Grote kroosvaren

Maandag 25 maart 2024
Dick K. heeft aan mij gevraagd of ik een foto heb van grote kroosvaren, die heb ik nog niet, daar ga ik vandaag naar op zoek en ik weet waar. Ik kom langs het Noordzeekanaal waar ik 2 krikkende krakeenden zie, net te laat voor HET moment, ze zijn zich nu aan het uitschudden. Zo’n lief onschuldig koppie heeft het vrouwtje.

Bij De Ven kijk ik met mijn verrekijker in de sloot om een klein bruin puntje te ontdekken tussen het groene kroos. Aan de overkant van het slootje trek ik het naar me toe met een stokje en bekijk het met een loepje. Ik ben blij dat Dick me op het idee bracht om daar naar te zoeken, zo mooi.

Er is een smal fietspad tussen de 2 plassen, daar staat raapzaad.

Ik zeg de oude Romein goedendag, hij past op het Castellum-Flevum-bord.

Het is hier wel leuk om te fietsen.

Bij het landje van Gruijters loopt een kluut dichtbij te fourageren.

Vreemde kleuren worden weerspiegeld in het water om de tureluur heen.

De grutto’s laten er geen gras over groeien, gaan aan de slag voor het nageslacht.

De blauwe reiger heeft iets te pakken, ik denk een mol.

Als ik door fiets steekt een fazant over, die het hogerop zoekt in het gras.

Doordat de nieuwe zeesluis veel te veel zout in het Noordzeekanaal sluist wordt er een zoutdam gebouwd. Twee pilaren staan klaar om geplaatst te worden. Jammer dat daarbij de schilderingen in het water verdwijnen.

Mosjes

Maandag 18 maart 2024
De maandagexcursie gaat weer naar het strand, nog steeds veel te nat bij het Kennemermeer. Op het strand zien we grote groepen rotganzen overvliegen, maar te ver weg. Op de nieuwe duinen groeien verschillende mosjes, ze zijn moeilijk te determineren.

O, wat sierlijk is het gewone krulmos.

De vroegeling is heel algemeen.

De scheve hoornbloem niet.

Na het koffiedrinken ga ik de pier op. Ik zie 2 volwassen mannetjes zwarte zee-eend, maar bij dit stelletje is het mannetje nog jong en heeft nog geen zwart verenpak.

Kersenbloesem

Zondag 17 maart 2024
Bij Thijs op visite geweest om zijn foto’s van zijn vakantie te bekijken. Wat een belevenis, geweldig. Bij het station in Driehuis bloeit de kers uitbundig.

In Schoonenberg staat de stengelloze sleutelbloem niet eens pal aan de waterkant.

Muurschilderingen Breda

Zondag 10 maart 2024
Met de trein willen Nico en ik naar Antwerpen. Nico is in de veronderstelling dat dat kan via Bergen op Zoom, daar kunnen we geen trein vinden naar Antwerpen. Mooie wandsculptuur.

Er staat ook een beeld van ‘De Racer’, die vind ik wel leuk.

We nemen de trein terug en komen uit in Breda. In het park eten we een broodje, dan zie ik een groepje die een vrijgezellenfeestje houden, dat vind ik zo leuk.

Nico gaat verder met de trein en ik pak een OV-fiets om de schilderingen op muren te bekijken volgens een routekaart. Gelijk onder het spoor zijn al de eerste schilderingen.

Ik kan de route goed volgen op mijn telefoon. Kom nog langs de fabriek van Faam en dan bij een haventje. Goed dat ik per ongeluk die straat in gegaan ben, wat een grote beschildering van vogels daar aan de achterkant van een gebouw. Er staat een container voor waarop vissen geschilderd zijn, vind ik ook geweldig.

Foto is niet zo heel scherp, maar wat hebben ze er een werk van gemaakt.

Zo mooi, die kleuren.

De beschilderde muren zijn niet heel ver van elkaar af. Ik kom weer onder een viaduct van het spoor.

In een woonwijk zie ik dit schilderij, zulke sprekende kleuren allemaal.

