Categorie archieven: Dagje uit

Posbank

Geplaatst op door
2

Zondag 11 september 2022
Met de trein ga ik naar Dieren, daar huur ik een OV-fiets en dan op weg naar de Posbank. Eerst door het bos waar de hele ondergrond begroeid is met varens.

Even voorbij de Carolinehoeve stap ik even af om deze spinnenwebben met dauwdruppels te fotograferen.

Bij de Posbank zet ik mijn fiets neer en ga een stuk wandelen. Die kleuren van de mestkever vind ik geweldig.

Er staat nog wel struikhei, maar het ziet ook wel al heel bruin.

Uitgebloeide struikhei is heel apart.

Oei, ik wil het voetpad volgen, wel een beetje geblokkeerd, maar ik loop er wel rustig langs.

Het mooie van dit gebied is dat het zo heuvelachtig is.

Een gewone wegwesp (Anoplius viaticus) rent heen en weer over de grond.

Het uitzichtpunt bij de Posbank is echt hoog.

Ik pak de fiets weer en ga naar het noorden, waar het ook mooi is.

Eerst ga ik richting station Dieren, dan bedenk ik me dat ik best nog tijd heb om richting IJssel te gaan. Daarbij kom ik weer langs de Carolinehoeve, maar een stukje daarvoor ligt een boom op zijn kant met de takken omhoog, best geinig.

Bij de IJssel kan ik zelfs bij het water komen, dat had ik niet verwacht, dus even met mijn handen in het water.

De IJssel slingert hier, dat vind ik wel mooi.

Heel veel hop langs de kant van de weg.

’s Avonds is het al donker als ik naar huis fiets. Fascinerend al die lichtjes van de nieuwe sluis en Tata.

Kiten

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vrijdag 17 juni 2022
Selma heeft me uitgenodigd om een strandexcursie te doen voor haar vrouwenclub. Er gaat een groepje met mij mee het strand op en de anderen gaan vliegeren. Helaas ligt er vrijwel niets op het strand, de vrouwen kletsen liever met elkaar, dan ga ik bij het vliegeren kijken en ook meedoen. De instructrice staat er verbaasd naar te kijken dat ik de vlieger in één keer omhoog heb.

Het is wel een mooi gezicht die vliegers in de lucht.

Ik mag blijven eten en het toetje is helemaal niet verkeerd, hahaha.

50 jaar getrouwd

Geplaatst op door
Beantwoorden

Woensdag 18 mei 2022
Vijftig jaar geleden stonden we op de stoep van het stadhuis van Enkhuizen. We hebben trouwfoto’s laten maken bij de haven en in het Snouck-van-Loosen-park.

We vieren het samen door lekker te gaan fietsen en komen langs het station van Zaandam met die leuke gebouwen.

We fietsen door naar ’t Twiske waar we op een terras wat lekkers nemen. Ik eet bananenbrood.

En Nico een pannenkoek.

We komen langs de spoorlijn richting Purmerend en altijd als ik in de trein zit die hier langs gaat zou ik eens willen dat ik hier doorheen kon fietsen, wat nu dus gebeurt.

Via de Stationsstraat over de brug en dan de helling op, naar waar we nu staan.

De grutto’s hebben jongen, maar die zijn niet te zien in het hoge gras.

We hebben ongeveer 65 km gefietst en ik op mijn gewone fiets.

Reuzenrad

Geplaatst op door
Beantwoorden

Woensdag 6 april 2022
Nico en ik gaan een dagje naar Den Haag naar het Kunstmuseum. Daar zijn de strandbeesten te zien en dat lijkt me zo gaaf. Eerst ga ik naar de afdeling keramiek, daar kan ik best een tijd zoet zijn. Heel mooi zijn de keramiekvaasjes.

Prachtig de Deense vazen.

Alphonse Mucha vind ik niet zo veel aan, die zalen zijn ook te donker. Het glaswerk vind ik door de lichtval wel heel mooi.

Er staan 3 strandbeesten van Theo Jansen in een zaal en die mag je zelf heen en weer bewegen. Geweldig hoe dat in elkaar zit.

In de koffietuin hangt wel een heel groot strandbeest.

Er is nog veel meer te zien in het museum, zoals schilderijen van Bert van der Leck en dat vind ik zo humoristisch.

Een houten man van ongeveer 2 meter hoog.

Wat een productie heeft die Theo Jansen gemaakt met zijn strandbeesten en dat allemaal met heel veel gepuzzel!

Het regent weer en de Canadese gans wordt een beetje nat.

We gaan met een bus naar Scheveningen waar we een heerlijke sorbet nemen. Ik ga bovenop over de pier naar het eind en Nico beneden. Hij heeft het beter bekeken, want onder is overdekt en ik moest me af en toe vasthouden om niet weg te waaien. Ondanks de wind draait het reuzenrad wel.

