Dinsdag 11 januari 2022
Op het Bloemendaalse strand liggen honderden zeesterren en ik wil kijken of hier op het strand ook wat ligt. De meeuwen pikken ze wel uit de eblijn, maar de zeesterren liggen niet op het strand. Een kraai heeft er een gevonden en staat er op alsof hij wil zeggen: die is van mij.

Ik kan het zo in het veld niet goed zien of het een alk of een zeekoet is. Als ik thuis de foto bekijk is het duidelijk een alk, dat is dan wel weer leuk. De alk heeft een verdikking op de snavel, terwijl die van een zeekoet heel spits is, dat is het enige herkenningspunt.

De pier is weer open en ik kan naar het eind fietsen. Er ligt iets op de stenen, ik vermoed een dode zeedonderpad.

Er ligt ook een dode fluwelen zwemkrab, ik leg hem even later op zijn rug zodat ik kan zien dat het een mannetje is.

De zeedonderpad wordt meegenomen door een zilvermeeuw die er mee aan het stoeien is. Haha, die ogen, wat schattig.

De meeuw probeert hem naar binnen te worstelen, wat niet lukt.

Hij poseert er nog eens mee, waarna de vis toch naar binnen wordt gewerkt. Je ziet wel dat hij niets te kort komt.