Dwergtong

Zondag 29 december 2024
We lopen dit keer met meer mensen dan anders met de strandwacht, toch is er weer niet echt veel gevonden. Gelukkig is Ingeborg mee en die weet gelijk dat dit een dwergtong is. Vooral vanwege de donkere streepjes bij de vinnen.

Hauwwier wordt niet zo vaak gevonden. Vooral het strand vind ik er mooi uit zien.

Na de koffie ga ik naar het eind van de pier. Ik wacht nog steeds op een Jan-van-Gent. Een vrouwtje middelste zaagbek vangt daar een vis en vliegt heel even en dat heb ik net weten vast te leggen.

Er vliegen steeds kleine groepjes aalscholvers langs.

Zilvermeeuw

Dinsdag 12 november 2024
’s Middags fiets ik over de pier als ik een meeuw met een ring zie. Uitgebreid gefotografeerd omdat een man vraagt of ik de letters zie, ik zie op mijn fototoestel TA, maar dat moet YA zijn. Nog een heel gedoe om dat aan de juiste persoon door te geven, maar het is gelukt.

Bij het parkeerhuisje gekeken met de loep naar de korstmosjes, wat een schoonheden.

Giethoorn

Zondag 27 oktober 2024
We zijn nog nooit in Giethoorn geweest en het lijkt me wel leuk. Samen gaan we met de trein en de bus (die vol zit met toeristen).
We gaan met de rondvaartboot mee en varen door het dorp met overal bruggetjes. We komen op een groot meer, Bovenwijde, waar veel zwanen ronddobberen. Mooi zo, de zon op de bomen.

Terwijl er aan de andere kant donkere wolken zijn.

Mooi huisje die Kameel genoemd wordt door de bouwvorm.

Verder was er eigenlijk niet zoveel aan. We hebben nog wat gegeten in Giethoorn.

Thijsse’s hof

Vrijdag 25 oktober 2024
Morgen is er een paddenstoelendag in Thijsse’s hof en de paddenstoelen met namen er bij staan al gereed. Roestbruin kogelzwammetje op boomschors.

Michiel de Haseth zit op een bankje in de zon en ik ga naast hem zitten en we hebben een heel diepgaand gesprek. Leuk om hem weer eens te zien.
Als ik verder loop zie ik een (Vlaamse) gaai heen en weer scharrelen.

In het gedeelte bij het gebouw staat grijze bisschopsmuts.

Met scherpe schelpzwammen er naast.

Wisenten en kleine topper

Dinsdag 22 oktober 2024
Vanaf badminton fiets ik naar Kraantje Lek waar ik de duinen in ga en ik heb mijn Canon SX60 meegenomen. Bij het tunneltje onder het spoor aangekomen maak ik eerst een foto met mijn telefoon omdat die zo’n lekker breedbeeld heeft. Zo kan een groot deel van de schildering van Joost Zwanenburg op de foto.

Ik ga het wisentenpad lopen, het pad slingert zo door naar het noorden.

Wat een kleurverschillen.

Ik heb geluk dat ik 2 wisenten zie.

Uiteraard staat ook hier water in de vallei.

Geweldig zo’n wisentenbul.

Zo’n mooi gebied hier, met flinke hoogteverschillen.

Er is maar één route en dat is de gele route.

Breedbeeld met de telefoon.

Met de fiets steek ik de Zeeweg over en kom in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Bij de Bruid van Haarlem lopen konikspaarden.

Nu ik toch langs het Vogelmeer kom ga ik daar ook even kijken. Sjek staat er met nog iemand en die roept dat hij de kleine topper ziet. Dan zie ik hem ook en kan ik best een goede foto maken.

Achter me zwemmen 2 vrouwtjes pijlstaart vrij dichtbij.

Sjek wijst me nog op het nonnetje tussen de andere eenden.

Een vredig gezicht die kudde exmoorpony’s in de Kennemerduinen.