En natuurlijk wil ik er in, alleen jammer dat het regent, de ramen zijn nat. Als we er uit zijn lijkt hij wel bijna om te waaien, haha.

Nog meer kunst, maar dan open en bloot, hihi.

De pier en het reuzenrad.

Dialoogdag

Geplaatst op door
Beantwoorden

Woensdag 13 oktober 2021
De dialoogdag voor vrijwilligers in de natuur is op de Bussumerheide. Ik heb een fiets gehuurd in Hilversum en rijd over de heide er naar toe. Onderweg kom ik een schaapskudde tegen.

Met dit bord worden we welkom geheten bij de Groene Afslag, heerlijke humor. Daar krijgen we heerlijk eten, heel gezellig omdat Paul van badminton er ook is met zijn vrouw.

Het is een eetgelegenheid en evenementenlocatie met een leuke tuin.

Na het eten beginnen de middagexcursies. Ik ga mee met de wandeling naar het Laarderhoogt Ecoduct. Daar in de buurt komt een woonwijk met 600 huizen, waardoor ook de Groene Afslag moet verdwijnen. Een enkel plantje van de struikhei bloeit onderweg nog.

Maar het is paddenstoelentijd, dus de vliegenzwam staat te pronken.

We moeten wel snel foto’s nemen van de geschubde inktzwam, want de groep gaat door.

Gelukkig naast het pad ook een melkzwam.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA


Na de dialoog over hoe de politici zo ver te krijgen dat ze meer rekening gaan houden met de natuur (wat een open deur is op zo’n dag) stap ik op mijn NS-fiets om de hei weer op te gaan. Ik kom weer bij het watertje waar ik op 25 augustus ook was en waar ik dopheide heb gefotografeerd. Hier zie ik staartmeesjes, ze zijn me te snel voor een foto.

Ik wil naar ’s Gravenland waar Natuurmonumenten zat, na een flink stuk fietsen kom ik daar aan, maar het wordt al wat donker en er is niet veel aan. Er is wel een restaurant en daar neem ik een broodje geitenkaas, waar de poes ook wel wat van lust.

Ondertussen zit een heggenmusje vlak in de buurt onder een tafel. Sony A68 400mm

Terug naar Hilversum fietsend zie ik 3x reeën, steeds met z’n tweeën.

Door Hilversum Mediapark fiets ik richting station Hilversum, wat is dat Mediapark enorm groot!

Delfts blauw

Geplaatst op door
2

Dinsdag 28 september 2021
Nico en ik gaan vandaag gezellig naar de Hortus Oculus in Delft, waar kunst staat. Inderdaad een heel mooi beeld.

Een hele grote tulpenvaas van Delfts blauw met Delftsblauwe lucht.

We komen voor de lopende strandbeesten van Theo Jansen die hier zouden staan. Helaas zijn die weggehaald vanwege de wind al een tijdje geleden. Vind ik wel erg jammer. Nou ja, buiten de kunst kijk ik ook graag naar insecten en bij het bijenhotel zie ik een paar soorten. O.a. een pottenbakkerswesp.

Die goudwespen zitten vaak geen momentje stil, of, ja toch, heel even.

Verderop zit op peen een geurgroefbij.

En een Franse veldwesp met z’n grote gele antennes.

We treffen het ook met de mooie bewolkte luchten.

Flink stuk natuursteen.

Man met mooie knieën.

Gemaakt van bijzonder materiaal.

O, daar is mijn fiets gebleven, hihi.

Terug in Delft is het tijd voor wat drinken en een appelgebakje en dan even de stad in.

Ik loop even een zijwegje in, daar is een plattegrond van Delft in steentjes uitgebeeld, wow!!

Nog wat gegeten en daarna naar het station.

Heidevelden

Geplaatst op door
1

Woensdag 25 augustus 2021
De heide moet nu mooi in bloei staan en dat moet ik natuurlijk zien. Met de trein naar Bussum-zuid en dan stap je al heel snel op de hei. Prachtig wandelen daar.

Wat een felgele koraalzwam.

Nog een stuk door een heel stil bos gewandeld.

Maar ik wil naar een watertje waar een vlonder overheen gaat en loop een heel stuk langs de weg om daar te komen. Ben ik eenmaal daar is het niet toegankelijk, dat is nou weer jammer. Ik krijg een herkansing bij een volgend watertje. Daar staat veel wederik en nu zie ik dat daar hele leuke bolletjes als zaden aan komen.

Nog enkele plukjes dopheide, het meeste is uitgebloeid.

Ik eet lekker een appelgebak bijna in Hilversum en steek verderop de natuurbrug over de snelweg over (na het stukje water). Wat een pracht daar, waarschijnlijk door de regenval van dit jaar dat het veel uitbundiger is dan voorgaande jaren.

