Donderdag 12 mei en vrijdag 13 mei 2016
Er is weer een nachtvlinderavond en die wil ik niet missen natuurlijk. Het wordt al wat donker als ik nog door de duinen fiets en als ik aan kom zijn de eerste meikevers al gevangen, want ze vliegen in je kleren en in je haren en er zullen nog een stuk of 200 volgen. Aan het eind van de avond worden ze allemaal weer losgelaten.
Pas tegen middernacht komen de leuke soorten nachtvlinders: o.a. de orvlinder die bij het gebouw op de plankjes zit.
Ben vindt de snuitvlinder zo geweldig, ik kan deze nog niet fotograferen als hij op een shirt van iemand zit, maar op het punt staat te vertrekken.
De aangebrande spanner.
Je hebt zoveel van die dwergspannertjes en ze zijn zo moeilijk op naam te brengen. Dit is de schermbloemdwergspanner.
Ha, nu zie ik het papegaaitje ook eens van de bovenkant, leuk!
Wel een hele grote wapendrager!
Ik ben blij dat de hermelijnvlinder dit keer niet in een potje zit, wat een beauty.
De veelvraat red ik van de grond voordat hij vertrapt wordt.
Het witte eenstaartje met de vleugels wijd.
Logische dat deze vlinder de drielijnuil heet.
Eerst dacht ik dat dit de eikenbladroller was, maar dan zie ik het witte lijntje en neem ik hem toch maar op de foto. Het is de kleine groenuil.
Behalve zoveel meikevers zitten er bovendien honderden wantjes (van hetzelfde soort) op het laken.
Een wilgentandvlinder komt op mijn arm zitten.
Terwijl de anderen de populierpijlstaart bekijken zie ik de draak, wat vind ik dat leuk, maar hij is zo weer weg ook en ik ben de enige die hem gezien heeft.
Natuurlijk is de populierpijlstaart spectaculair.
Vooral met de vleugels wijd zodat de ondervleugels ook goed te zien zijn.
De zuringuil hebben de anderen ook niet gezien, misschien niet opgevallen tussen de andere vlinders.
Ik blijf bij het laken als de anderen de kist leeghalen en dan worden die vlinders deze kant op gebracht zodat we ze kunnen fotograferen. Daar ben ik heel blij mee want er komt toch een schoonheid langs: de zilveren groenuil, hij zit op een zaklamp.
De foto van de schedeldrager is zo scherp dat ik de schubjes kan zien.
En als laatste de hazelaaruil die de hele avond al op het laken heeft gezeten.
Alipobiolog