Slanke kleine zwaardschede

Maandag 21 oktober 2024
Direct bij het begin van de excursie kan ik het verschil tussen een gewone en een grote aalscholver aantonen door de hoek bij het begin van de snavel. Links de gewone, rechts de grote.

Dit keer gaan we langs de westkant van de plas. We hopen zandtulpjes te zien, maar we zien een plooirokje.

Een katwilg heeft hele lange smalle bladeren.

’s Middags heb ik ook nog strandwacht, waarbij ik wel een bijzonder kleurpatroon zie op een Amerikaanse zwaardschede.

Eindelijk een foto van een drieteentje met schelpjes om zich heen.

Er is heel wat aangespoeld en dit keer niet eens zoveel Amerikaanse zwaardschedes. Ongeveer in het midden een venusschelp, wat zeeboontjes en veel ovale strandschelpjes.

Een duidelijke Noorse hartschelp.

Bij de gigantisch grote zeepaddenstoel heeft Selma even haar hand naast gelegd ter vergelijking.

Hoera, de eerste keer dat ik een andere zwaardschede vind dan de Amerikaanse. Het is de slanke kleine zwaardschede en ik vind er zelfs twee. Misschien omdat ze nu wat meer opvallen omdat er weinig Amerikaanse liggen.

Oranje poriezwam

Vrijdag 18 oktober 2024
Er waren nog wel foto’s gemaakt van de oranje poriezwam zag ik op Facebook, daarom ga ik nog eens naar Heemskerk op zoek. Als ik mijn fiets neer zet heb ik alvast de geschubde inktzwam, ook al is er een hap uit genomen.

Ik hoef niet lang te zoeken naar de poriezwam, want een vrouw is ze aan het fotograferen. De zwam is ontzettend klein en ze doet er wel een half uur over voordat ze eens klaar is en achter me staan ook 2 vrouwen te wachten. Ik neem een stel foto’s, kijk of ze redelijk zijn en dan vind ik het prima. Niet zo mooi als ik op Facebook heb gezien, maar het zwammetje zelf is prachtig.

Daar zit ook een heel klein kevertje, daarom heet die ook kleine luzernekever. Zo klein en dan zoveel kleuren.

Ik fiets door naar de waterberging. Het barst van de vogels, de gewone soorten zoals aalscholvers, grauwe ganzen, kieviten en eenden, maar hier ook slobeenden.

Een stormmeeuw die dichtbij zit op de Prof. Ten Doeschatenstraat.

Langs het nieuwe industriegebied van Heemskerk, de Trompet, fiets ik richting pont Buitenhuizen. Tussen de weilanden door. Nog eens verkeerd gereden, maar wel lekker gefietst.

Jongeman slobeend

Vrijdag 11 oktober 2024
Omdat Ada dinsdag vroeg waarom een paardenkastanje paardenkastanje heet heb ik gezegd dat als je een blad afbreekt dat je dan een soort hoef ziet. Daarom heb ik vandaag even het bewijs opgehaald in Duin en Kruidberg.

Slobeenden vind ik fascinerend door die enorme snavel. Bij deze jongeman enorm zwart.

Ik vind het niet altijd even leuk al dat water, maar voor de weerspiegeling is het wel mooi. Hier bij de Ezelweg.

Musjes

Zondag 6 oktober 2024
Op het strand is niet zo veel te beleven. Nog wel een strandkrab opgeraapt.

Op de Kromhoutstraat zitten vaak musjes in de braamstruiken.

Er lijken wel blaadjes naar beneden te dwarrelen waar de musjes achteraan gaan.

Bloeiende zeealsem

Zondag 22 september 2024
Tijdens het schelpen tellen zie ik een zilvermeeuw met een schol worstelen.

Twee volwassen kleine mantelmeeuwen met een jonge ertussen.