Ik tref het dat ik ook nog een heideblauwtje zie.

Toch mijn grote lens niet voor niets meegenomen want ik zie een vrouwtje mandarijneend in een vijver als ik al bijna bij het station van Hilversum-Mediapark ben.

Thijsse’s hof

Geplaatst op door
1

Dinsdag 20 juli 2021
Op Nico’s verjaardag fietsen we samen naar Thijsse’s Hof, het is ook heerlijk weer. Bij het bijenhotel zie ik een goudwespje.

Een of ander paars klokje, met een onduidelijk zweefvliegje.

Nico is al heel gauw de tuin rondgelopen, het is ook niet erg groot.

Agrimonie is zo’n grappig plantje met die vruchtjes.

Hier staat betonie waar ik al heel lang naar op zoek ben geweest, maar ik wist niet hoe het er uit zou zien. Ik dacht een heel klein plantje, niet dus. Er komen grote koolwitjes en citroenvlinder op af om de nectar te drinken.

Kaardenbollen zijn prachtig.

Zomaar één duinhondskruid (met een idioot lange steel).

Toch weer een tijdje staan kijken bij het bijenhotel waar ik al verschillende wespjes heb gezien. Dit is een vrij grote.

Daarna gaan we eten bij Jettie’s, wat een heel goed idee was.

Samen gefietst

Geplaatst op door
Beantwoorden

Zondag 6 juni 2021
Omdat ik in Beverwijk moet zijn voor mijn tweede inenting, gaan Nico en ik in die buurt fietsen. Ook wel eens leuk deze kant op, hier in de buurt van Assendelft. Ik sta hier op een brug.

We steken met de pont het Noordzeekanaal over en fietsen naar het landje van Gruijters waar niet zo veel te zien is. Een wilde eend met 5 pulletjes is wel leuk. In Spaarnwoude kijk ik of ik de rupsen van de ringelrupsvlinder weer kan vinden, niet gezien. Op fluitenkruid zit een zwartpootsoldaatje.

Omdat de zon schijnt kijk ik bij de vijver van Velserbeek of ik de smaragdlibel kan fotograferen. Hij vliegt daar wel heen en weer, maar zit geen moment stil. Wel de vroege glazenmaker die heel netjes blijft zitten.

Toch een poging gedaan om de smaragdlibel op de foto te zetten, hahaha, het ziet er niet uit.

Biesbosch

Geplaatst op door
1

Woensdag 2 juni 2021
Met de trein reis ik naar Dordrecht waar ik een fiets huur. Fietsend naar de pont van Landsend voor de oversteek naar de Biesbosch. Het is een heel goed jaar voor margrieten, ik zie ze overal.

Biesbosch, margrieten


Jonge pullen van de brandgans.

Op een landstrook staan vleeskoeien.

Bij de wassende maan ga ik de heuvel op. Daar hoor ik heel veel kikkers. Dit keer zijn ze in het watertje ook goed te zien. Ik zie ze ook regelmatig hun wangen opblazen bij het kwaken.

Vrouw en man kuifeend weten zelf ook wel dat ze er mogen zijn.

Ik fiets over een smal pad, ik zie een grote vlinder en wooow, het is een koninginnenpage. Hij vliegt maar heen en weer en af en toe komt er nog 1 bij die weggejaagd wordt. Een enkel momentje gaat hij zitten en dan heb ik wel wat foto’s kunnen maken in een uur tijd.

Bij de Boomgatwegbrug komt een zwaluw steeds terug op dezelfde paal, daar kan ik dus op focussen als hij even wegvliegt, hij komt toch daar weer terug.

Vorige keer ben ik een voetpad opgegaan vanaf het natuurcentrum, het was toen heel erg modderig, nu is het droog. Ik hoop daar een zeearend te zien, alhoewel ik geen idee heb waar die zitten. Er zijn ontzettend weinig vogels op het water, maar gelukkig geven de zwanen een showtje weg.

Helaas is het natuurcentrum dicht vanwege corona, dus geen koffie. Dan maar door en langs Jantjesplaat. Olympus XZ1

Het fietspad houdt na een eind op bij een pont die niet vaart. Daar zie ik in de verte de Moerdijkbruggen.

Ik volg een hele tijd een gele kwikstaart die steeds in de berm van het fietspad vliegjes aan het pikken is, elke keer als ik wat dichterbij kom vliegt hij weer ver en zo wel meer dan een kilometer ver. Dan zie ik in een plas een kleine zilverreiger, dat is dan toch wel weer heel leuk.

Hij vangt ook wel wat.

Jammer dat bij de Jantjesplaat die bruggetjes alleen voor wandelaars zijn.

Ik ga daar in de buurt wat eten op een terras en ga dan naar de pont om te kijken tot hoe laat hij vaart. Ik zou nog een stukje kunnen fietsen, want de laatste pont gaat over 3 kwartier, maar ik waag het toch maar niet en ga met de eerstvolgende naar de overkant, weer terug naar Dordrecht.