Ik moet twee keer kijken of die schaduw van de vlinders van de zon komen of dat het geschilderd is, geschilderd dus.

Dit zal wel een huis van een tandarts zijn.

Daarna fiets ik toch een stuk door naar de buitenwijk van Breda. Het huisje is van alle kanten beschilderd.

Een klein object met een leuke naam: “Intergalactic farming”.

Weer terug in Breda moet ik wel vaker kijken of ik de goede kant op ga. Ik kom langs deze twee muren die bij elkaar de spreuk “Innovatie komt voort uit een goede traditie” opleveren.

Naar deze muur was ik op zoek, ben nog een stuk verkeerd gereden, maar toch gevonden.

Het is een schilderij van vader en dochter. De man is een supporter van de voetbalclub daar.

Ik raak de weg kwijt en kom toevallig in een buurt waar heel veel schilderingen bij elkaar zijn. In een poort “De Stallen” hebben ze dit gemaakt.


En op het plein staat deze muur, echt geweldig.

Puttertje

Vrijdag 8 maart 2024
Terwijl er hordes fotografen bij het nest van het ijsvogeltje staan te kijken loop ik even verder en komt er een puttertje even poseren. Het is toch een van mijn favoriete vogeltjes.

Een roodborstje wil ook op de foto.

In Beeckestijn mag niet meer gefietst worden, daarom ga ik een rondje lopen. Bij de oude boom zitten heel veel elfenbankjes en witte bultzwammen op de stam.

Ik kijk of de hondstand al bloeit, wel knoppen, nog niet in bloei. Daar staan nog wel zomerklokjes in bloei.

Oranje dooiermos

Woensdag 6 maart 2024
Ik rommel wat in de achtertuin, dan komt er een duizendpoot tevoorschijn, de grote aardkruiper.

’s Middags fiets ik naar het begin stukje van de pier bij de jachthaven waar zulk mooi dooiermos op het beton zit. Volgens OBS is het oranje dooiermos.

Elk jaar bloeit het Deens lepelblad daar volop.

En achter het hekje staat wit vetkruid en nog wat mosjes, wat een kleuren zeg.

Wat leuk die vliegende duiven over het water.

Fantastisch dat verenpakket van de aalscholver.

Heksloot

Maandag 4 maart 2024
Op zoek naar grote kroosvaren ga ik na het badmintonnen eerst langs de Kweektuin in Haarlem, alhoewel ik daar weinig kans heb. Het is mooi weer, dus waarom niet. Nou, omdat ik het daar niet vind. Langs de Heksloot fiets ik verder, het ziet er heel vredig uit met dit mooie stille weer. Alleen jammer dat ik daar niet meer mag fietsen langs het water, ik kwam er graag.

Owenia-wormen

Dinsdag 27 februari 2024
Japanse oesters groeien goed op de pier. Aan de binnenkant ervan zit een kolonie mosdiertjes, het lijkt op zeevitrage en is het misschien ook wel.

Er groeit nog veel meer op de pier, heel veel mossels en kleine zee-eik., roodwier en darmwier.

Wonderlijk hoe die patronen op het strand steeds gevormd worden.

Een groep wintertalingen vliegt eerst een paar keer heen en weer voordat ze gaan landen.

Een porseleinkrabbetje, je zal maar zulke armen hebben in verhouding met je lichaam. Het is een vrouwtje, dat weet ik omdat ik haar omgedraaid heb.

Nu zie ik eindelijk de drie ijseenden ook. Geen wonder dat ik ze eerst niet zag, ze duiken steeds onder.

Omdat ik de Owenia-wormen goed wilde fotograferen ben ik vandaag terug gegaan naar het strand en gelukkig weer gevonden.

Ik heb ook geluk dat ik 3 stukjes barnsteen heb gevonden.

Gave pootjes hebben gewimperde zwemkrabben.

Eikapsel blonde rog

Zondag 25 februari 2024
Er lopen 5 mensen extra mee met de strandwacht en dat levert meestal iets extra’s op. Ik vind 2 oweniawormen, ook een nieuw soort voor IJmuiden, maar ik heb er geen scherpe foto’s van. Iemand vindt een hele stapel muiltjes op een tepelhoren en voor de foto leggen we de stapel in een otterschelp.