Op een poot van een noordzeekrab zit een of ander mosdiertje en een Nieuw-Zeelandse pok.

Na het koffie drinken ga ik nog eens op zoek naar zeealsem. Zo’n mooi gebied met zeeraket, zeewolfsmelk, duinaveruit, teunisbloemen, vlieszaad en helm.

Zeealsem gevonden en de bloemetjes vergeleken met duinaveruit dat er naast staat. De bloemetjes van zeealsem zijn veel spitser.

Een strontvlieg heeft een vleesvlieg te pakken.

Kleine jager

Zaterdag 14 september 2024
Bijna aan het eind van de pier ligt een jonge grijze zeehond. Je ziet aan de zachte haren dat hij nog jong is. Wat een berenklauwen heeft hij.

Tussen het zonnen door even yoga-oefeningen doen.

Op de kop van de pier staan vogelaars. Gelijk met een andere vogelaar zie ik dat er een jager aan komt vliegen. De kleine jager vliegt langs de pier naar het zuiden en even tussendoor achter een visdief aan.

Een zilvermeeuw kijkt naar de zeehond.

En kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. De zeehond blijft lekker liggen.

Oeverpieper in z’n element.

Een jonge spreeuw moet uitrusten.

Zo fraai die rode poten van de kokmeeuwen.

Geoorde fuut

Vrijdag 13 september 2024
Vanaf Duin en Kruidberg kom je in de Kennemerduinen. Een stukje daarvan heet weer Klein Doornen, dat was een kaal gebied, maar de laatste tijd staat ook hier alles onder water. Ik zet mijn fiets even neer en zie een klein torretje over de grond krabbelen. Voor de foto even op mijn hand voor determinatie. Het is het hottentothaantje.

Dankzij de 2 noodbruggen is het Vogelmeer bereikbaar.

Omdat ik toch afgestapt ben, kan ik gelijk foto’s maken van de hopvruchten.

Tja, op de heuvels lijkt het wel droog, haha.

Acht grote zilverreigers in Groot Olmen.

Aangekomen bij het Vogelmeer zijn er mensen die een vos hebben gespot. Hij gaat vlak voor me langs, alleen kruipt hij tussen de bosjes, helaas geen goede foto kunnen maken.
Iemand ziet een kleine jager op het water, gelukkig zie ik hem dan ook.

Een dodaars en een geoorde fuut die wat groter is.

Maar die kleine dodaars valt hem wel aan.

Je zal toch zo’n grote snavel aan je hoofd hebben hangen.

Geoorde fuut en wilde eend die nog niet helemaal uitgeruid is.

Volwassen man slobeend met enorme zwarte snavel.

Dansende meeuwen op het water.

De paapjes zijn zeker op trektocht dat ik er weer een zie.

Twee tapuiten, de rechtse is of een vrouwtje of een jong exemplaar.

Scheefbloemwitje

Zondag 8 september 2024
Aan de binnenkant van het parkeerhok bij het Kennemermeer zit een zwartvlekdwergspanner.

Een heidelibel met sprankelende vleugels.

Parnassia’s, het paradepaardje van de duinen.
Ook al loop ik steeds met mijn zware lens te sjouwen ik ben blij dat ik hem bij me heb als ik 3 paapjes zie.

Ik mag wel opschieten met de vlindertelling, het is weer erg bewolkt.

Telelens weer nodig voor het scheefbloemwitje want die is te verwarren met klein koolwitje.

Sluipwesp tuin

Zaterdag 7 september 2024
Deze mooie sluipwesp Crytea erythraea man. Parasiteert op de gepluimde snuituil, nou wil ik die ook wel eens zien in mijn tuin.

’s Avonds fiets ik naar pont Buitenhuizen in de hoop nog eens de visarend te kunnen fotograferen. Daarbij kijk ik bij de Wijkertunnel nog even over de rand, daar zwemmen twee krakeenden, vrouwtje en mannetje.

