt het meest door het eetbare eekhoorntjesbrood. Omdat er beestjes in leven die ook poepen, daardoor verrotten de paddenstoelen waardoor ze ook giftig worden.
Met Marij ga ik koffiedrinken bij Kraantje Lek met heerlijke worteltaart.

Witte koraalzwam

Zaterdag 26 oktober 2024
In de Herenduinen zet ik mijn fiets ergens neer en ga wandelend paddenstoelen zoeken. Op een takje zit mycelium dat zijn eigenlijk de wortels van paddenstoelen.

Witte koraalzwammetjes zijn best klein.

Gutatiedruppels op nat hout.

De sombere honingzwammen staan er vrolijk bij.

Een heel kluitje gele trilzwammen.

De eikenbloedzwam heeft zich om een takje gewikkeld.

Normaal zien ze er zo uit.

’s Avonds wil ik naar de staartkomeet kijken. Op het pad van de Heerenduinweg naar het Kennemermeer sta ik naast een man en hij heeft hem op de foto, maar ik kan hem niet zien.

Thijsse’s hof

Vrijdag 25 oktober 2024
Morgen is er een paddenstoelendag in Thijsse’s hof en de paddenstoelen met namen er bij staan al gereed. Roestbruin kogelzwammetje op boomschors.

Michiel de Haseth zit op een bankje in de zon en ik ga naast hem zitten en we hebben een heel diepgaand gesprek. Leuk om hem weer eens te zien.
Als ik verder loop zie ik een (Vlaamse) gaai heen en weer scharrelen.

In het gedeelte bij het gebouw staat grijze bisschopsmuts.

Met scherpe schelpzwammen er naast.

Zwammen Velserbeek

Donderdag 24 oktober 2024
Speciaal voor de paddenstoelen ga ik in de middag naar Velserbeek. Aan echte honingzwammen geen gebrek.

Goed gekozen naam voor de spekzwoerdzwammen op een oude boomstronk.

Witte bultzwam met dauwdruppels voor het heksenhuisje.

Paddenstoelenlandschapje van bundelmycena met mos.

Zwammen Velserbeek

Donderdag 24 oktober 2024
Speciaal voor de paddenstoelen ga ik in de middag naar Velserbeek. Aan echte honingzwammen geen gebrek.

Goed gekozen naam voor de spekzwoerdzwammen op een oude boomstronk.

Witte bultzwam met dauwdruppels voor het heksenhuisje.

Paddenstoelenlandschapje van bundelmycena met mos.

Slanke kleine zwaardschede

Maandag 21 oktober 2024
Direct bij het begin van de excursie kan ik het verschil tussen een gewone en een grote aalscholver aantonen door de hoek bij het begin van de snavel. Links de gewone, rechts de grote.

Dit keer gaan we langs de westkant van de plas. We hopen zandtulpjes te zien, maar we zien een plooirokje.

Een katwilg heeft hele lange smalle bladeren.

’s Middags heb ik ook nog strandwacht, waarbij ik wel een bijzonder kleurpatroon zie op een Amerikaanse zwaardschede.

Eindelijk een foto van een drieteentje met schelpjes om zich heen.

Er is heel wat aangespoeld en dit keer niet eens zoveel Amerikaanse zwaardschedes. Ongeveer in het midden een venusschelp, wat zeeboontjes en veel ovale strandschelpjes.

Een duidelijke Noorse hartschelp.

Bij de gigantisch grote zeepaddenstoel heeft Selma even haar hand naast gelegd ter vergelijking.

Hoera, de eerste keer dat ik een andere zwaardschede vind dan de Amerikaanse. Het is de slanke kleine zwaardschede en ik vind er zelfs twee. Misschien omdat ze nu wat meer opvallen omdat er weinig Amerikaanse liggen.

Oranje poriezwam

Vrijdag 18 oktober 2024
Er waren nog wel foto’s gemaakt van de oranje poriezwam zag ik op Facebook, daarom ga ik nog eens naar Heemskerk op zoek. Als ik mijn fiets neer zet heb ik alvast de geschubde inktzwam, ook al is er een hap uit genomen.

Ik hoef niet lang te zoeken naar de poriezwam, want een vrouw is ze aan het fotograferen. De zwam is ontzettend klein en ze doet er wel een half uur over voordat ze eens klaar is en achter me staan ook 2 vrouwen te wachten. Ik neem een stel foto’s, kijk of ze redelijk zijn en dan vind ik het prima. Niet zo mooi als ik op Facebook heb gezien, maar het zwammetje zelf is prachtig.

Daar zit ook een heel klein kevertje, daarom heet die ook kleine luzernekever. Zo klein en dan zoveel kleuren.

Ik fiets door naar de waterberging. Het barst van de vogels, de gewone soorten zoals aalscholvers, grauwe ganzen, kieviten en eenden, maar hier ook slobeenden.

Een stormmeeuw die dichtbij zit op de Prof. Ten Doeschatenstraat.

Langs het nieuwe industriegebied van Heemskerk, de Trompet, fiets ik richting pont Buitenhuizen. Tussen de weilanden door. Nog eens verkeerd gereden, maar wel lekker gefietst.

Wimperzwammetjes

Woensdag 16 oktober 2024
Ik fiets naar Heemskerk in de hoop de oranje poriezwam te kunnen fotograferen. Ik zoek me rot, niets te vinden. Ik denk bekerzwammen te fotograferen, daar denk OBS anders over, die maakt er judasoren van.

Wimperzwammetjes zijn altijd oranje, de wimpers kunnen verschillen bij de soorten.

Oorzwammetjes weer een ander deel van het hoofd, haha.

En dan nog de tranende franjehoed.