Zeearend

Geplaatst op door
1

Woensdag 2 december 2020
Vanwege het virus Covid-19 bestaat de kans dat ik niet meer met de trein kan voorlopig, dus ik neem het er nog van om vandaag naar Harderwijk te gaan. Ik huur daar een fiets. Er is een wegomlegging en zo fiets ik door het mooie stadje en kom bij de haven uit.

Het is de bedoeling dat ik de zeearend ga spotten en ik fiets naar Harderbroek, het natuurgebied. Vanuit de kijkhut zie ik verderop kleine zwanen.

Slobeenden zijn wel een van mijn favoriete eendensoorten. Er zitten er wel een stuk of 150 en ze vliegen allemaal opeens op omdat de zeearend voorbij komt. Ik heb hem wel op de foto, maar het is zulk grijs weer dat het alleen een bewijsplaatje is, meer niet.

Ik fiets nog een eind langs het Veluwemeer en weer terug. Als ik bij het gemaal Lovink bij de sluis sta te kijken vliegt er een kraai op een lantaarnpaal vlak boven me en even later vliegt hij door mijn haar. Op de foto zie ik dat hij een plastic ringetje om zijn poot heeft, misschien is hij wel tam.

Vlak voordat ik het aquaduct weer over steek zie ik een grote zilverreiger langs de kant staan.

Wezel

Geplaatst op door
3

Dinsdag 15 september 2020
Met de trein ga ik naar Boxtel en pak daar een OV-fiets. Ik wil richting Oisterwijk fietsen, maar had naar links gemoeten en ik rij rechtdoor. Bij een restaurant neem ik koffie en appelgebak op een terras. Daarnaast is een fietspad en dat lijkt me wel leuk. Nou ja, alleen de hop langs de weg is leuk, verder erg saai.

Er worden hier nogal wat zware, bonte paarden gefokt, ik zie ze regelmatig.

Op mijn mobieltje zie ik dat ik in de buurt van de IJzeren Man ben, daar dan maar naar toe, ook even in het water gestaan met mijn sandalen.

Er staan borden richting Loonse en Drunense duinen. Daar rijd ik alleen maar tussen bomen door, ook niet echt mooi. In de buurt van Helvoirt wordt veel gesproeid, het is daar denk ik toch veel droger dan bij ons.

In Haaren neem ik nog een kop koffie op een terras. Daarna kom ik langs de Esschestroom en ben ik alweer in de buurt van Boxtel. Het is nog vroeg en ik neem de route die ik twee jaar geleden heb gedaan in de hoop weidebeekjuffers te zien. Ik sta bij dezelfde brug, maar geen weidebeekjuffer te zien. Er vliegen nogal wat paartjes houtpantserjuffers en geregeld leggen de vrouwtjes eitjes in het hout, daarbij vastgehouden door het mannetje.

Dat vind ik wel fantastisch, zo’n heel veld met Afrikaantjes.

Ik ga weer naar de Kampina, zet mijn fiets op slot en ga een stukje wandelen. In de verte vliegen grauwe ganzen op om even daarna te landen.

Het is te mooi weer om vroeg naar huis te gaan.

Nog maar een paar plantjes hei die bloeien.

Windstil, dus mooie weerspiegeling.

Ik sta te kijken naar de witte kwikstaarten daar op het slik in het water, het zijn de enige vogels die ik daar zie en hoor. Dan opeens zie ik een wezeltje voor me het pad oversteken. Hij steekt nog eens zijn kopje tussen de struiken uit en ik pak gauw mijn fototoestel. Ik kan hem uitgebreid fotograferen, want hij komt steeds even tevoorschijn, alleen kan ik zijn staart niet zien en ik twijfel of het een hermelijn of een wezel is.

Ik eet een salade in Boxtel en stap daarna in de trein om huiswaarts te gaan, het wordt toch al wat donker.

Sallandse heuvelrug

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dinsdag 4 augustus 2020
Nieuwe poging om de Sallandse heuvelrug te bereiken. De treinreis loopt heel voorspoedig langs de Oostvaardersplassen, waar wel heel erg veel koniks lopen.

Het huren van de fiets gaat nu goed en even later ben ik in het gebied. Na het bosachtige deel kom ik op de hei en daar wandel ik een tijdje. Vind ik zomaar gouden eitjes. Die zullen wel van de smalle randwants zijn, die zie ik hier veel op de sporkenhoutboom.

Zijn er twee smalle randwantsen nogal private dingen aan het doen komt er eentje bovenop, die wil ook meedoen.

De heide staat in bloei.

Het is inderdaad nogal heuvelachtig.