Twee bulten van kameeltje

Vrijdag 30 augustus 2024
Nogmaals naar het Kennemermeer, je weet maar nooit of het kameeltje weer tevoorschijn komt. Klein koolwitje is niet zo moeilijk te vinden, toch zijn er weinig dit jaar.

Ik vind het zulke schatjes die hommelbijvliegen, hier op watermunt.

Twijfel slaat toe, is dit nou een mier of een wespje? Obs zegt dat het een steekmier is.

De kop van de rups van de witvlakvlinder is nu goed te zien. De borstels zijn wat geler ook.

Wat een prachtkleed heeft deze buizerd.

De groefbij lijkt wel kniewarmers aan te hebben, zo koud is het nog niet.

Vrouwtje sabelsprinkhanendoder heeft rode poten, bij het mannetje zijn ze zwart.

Bessenbandzweefvlieg snoept van de heelblaadjes.

Gewone bandspanner is zo gewoon dat ik deze het hele seizoen al meerdere keren heb gezien.

Nimf van de zuringrandwants.

Ik ga nog eens heel goed kijken of ik de rups van het kameeltje zie en ja hoor. Groter geworden, de 2 bulten zijn goed te zien en wat een kleuren!!

Rups witvlakvlinder

Maandag 19 augustus 2024
Bij de excursie bij het Kennemermeer laat ik bloeiend zomprus zien. Wonderschoon.

Op valse voszegge zitten 2 nimfen van de gewone pantserwants.

Op weegbree nog één, maar dan in een jonger stadium.

De lijkenvlieg heeft een lichte snuit naar voren.

De moerasgrasmot heeft enorme palpen voor aan de kop.

Man zuidelijk spitskopje op heelblaadjes.

Uitgesproken kleuren van de gehakkelde aurelia. Rechts van de vlinder vliegt een bijvlieg.

Als we bij de uitgang komen zie ik op de els 2 vrouwtjes van de gewone kielwants met nimfen, altijd leuk om die te laten zien.

Na het koffie drinken ga ik met Irene en Marij naar de strandduinen, alweer voor de wolfsmelkpijlstaartrups die we al heel snel vinden. Dat komt ook doordat er best veel rupsenkeuteltjes op het strand onder de zeewolfsmelkplant liggen. De rups is al heel groot.

Daarna ga ik vlinders tellen en ben al blij met de kleine vuurvlinder met die blauwe vlekjes. Dat hebben ze niet allemaal.

Er zijn niet veel hommelsoorten, toch is het zo moeilijk om ze uit elkaar te houden. De mannetjes zijn anders dan de vrouwtjes en dan heb je ook nog koekoekshommels, zoals deze gewone.

Grote kegelbij op heelblaadjes.

Heidewielwebspin op boerenwormkruid. Dus ook spinnen kunnen mooi zijn.

Dat snuitje van de weidevlekoog.

Eerst zit de strekpoot met zijn pootjes bij elkaar, zodat hij heel herkenbaar is. Ik heb hem per ongeluk gestoord en nu staat hij op zijn achterste poten, haha! Aan de palpen kan je zien dat het een strekpoot is.

Hoe bijzonder kan een rups zijn. Nu de rups van een witvlakvlinder een stadium verder dan vorige week.

Een (Vlaamse) gaai en niet eens zo schuw.

Duinriet bij de uitgang.

Oostvaardersplassen

Zaterdag 17 augustus 2024
Ik wil naar de Oostvaardersplassen en huur een fiets in Lelystad. Wat een gedoe met die fietspaden daar, links-rechts-links-rechts enz. En op mijn telefoon kijken of ik wel goed ga. Die Zwanenburg ligt in ieder geval op de route.

Bij de Knardijk is wandelpad naar vogelhut De Kluut. Misschien is daar de zeearend te zien. Bij het begin van het pad vliegt een landkaartje en gaat mooi in de zon zitten.