Paddenstoeltjes tussen het mos zou een mosklokje kunnen zijn, daar twijfel ik aan. Paddenstoelen zijn zo moeilijk op naam te brengen.

Ik ben vlak bij kasteel Assemburg, hier kijk ik uit naar de zijkant.

En achter me is dit fraaie huizenblok te zien.

Ik heb me uit de naad gefietst om de pont te halen, net te laat dacht ik, maar hij vertrok niet omdat hij stuk was, dus helemaal over de sluizen teruggefietst en ik was nog wel op mijn gewone fiets. Een van de windmolens die ik uit mijn huis kan zien staat hier en als je kijkt naar de fietsers linksonder zie je hoe groot die molens zijn.

Frambozen

Woensdag 9 oktober 2024
In een bak water in de tuin vind ik een verdronken bladrandwants met belletjes op zijn blote lijfje.

Voor paddenstoelen ga ik naar het Burgemeester-Rijkenspark. Er hangen heerlijk uitziende frambozen.

Er naast nog een tak met bloemetjes van de framboos, met een vliegende speld die in de bloem is gedoken.

Er zit een gal op de knop van een hazelaar. Het kan van een springende hazelaarmug zijn, maar ook van een hazelaarkatjesmijt, voor determinatie had ik het beestje er uit moeten halen, dat doe ik niet.

Aan een blad hangt een doorzichtige bel van ongeveer 1 cm. Het is een eipakket van een kokerjuffer, de bladplakker.

Er stroomt nog een echte beek door het park, met aan de walkant tongvarens.

Toevallig kom ik nog langs het kabouterdorp, ik dacht dat het aan de andere kant van het park was.

Zwavelkopjes of zijn het zwavelstokjes met in het midden vlammetjes?

Zwavelkopjes die het hoger op zoeken.

Duinmorielje

Vrijdag 29 maart 2024
Bij het begin van de pier zijn de mannen van de reddingsmaatschappij bezig met oefeningen. Na het ‘redden’ van de man gooien ze hem weer overboord, want het is niet de man die ze zoeken, hahaha.

Twee zwarte zee-eenden zwemmen daar, waarvan een mannetje nog in de pubertijd zit en nog niet zwart gekleurd is.

Ik wil nog eens naar het mos kijken dat we met de excursie hebben gezien daar in de nieuwe duinen en ontdek een paar morieljes.

Op de strandpaal op het strand kijk ik naar korstmossen, waaronder het kapjesvingermos.

Afgeknotte gapers vind ik nooit dubbel.

Op de sepia lijken wel speldenprikjes te zitten, als ik kijk door een loepje zie ik dat het minipokjes zijn.

Nog even terug naar de pier waar mijn fiets staat. Het andere volwassen mannetje van de zwarte zee-eend zit mooi dichtbij.

Puttertje

Vrijdag 8 maart 2024
Terwijl er hordes fotografen bij het nest van het ijsvogeltje staan te kijken loop ik even verder en komt er een puttertje even poseren. Het is toch een van mijn favoriete vogeltjes.

Een roodborstje wil ook op de foto.

In Beeckestijn mag niet meer gefietst worden, daarom ga ik een rondje lopen. Bij de oude boom zitten heel veel elfenbankjes en witte bultzwammen op de stam.

Ik kijk of de hondstand al bloeit, wel knoppen, nog niet in bloei. Daar staan nog wel zomerklokjes in bloei.

Heksenkring

Dinsdag 28 november 2023
Terugfietsend van badminton zie ik vanuit mijn ooghoek bij station Santpoort-N een heksenkring. Het zijn nevelzwammen.

’s Middags ga ik naar de pier, waar weer alken zwemmen.

In de hoop eens een Jan-van-Gent te kunnen fotograferen sta ik op de kop van de pier. Het is wel heel rustig met vogels, maar er zwemt wel een gewone zeehond langs. Grappig dat hij water uit zijn neus blaast en dat heb ik er even onder geplakt.

Wat kunstig die golven in de afslag van de duinen.

Op het strand vind ik een nonnetje met een gaatje er in. Die neem ik mee als voorbeeld voor mijn lezing op 11 december voor de opleiding van natuurgidsen voor het IVN. Het gaatje is gemaakt door een tepelhoren, die met zijn ronde tong net zo lang raspt tot hij er door is en dan slurpt hij de slak uit de schelp. Je kan hier goed zien dat het gaatje schuin toeloopt.

De laatste tijd komen er steeds meer muiltjes op het strand. Het zijn exoten.

Prachtvlamhoed

Donderdag 23 november 2023
De duinen met dennenbomen bij het Vogelmeer.

Daar staan grote paddenstoelen op een stronk, de prachtvlamhoed.

Daar loop ik het voetpad omhoog en heb ik zicht over de ‘Bruid van Haarlem’.

Daarna naar de hut bij het Vogelmeer. De tafeleenden komen vrij dichtbij.

Kuifeenden lijken altijd veel zelfvertrouwen te hebben.

Ik neem het voetpad naar de Hazenberg, daar heb je prachtig uitzicht over het Vogelmeer, ook over de ‘Bruid van Haarlem’ en naar het noorden zelfs de pier.

Nog een stukje richting Kattendel gefietst, daar kom ik een hele kudde Koniks tegen. Prachtige kuif heeft dit paard.

En op het fietspad stapt een rups van een kleine beer.

Heksenschermpjes

Zondag 12 november 2023
Ook wel eens leuk om door de Herenduinen te wandelen, na er naar toe gefietst te hebben natuurlijk. Lekker rustig hier. Het is paddenstoelentijd, dus de fraaisteelmycena’s zijn mijn eerste onderwerp.

Nevelzwammen vormen vaak heksenkringen.

De mooiste kleur heeft toch het heksenschermpje.