Nog meer eitjes, nu van een veelvraat, de rupsjes zijn er al uit, dus heeft de veelvraat van een spin het nakijken.

Normaal zijn de takjes van de struikhei groen, hier zijn ze rood.

Het is de roodborst aan te zien dat er kleintjes zijn.

Vorige keer bij Raalte zag ik al roeken in een weiland, hier zijn ze ook, heel herkenbaar aan de snavel.

Ik heb de Sallandse heuvelrug allang achter me gelaten en ben bij de Regge aan het fietsen.

Even het viaduct op de foto zetten met de OV-fiets, dan weet ik later misschien nog waar ik geweest ben.

Ik fiets een eind langs de Regge en op een terras De Wijngaardbaan neem ik koffie en appelgebak. Dan kan ik er weer tegen. Bij de Midden-Regge is een trapje naar het water, daar kan ik op het vlondertje staan zodat mijn voeten in sandalen nat worden, heerlijk.

Ook hier kom ik weer op een punt waar ik al geweest ben. Daar heb ik op de heenweg een weidebeekjuffer gespot, maar nu zit hij even beter voor de foto.

Het lukt me om weer in Nijverdal uit te komen en daar neem ik een heerlijke salade op een terras.

Ik sluit de dag af met een mooie zonsondergang vanuit de trein.

Weidebeekjuffer

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vrijdag 17 juli 2020
Ik wil vandaag fietsen over de Sallandse heuvelrug en sta op het station Driehuis te wachten op de trein. Tussen de tegels zijn heel veel zandhoopjes gegraven door pluimvoetbijen. Ze maken een holletje door het zand achteruit uit het holletje te schuiven.

In de trein moeten we een mondkapje dragen i.v.m. het corona-virus. Mijn bril beslaat daardoor wel.

Ik wil een fiets huren in Nijverdal, maar de automaat werkt niet en het telefoonnummer dat er bij staat werkt niet, dat schiet niet op. Ik ga een station terug naar Raalte en huur daar een OV-fiets. Ik wil nog proberen om de Sallandse heuvelrug te bereiken. Na een tijdje fietsen kom ik bij de Veldkampsbrug.

Verderop stap ik af bij een berm vol met ingezaaide bloeiende planten. Ik ben gek op korenbloemen en dan zie ik ook nog roze staan!

Een blinde bij op zonnehoed.

Nog verder bij een beek zitten hele bleke juffertjes, dat zijn de breedscheenjuffers.

Dan is er misschien ook wel een weidebeekjuffer in de buurt en ja hoor, toevallig zie ik één exemplaar. Eerst een beetje onopvallende in het verlengde van een blad, maar even later kan ik hem toch mooi van opzij fotograferen.

Bij een plattegrond langs de kant van de weg kijk ik welke kant ik het beste op kan fietsen, want de Veldkampsbrug ben ik nog een keer tegengekomen. Misschien wijst het vloeivleklieveheersbeestje mij de weg.

Nou, dat heeft niet geholpen, ik kom voor de derde keer langs die brug, ondanks dat ik andere wegen heb gekozen. Hier dichtbij in de buurt staat een mooie plant die ik al eerder ben tegengekomen, het is een malva-soort.

Een mannetje zweefvlieg (menuet?) hangt stil in de lucht, er komt een vrouwtje aan die op het grijskruid gaat zitten en baf … hij springt er gelijk bovenop.

Een Franse veldwesp zie ik in Noord Holland nooit, hier zit er een op de radijs.

Zo’n parmantig palomino-veulen.

Ik gebruik mijn mobieltje nu om te kijken of ik wel de goede kant op ga naar het station, dan moet ik gewoon het kanaal volgen. Voor de gein steek ik wel over met een trekpontje, heb ik dat ook eens meegemaakt en die leuke OV-fiets ook.

Kleinste en grootste

Geplaatst op door
2

Woensdag 4 december 2019
Met mijn keuzedag ga ik naar Lelystad, huur daar een OV-fiets en ga naar de Oostvaardersplassen. Bij het Buitencentrum zet ik mijn fiets neer en daar zie ik vlak bij een goudhaantje, het kleinste vogeltje van Nederland. Net als ik hem goed in het vizier heb vliegt hij weg. Gelukkig vind ik de staartmeesjes ook heel leuk.

Ik loop naar de vogelkijkhut de Schollevaar om de grootste vogel van Nederland te spotten. Ik dacht dat in die boom vlak bij de hut de zeearend van de week zat die ik op waarneming.nl had gezien.

Aan de andere kant zit de zeearend ook niet. Daar staat veel moerasandijvie.

Heel in de verte zie ik dan toch een zeearend en als hij gaat vliegen hoop ik dat hij deze kant uit komt, helaas blijft hij zo ver weg, maar rechts van hem zie ik er nog een zitten, ik denk een jonger exemplaar.

