Dinsdag 4 februari 2014

Nu heb ik eens een vette buit aan vogels. Het begint al als ik net op mijn fiets ben gestapt. Na 800 meter zie ik al een torenvalk. Hij zit op de verkeersborden op de uitkijk.

Op het bruggetje in Velserbeek zitten de kokmeeuwen op een rijtje. Er zit er een bij die geringd is.

Het wordt al drukker met waterhoentjes bij het vijvertje van Velserbeek. Deze staat er deftig bij.

Dat wilde eenden zulke mooie kleuren op de kop hebben weet iedereen wel, maar nu zie ik ook smaragdgroen op zijn achterrug.

De grote Canadese ganzen zitten nog op hetzelfde plekje als vorige week.

Op de grotere plas bij het Westhoffbos balst een stelletje nonnetje. Zij biedt zich aan aan het mannetje, maar die lijkt er wel niet zo’n zin in te hebben.

Toch krijg ik de paring op de foto, alleen is het wel skoftig ver weg, jammer.

Nog even rekken en strekken er na, dan zijn ze weer tevreden.

Even verderop zit weer de familie wilde zwaan. Wat een enorme vleugels hebben die jonge zwanen al.

De jonge zwanen mogen vast op balletles.

Even later vliegen ze naar het andere stukje op de Westhoffplas, maar dan heb ik wel tegenlicht.

Het hele gezinnetje.

In een weiland zijn de hazen aan het hollen en dollen. Haasje over bedoel ik.

Wat een schattige pootjes.

Grauwe ganzen hebben een prachtige tekening bovenop hun vleugels.

De kolganzen herken ik aan de donkere strepen op hun borst en ook de witte kol op hun snavel.

Zo heb je de ene keer niks en vandaag zomaar een vette buit.