Vrijdag 30 augustus 2024
Nogmaals naar het Kennemermeer, je weet maar nooit of het kameeltje weer tevoorschijn komt. Klein koolwitje is niet zo moeilijk te vinden, toch zijn er weinig dit jaar.

Ik vind het zulke schatjes die hommelbijvliegen, hier op watermunt.

Twijfel slaat toe, is dit nou een mier of een wespje? Obs zegt dat het een steekmier is.

De kop van de rups van de witvlakvlinder is nu goed te zien. De borstels zijn wat geler ook.

Wat een prachtkleed heeft deze buizerd.

De groefbij lijkt wel kniewarmers aan te hebben, zo koud is het nog niet.

Vrouwtje sabelsprinkhanendoder heeft rode poten, bij het mannetje zijn ze zwart.

Bessenbandzweefvlieg snoept van de heelblaadjes.

Gewone bandspanner is zo gewoon dat ik deze het hele seizoen al meerdere keren heb gezien.

Nimf van de zuringrandwants.

Ik ga nog eens heel goed kijken of ik de rups van het kameeltje zie en ja hoor. Groter geworden, de 2 bulten zijn goed te zien en wat een kleuren!!

Maandag 19 augustus 2024
Bij de excursie bij het Kennemermeer laat ik bloeiend zomprus zien. Wonderschoon.

Op valse voszegge zitten 2 nimfen van de gewone pantserwants.

Op weegbree nog één, maar dan in een jonger stadium.

De lijkenvlieg heeft een lichte snuit naar voren.

De moerasgrasmot heeft enorme palpen voor aan de kop.

Man zuidelijk spitskopje op heelblaadjes.

Uitgesproken kleuren van de gehakkelde aurelia. Rechts van de vlinder vliegt een bijvlieg.

Als we bij de uitgang komen zie ik op de els 2 vrouwtjes van de gewone kielwants met nimfen, altijd leuk om die te laten zien.

Na het koffie drinken ga ik met Irene en Marij naar de strandduinen, alweer voor de wolfsmelkpijlstaartrups die we al heel snel vinden. Dat komt ook doordat er best veel rupsenkeuteltjes op het strand onder de zeewolfsmelkplant liggen. De rups is al heel groot.

Daarna ga ik vlinders tellen en ben al blij met de kleine vuurvlinder met die blauwe vlekjes. Dat hebben ze niet allemaal.

Er zijn niet veel hommelsoorten, toch is het zo moeilijk om ze uit elkaar te houden. De mannetjes zijn anders dan de vrouwtjes en dan heb je ook nog koekoekshommels, zoals deze gewone.

Grote kegelbij op heelblaadjes.

Heidewielwebspin op boerenwormkruid. Dus ook spinnen kunnen mooi zijn.

Dat snuitje van de weidevlekoog.

Eerst zit de strekpoot met zijn pootjes bij elkaar, zodat hij heel herkenbaar is. Ik heb hem per ongeluk gestoord en nu staat hij op zijn achterste poten, haha! Aan de palpen kan je zien dat het een strekpoot is.

Hoe bijzonder kan een rups zijn. Nu de rups van een witvlakvlinder een stadium verder dan vorige week.

Een (Vlaamse) gaai en niet eens zo schuw.

Duinriet bij de uitgang.

Maandag 29 juli 2024
Lekker vlinderweer met 25 graden en weinig wind. Dus weer tijd om vlinders te tellen bij het Kennemermeer. Opvallend is de kleine moeraswapenvlieg op de peen.

Er staan veel wilgen hier, maar wat is nou de een en wat de ander. Deze katwilg is herkenbaar aan de lange smalle bladeren.

Ik vind stippelzegge en dat is heel zeldzaam, niet in het zuidelijke deel, maar bij sectie 12.

Op peen zie ik een rietkruisspin en als ik die fotografeer komt er uit het nestje het vrouwtje tevoorschijn.

Dit jaar veel vrouwtjes sabelsprinkhaandoders gezien. Dit keer een mannetje die geen rode poten heeft, maar wel veel meer haar.

Op sectie 2 is nog kaal zand waar een spieswesp op landt.

Rare naam voor een insectie, deze heet echt duinvilla.

Lijkt op de hottentottenvilla, maar de duinvilla is een insect van de duinstreek.

Een grote bloedbij gaat van holletje naar holletje om te kijken of er nog eitjes zijn van de zijdebij, die eet ze op en legt dan zelf een eitje in het nest waar al gezorgd is voor voedsel. Vandaar dat het een koekoeksbij is.

De oranje agaatspanner kom ik vaker tegen.

Toch 75 vlinders geteld als ik het gebied verlaat. Bij mijn fiets zijn heel veel mantelmeeuwen. Een ervan heeft een ring die ik uit kan lezen. Deze is geringd op Forteiland en dit is de eerste keer dat deze gemeld wordt buiten Forteiland.