Er staan heel wat vogelkijkhutten in deze omgeving en ik blijf maar lopen, terwijl mijn hiel al pijnlijker wordt.

Dan heb ik toch nog geluk dat ik een baardmannetje op de foto kan krijgen omdat er een fotograaf staat te fotograferen.

Het zal wel een jong baardmannetje zijn, of een vrouwtje.

Het licht wordt al mooier, ook al is het pas 3 uur.

Nog een groepje paarden in het gouden licht.

En ik spot nog een winterkoninkje.

Het wordt toch wel vroeg donker, nu is dat niet zo erg, want ik moet mijn OV-fiets voor 6 uur inleveren.

Ik spreek met Nico af dat we in Hilversum wat gaan eten, daarbij stap ik over op station Weesp.

Mooie wanden hebben ze daar gemaakt.

We hebben prima gegeten bij RexHilversum, met een heerlijk toetje ‘Sweetiepie_banananana’.

Ginkelse heide

Geplaatst op door
1

Woensdag 28 augustus 2019
De hei moet nu in bloei staan, dus hup naar de Ginkelse hei. Ik stap uit de trein in Ede, maar loop al gelijk verkeerd. Wel leuk dat ik nu langs een mooie muurschilderij kom.

Door de droogte is de hei niet uitbundig paars.

Heel fijn dat hier nog klokjesgentianen staan. Ik heb nog gekeken of er heel misschien eitjes op zitten van het gentiaanblauwtje, maar dat zou wel heel toevallig zijn, niet dus.

Er zijn veel hooibeestjes en kleine vuurvlinders.
Hier staan net zo goed veel Amerikaanse vogelkers. Er staat een grote groep bij elkaar met bessen en daar zitten maar liefst een stuk of 7 atalanta’s op, tot ze een voor een weggejaagd worden door een hoornaar.

Ik heb mijn fototoestel op een paal gezet en de zelfontspanner gebruikt, dat is even rennen en kijken of de foto gelukt is, hihi. Ik gebruik vandaag alleen de Sony A68, maar wissel af en toe van lens (18-55 of 70-400mm). Vandaag loop ik op mijn sandalen en dat bevalt me stukken beter dan die zware schoenen.

Wat leuk dat ik een hond in actie zie bij een grote groep schapen.

Even uithijgen.

De herderin heeft 3 honden bij zich en een ervan draagt tassen, met water neem ik aan. Wat een enorme kudde.

Ik kom door het bos De Sijsselt.

Bij dit pad ben ik linksaf geslagen en ik denk dat ik zo naar station Ede-Wageningen loop.

Helaas zie ik op mijn mobieltje dat ik al verder van het station af ga, maar ik heb geen zin om terug te gaan en ik verwacht zo een pad naar rechts zodat ik over de spoorbaan de andere kant op kan. Verdikkeme, het pad gaat niet naar rechts, maar naar links, toch loop ik door en ga door een tunnel die onder de snelweg loopt. Op Google map zie ik geen afslag over het spoor, dus moet ik dat hele stuk terug en ik heb al zo lang gelopen. Dan zie ik dat er toch een overgang over het spoor is en kan ik aan de andere kant terug naar het station, pff gelukkig, want mijn water is bijna op. Ik heb maar liefst 34.602 stappen gedaan.

België

Geplaatst op door
3

Donderdag 1 augustus 2019
Lekker ritje met de trein, vanaf Sloterdijk gaat de sneltrein in één keer naar Maastricht. Daar huur ik een OV-fiets en ga richting St. Pietersberg. Onderweg in Maastricht kom ik natuurlijk al mooie plekjes tegen.

Bij een boomgaard hangt een bord dat je daar zelf fruit mag plukken. Dat vind ik wel heel aardig. Ik loop daar een heel tijdje rond op zoek naar insecten, bij de rottende pruimen op de grond zie ik wespen genoeg. Ik pluk 3 pruimen en eet er 2 op, die zijn verrukkelijk. De derde is al half opgevreten, die gooi ik weg.

Ik fiets een stukje en opeens ben ik bij de Sint Pietersberg. Ik zet de fiets op slot en ga daar naar boven. Ik dacht altijd dat het een hele berg zou zijn, maar het is meer een heuvel.

Twee vrouwen vragen of ik een foto van hun wil maken, want dit is het einde van het Pieterpad dat ze hebben gelopen in de loop der jaren. Ze mogen van mij ook een foto maken.

In de nissen van het fort zie ik 2 jonge zwarte roodstaarten. Die ene kan ik mooi in beeld krijgen.

Een bij op een speerdistel.

Na een klein eindje fietsen kom ik al bij de ENCI-groeve uit. Daar sta ik een tijd te kijken want ik hoop daar een oehoe te zien. Ook een andere fotograaf met een telescoop staat te turen, maar niks hoor.

Wel een schitterend gezicht zo.