Bij de vogelhut zie ik best veel karpers die steeds even een stukje boven water komen. Verder niets bijzonders. Bij Natuurmonumenten zet ik de fiets neer en ga naar vogelhut De Zeearend. Goed zicht op lepelaars.

Er vliegt nog een kiekendief over, ver weg uiteraard.

Achter op het land komen al meer Heckrunderen tevoorschijn en daarachter een grote groep edelherten.

Het zijn nogal wat lepelaars.

Als ze vliegen zie je goed dat die met zwart aan de vleugels dat dat jonge vogels zijn. Die oranje-achtige eenden zijn casarca’s.

Ik wandel naar vogelhut De Roerdomp. Geen vogel te zien, in de verte links zie je de vogelhut De Zeearend.

Ik loop naar de vogelhut De Schollevaar. Het valt me nog tegen hoe ver dat is. Misschien zit daar nog wat. Niks, wel vind ik een dode mol in het gras zonder kop. Terug naar mijn fiets moet ik tot aan het eind van de sloot teruglopen.

Bij het eind zie ik een paringswiel van lantaarntjes in de bloem van een winde.

Veel rupsen van de dagpauwoog die met gevaar voor eigen leven de paden oversteken.

En dan nog een eind terug fietsen. Nu ga ik ten zuiden van de spoorlijn terug en dat is makkelijker, maar wel saaier. Als ik nog eens ga dan ga ik naar de andere kant van de spoorlijn. Daar zijn veel meer mogelijkheden om te lopen.

Strabrechtse heide

Zaterdag 3 augustus 2024
Met de trein op weg naar de Strabrechtse heide. In Heeze loop ik verkeerd, daar kom ik toevallig langs een parkje met Gelderse roos waarvan het blad bijna helemaal opgevreten is. Dat doen de larven van het sneeuwbalhaantje en er komen nog veel meer larven aan.

Door op mijn telefoon te kijken welke kant ik op moet loop ik nu wel goed en kom langs kasteel Heeze, met een gracht er omheen.

Grappig: niet ‘dank je de koekoek’, maar ‘bankje de koekoek’.

Hier en daar tafels met gedichten.

Oranje zandoogjes vliegen daar wel (bij ons niet).

Lieve bloemetjes van struikheide.

Schitterend toefje dopheide.

Wel veel meer water dan 6 jaar geleden toen alles droog stond. Ik kom enkele groene kikkers tegen.

Europese hanenpoot.

Hier vliegen net zo goed vuurlibellen.

De grote zilverreiger wil het overzicht houden vanaf een boom.

Nog volop heidevlinders hier.

Het is al half 3, even 5 minuten pauze voor een broodje.

Heb ik het toch goed gezien bij het oranje zandoogje, dat er ook een oogje zit op de achtervleugel.

Het regenwater heeft wel meer kleur gebracht in het landschap.

Bij het Waschven staat rode schijnspurrie, dat vind ik leuk.

Struikheide staat vol in bloei, zelfs op het kale stuk.

En grote velden met struikheide.

Hier en daar een afslag, maar niet veel.

Grote zilverreigers.

Maar ik heb ook een lepelaar en kleine zilverreiger gezien achter de plas.

Ik wil naar het station van Geldrop, dat is een eind lopen door het stadje en nogal ingewikkeld. Mensen raden me aan om de rechte weg naar Heeze te nemen. Onderweg nog roodgerande houtzwammen gezien.

En weer terug in de buurt van Heeze bij de Kleine Dommel vlogen best veel weidebeekjuffers, de groene zijn de vrouwtjes.

De blauwe de mannetjes.

Ik kon geen kortere route lopen omdat er geen afslagen waren en heb maar liefst 25 km gelopen, waarvan het laatste stukje zelfs wat hard gelopen om de trein te halen, want die ging maar 1x per uur (wel gelukt). Wat was dat genieten vandaag.