Dinsdag 24 juli 2012

Bij het viaduct zie ik een sprinkhaan, ik denk een krasser, met hele aparte kleuren. Zielig dat hij een poot mist. Het is nog een jong exemplaar, want de vleugels zijn kort.

Slak haalt een geintje uit, doet net alsof de meeldraden van de weegbree zijn antennes zijn.

Ik fiets ’s middags naar het Vogelmeer. De jonge meerkoeten zitten er nog.

Zwaan met jong.

Tafeleenden hebben zulke rode ogen.

Dit spreekt voor zich: driedistel 😉

Ik moet even op de naam komen, maar het lukt wel, het is de grote wederik.

Het hoeft maar even mooi weer te zijn en de Schotse hooglanders gaan het water in.

Op zijn gemak loopt verderop een ree.

Nu nog rechtop, maar uitgebloeid is het echt een knikkende distel.

Regelmatig komen er kluten in het Vogelmeer.

Wat een kleuren heeft een kievit.

Spreeuwen in de boom.

Op de terugweg kom ik door de Herenduinen. Met mooi weer is het al veel te druk in de duinen, maar ik word kwaad als er ook brommers rijden en als je er wat van zegt dan snappen die domme lui niet dat dat niet mag. Er zitten veel boerenzwaluwtjes in de bomen en er vliegen ook wat boompiepers heen en weer.