Er is een uitkijkpunt gemaakt en ik zie beneden schapen lopen.

Vanaf het uitkijkpunt kan je via trappen een heel eind naar beneden lopen.

Zelfs daar waar de schapen lopen mag je wandelen (denk ik).

Ik fiets terug naar waar ik begon bij de ENCI-groeve en ga een heel eind door een bos. Daarna wordt het weer open en in de verte staat het kasteel Cannes.

Ongemerkt ben ik in België beland. Ik ga over de brug die over het Albertkanaal is gebouwd.

Ik wil nog een stukje langs het Albertkanaal fietsen, maar ben toch verkeerd gereden. Ik ga terug en dan kom ik er wel lang. Dan gaat er een weggetje door een bos met een heel smal beekje. Een man staat te kijken naar iets, dan zegt hij iets in het Frans tegen me en ik begrijp dat hij het over beversporen heeft. Hij loopt hier elke dag en heeft niet eerder die sporen gezien zegt hij in het Nederlands.

Ik fiets terug naar Maastricht en kom dan langs het kasteel Cannes. In Maastricht fiets ik een beetje op gevoel richting station en kom opeens langs het Vrijthof.

Bij het station koop ik in een winkel een salade en een flesje en aanvaard de terugreis. Dit heb ik gefietst en gelopen:

De Putten

Geplaatst op door
2

Maandag 25 februari 2019
Wat leuk, Marja belt of ik mee ga naar De Putten. Het is er prachtig weer voor, dus ik ben enthousiast. We gaan even bij het strand kijken, gek dat hier helemaal geen meeuwen of andere vogels bij de vloedlijn lopen. Het is er bar stil. Er is hier een brede rij duinen extra aangelegd als dijkversterking.

We gaan bij de plassen kijken. Ook die zijn onder handen genomen en er zijn eilandjes gevormd.

Mannetje smient bewaakt zijn vrouwtje.

Iedere aalscholver op zijn eigen steen.

Het is maar goed dat Marja ook haar telescoop mee heeft, zo kunnen we de goudplevieren ook goed bekijken.

De kemphaan herken ik wel die achter de zwarte ruiter loopt. De zwarte ruiter heb ik op Facebook gevraagd.

Het is een grappig gezicht als heel veel meerkoeten in ganzenpas naar het water lopen. Er zit ook een dodaarsje op de kant.

Dat is nog eens een aantal brandganzen. Op de voorgrond links ook bergeenden en rechts smienten.

Opeens gaan ze op de vleugels, een machtig gezicht.

Het zijn er nogal wat.

En dat allemaal boven dat weidse landschap.

Marja zegt steeds dat ze nog geen wulp gezien heeft tot we bij het tweede watertje komen. Daar zitten ze allemaal!

We hebben maar liefst 30 soorten kunnen herkennen!

Wezepsche heide

Geplaatst op door
Beantwoorden

Woensdag 1 augustus 2018
Het is weer tijd om mijn vrij-reizen-kaart van de NS te gebruiken. Bij Wezep is een stuk heide en daar ga ik heen. Vanaf het station is het bos al heel dichtbij.

Hier is het nog droger dan bij ons, het geeft wel veel kleur, maar niet de kleur die ik voor ogen had, dat was de paarse heide.

Heidelibellen voelen zich prima thuis op de heide, zoals deze steenrode heidelibel.

Geen strakblauwe luchten meer, misschien komt er binnenkort wat regen!

Er klinkt wel een heel bekend geluid, een soort getik. Als ik de roodborsttapuit zie weet ik het dus zeker.

Hier moeten Schotse hooglanders lopen, eindelijk zie ik een jong exemplaar en even later komt zijn moeder er ook aan.

Wat een enorme stier.

Nog een steenrode heidelibel, op het laatste hei dat nog in bloei staat.

Nog nooit uitgebloeid vingerhoedskruid gezien, toch herken ik het gelijk.

Ik maak geen lange wandeling, trakteer mezelf op een softijs en zo glijdt het landschap in de buurt van Kampen om kwart voor 3 aan me voorbij in de trein. Zo ben ik mooi op tijd weer thuis.

Eye aan het IJ

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dinsdag 26 juni 2018
Met Marijke heb ik afgesproken om een tentoonstelling van Alex van Warmerdam te bekijken in het Eye. Het is heerlijk weer en we zitten daar lekker op het terras van de koffie met wat er bij te genieten.

We kijken uit op het station.

Onder de middag nemen we daar nog wat te bikken. Het is reuze gezellig en we hebben heel wat te kletsen, want zo vaak zien we elkaar niet meer sinds ze verhuisd is.