Er liggen meerdere botten op het strand, deze is nog het meest heel. Grappig die ogen.

Een heel groot eikapsel, die is van de blonde rog.

Dan worden we nog getrakteerd op een prachtige strandtekening van Dutch Beach Art.

Met mijn telefoon neem ik een foto van de wolkenlucht, altijd bijzonder.

Na de koffie met de strandwacht fiets ik nog de pier op en zie dat de golven de mooie tekening verslinden.

Winterakonieten

Zondag 11 februari 2024
Ik stap op de fiets en zie wel waar ik terecht kom. In Beeckestijn staan de sneeuwklokjes gezellig tussen de winterakonieten.

Dan fiets ik richting het Landje van Gruijters en kom daarna langs de weilanden van Velserbroek waar grauwe ganzen, twee kolganzen en een hoop smienten verblijven.

Bij Fort Benoorden zie ik gelukkig nog een paartje nonnetje, meestal zitten ze achter het fort.

Ik heb wel respect voor de mensen die hier de klimmuur beklimmen.

Ringsnaveleend

Woensdag 7 februari 2024
Bij het begin van de pier aan de kant van de jachthaven ga ik kijken of er nog laksteeltje staat. Er groeit daar muisjesmos en andere mosjes en wit vetkruid. Het zijn net woestijntuintjes.

Dooiermos houdt van stikstof en zie je overal, fantastisch om te zien.

Op het begin van de pier kom ik Sjek tegen en vraag of er nog vogels zitten verderop. Niets, maar hij vindt het vreemd dat ik de ringsnaveleend nog steeds niet gefotografeerd heb, haha. Nou dan wordt het wel eens tijd, dus op naar het Kennemermeer. De paden zijn daar al platgetrapt, dus ik weet waar ik wezen moet. Er staat wel erg veel riet voor en ik moet wel geduld hebben voordat ik hem zie, klik, klik, klik en weg is hij weer vanwege al dat riet er voor. Wel mazzel dat ik hem net wel aardig heb gefotografeerd.

Lezing strand

Zondag 4 februari 2024
Vanuit de vereniging KNNV is er een lezing over het strand van Wilbert. Het was heel interessant. Hij is niet alleen onderzoeker op het strand, maar ook kok en heeft iets heerlijks gemaakt voor ons met de vormpjes die hij op het strand heeft gevonden.

Omdat ik nu toch in Thijsse’s Hof ben, gelijk even rondgekeken. Mooie maretak in de boom.

Regenplassen

Donderdag 1 februari 2024
Het wordt tijd dat de zon al het water in de regenplassen gaat verdampen. In de duinen kun je niet fietsen zonder grote wateroppervlaktes van regenwater tegen te komen. Het is wel genieten van de vele weerspiegelingen.

Natuurlijk ga ik nog eens kijken bij mijn vlinderroute hoe erg het daar is. Ik loop het uitzichtpunt op voor het overzicht. Nou het is inderdaad heel erg. Aan de zuidkant van het uitzichtpunt is een stuk kaal gegraven, ook in de duinen met zand blijft het water staan vanwege de hoge grondwaterstand.

Het fietspad naar het Vogelmeer is afgezet vanwege het vele water op de fietspaden en ik ga richting Bleek en Berg. Stiekem vind ik al die plassen (hier over het voetpad) mooi om te fotograferen.

Bij dit stuk ben ik op de heenweg ook langs gegaan, maar toen waren de schaduwen van de bomen nog niet zo opvallend.

Ganzen

Zondag 28 januari 2024
Heerlijk fietsweer, dus op pad maar weer. Op het weiland van Oostbroek zitten ganzen en er vliegen een paar grauwe ganzen over.

Op het paardenweilandje lopen 3 kolganzen, die het slootje oversteken.

Een hele ronde gemaakt langs de Houtrak en bij Fort Benoorden uitgekomen voor de nonnetjes die er niet zijn, hihi. Het begint tegen 4 uur alweer te schemeren.