Weidebeekjuffers

Geplaatst op door
1

Maandag 4 juni 2018
Met mijn vrij-reizen-kaart ga ik naar Boxtel waar ik een fiets huur bij de NS. Ik ga voor de bos- of weidebeekjuffers en ik ben nog maar net op pad of ik zie al tientallen weidebeekjuffers bij de Kleine Aa. De mannetjes zijn overwegend blauw met een zwarte vlek op hun vleugels. Zo leuk met die hangende pootjes.

De breedscheenjuffers zijn niet zo talrijk.

Mannetje weidebeekjuffer.

Vrouwtje met een bijzondere kleur.

Hier kan ik wel uren naar kijken.

Het verschil met bosbeekjuffers is dat de vleugels daarvan helemaal zwart zijn.

Vrouwtje weidebeekjuffer heeft witte vleugelmerkjes.

Na een uur fiets ik verder. Ik kom bij een natuurgebied ‘Roond’ waar ik ga wandelen. Heerlijk rustig door bos waar een spar vol zit met sparrenappeltjes.

Hier en daar liggen grote mierenhopen van de rode bosmier, ze zijn vrij groot.
In een vennetje springt een groene kikker, ik hoor ze veel, maar zie ze zelden.

Ik kom niet veel mensen tegen, enkele genieters uitgezonderd ?

Heel veel waterlelies in de vennen.

Hier en daar is het terrein heuvelachtig met kleine zandvlaktes.

Veenpluis in de vennetjes.

Ik volg een gemarkeerde route.

Een grote kudde koeien steekt het voetpad over.

Ik vraag me af hoe deze mooie boom heet, tot ik de tamme kastanjes op de grond zie liggen, dan is het duidelijk.

Ik bekijk de bloemen van dichtbij en ontdek een bosmeikever die daar verscholen zit.

Vind ik zo’n leuke bochelcicade (Centrotus cornutus), zit hij onder de mijten.

Behalve gewone bastaard zandloopkevers lopen hier ook groene zandloopkevers.

De bladeren van de bomen lijken wel kantwerk.

Op de fiets ga ik verder en kom bij de Beerze uit, waar nog meer weidebeekjuffers vliegen. Ingewikkeld standje, de rechter man heeft zijn lijf omhoog gebogen naar het vrouwtje, bovendien heeft hij 1 vleugel naar voren. Het mannetje links is er net bij komen vliegen en probeert ook bij het vrouwtje te komen.

Wat zijn het toch een mooitjes.

Eerst zijn de vrouwtjes geelgroen, maar later toch metalic groen.

Zo mooi al die juffertjes.

Richting het station van Boxtel kom ik langs een afgeschermd weiland met zwarte ooievaars.

Het is een soort park, maar ik kan er niets over vinden op internet. Het rare is dat de meeste vogels niet geringd zijn. Er loopt ook een paradijskraanvogel.

Ik tref het wel, want als ik langs Velserbeek fiets wordt net een jonge grote bonte specht gevoerd. Ik stap gauw van mijn fiets en heb het geluk dat ze samen nog even op een hek gaan zitten.

Sonsbeek

Geplaatst op door
Beantwoorden

Woensdag 21 februari 2018
Ik heb een afspraak gemaakt bij ChipClean voor het kalibreren van mijn telelens en het schoonmaken van mijn camera. Daarvoor moet ik wel helemaal naar Heumen. Dat ligt in de buurt van Nijmegen en Nico en ik maken er een dagje uit van. In Nijmegen hebben we nog alle tijd om daar de buurt onveilig te maken. Vanaf het station is het niet ver naar de Waal.

Dan moet de Waal natuurlijk ook op de foto.

In Nijmegen komen we toch nog leuke dingen tegen zoals al deze vrolijke vogelhuisjes.

En een mozaïekbankje.

Op ons gemak lopen we door het Kronenburgerpark.

Heerlijk in de zon.

Grappige fietsenrekken hebben ze daar in de buurt van het busstation.

Met de bus gaan we naar Chipclean waar mijn lens wordt gekalibreerd en schoongemaakt en dat was hard nodig. We hoeven niet lang op de bus terug te wachten en dan wil ik naar Arnhem naar park Sonsbeek, kan ik gelijk mijn toestel proberen. Nico loopt slecht en ik ga alleen. Bij het park staat een hele rand met bloeiend groot hoefblad.

Oeps, een kikker springt net in het water, hahaha.

Een zwarte kraai landt op een brugleuning heel dichtbij en ik ben verbaasd over de scherpte van de foto, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat hij zo dichtbij zit.

Hier ben ik echt blij mee, een foto van een boomkruiper die wel scherp is. De kraaien houden de twee boomkruipers in de gaten en het lijkt er op dat een kraai een wil pakken, gelukkig lukt dat niet.

Veel vogels in dit park zijn geringd, zoals meerkoeten, kokmeeuwen en veel grauwe ganzen.

Ik loop door tot het watervalletje.

Het station van Arnhem is heel futuristisch.