Witte koraalzwam

Zaterdag 26 oktober 2024
In de Herenduinen zet ik mijn fiets ergens neer en ga wandelend paddenstoelen zoeken. Op een takje zit mycelium dat zijn eigenlijk de wortels van paddenstoelen.

Witte koraalzwammetjes zijn best klein.

Gutatiedruppels op nat hout.

De sombere honingzwammen staan er vrolijk bij.

Een heel kluitje gele trilzwammen.

De eikenbloedzwam heeft zich om een takje gewikkeld.

Normaal zien ze er zo uit.

’s Avonds wil ik naar de staartkomeet kijken. Op het pad van de Heerenduinweg naar het Kennemermeer sta ik naast een man en hij heeft hem op de foto, maar ik kan hem niet zien.

Thijsse’s hof

Vrijdag 25 oktober 2024
Morgen is er een paddenstoelendag in Thijsse’s hof en de paddenstoelen met namen er bij staan al gereed. Roestbruin kogelzwammetje op boomschors.

Michiel de Haseth zit op een bankje in de zon en ik ga naast hem zitten en we hebben een heel diepgaand gesprek. Leuk om hem weer eens te zien.
Als ik verder loop zie ik een (Vlaamse) gaai heen en weer scharrelen.

In het gedeelte bij het gebouw staat grijze bisschopsmuts.

Met scherpe schelpzwammen er naast.

Zwammen Velserbeek

Donderdag 24 oktober 2024
Speciaal voor de paddenstoelen ga ik in de middag naar Velserbeek. Aan echte honingzwammen geen gebrek.

Goed gekozen naam voor de spekzwoerdzwammen op een oude boomstronk.

Witte bultzwam met dauwdruppels voor het heksenhuisje.

Paddenstoelenlandschapje van bundelmycena met mos.

Zwammen Velserbeek

Donderdag 24 oktober 2024
Speciaal voor de paddenstoelen ga ik in de middag naar Velserbeek. Aan echte honingzwammen geen gebrek.

Goed gekozen naam voor de spekzwoerdzwammen op een oude boomstronk.

Witte bultzwam met dauwdruppels voor het heksenhuisje.

Paddenstoelenlandschapje van bundelmycena met mos.

Wisenten en kleine topper

Dinsdag 22 oktober 2024
Vanaf badminton fiets ik naar Kraantje Lek waar ik de duinen in ga en ik heb mijn Canon SX60 meegenomen. Bij het tunneltje onder het spoor aangekomen maak ik eerst een foto met mijn telefoon omdat die zo’n lekker breedbeeld heeft. Zo kan een groot deel van de schildering van Joost Zwanenburg op de foto.

Ik ga het wisentenpad lopen, het pad slingert zo door naar het noorden.

Wat een kleurverschillen.

Ik heb geluk dat ik 2 wisenten zie.

Uiteraard staat ook hier water in de vallei.

Geweldig zo’n wisentenbul.

Zo’n mooi gebied hier, met flinke hoogteverschillen.

Er is maar één route en dat is de gele route.

Breedbeeld met de telefoon.

Met de fiets steek ik de Zeeweg over en kom in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Bij de Bruid van Haarlem lopen konikspaarden.

Nu ik toch langs het Vogelmeer kom ga ik daar ook even kijken. Sjek staat er met nog iemand en die roept dat hij de kleine topper ziet. Dan zie ik hem ook en kan ik best een goede foto maken.

Achter me zwemmen 2 vrouwtjes pijlstaart vrij dichtbij.

Sjek wijst me nog op het nonnetje tussen de andere eenden.

Een vredig gezicht die kudde exmoorpony’s in de Kennemerduinen.

Slanke kleine zwaardschede

Maandag 21 oktober 2024
Direct bij het begin van de excursie kan ik het verschil tussen een gewone en een grote aalscholver aantonen door de hoek bij het begin van de snavel. Links de gewone, rechts de grote.

Dit keer gaan we langs de westkant van de plas. We hopen zandtulpjes te zien, maar we zien een plooirokje.

Een katwilg heeft hele lange smalle bladeren.

’s Middags heb ik ook nog strandwacht, waarbij ik wel een bijzonder kleurpatroon zie op een Amerikaanse zwaardschede.

Eindelijk een foto van een drieteentje met schelpjes om zich heen.

Er is heel wat aangespoeld en dit keer niet eens zoveel Amerikaanse zwaardschedes. Ongeveer in het midden een venusschelp, wat zeeboontjes en veel ovale strandschelpjes.

Een duidelijke Noorse hartschelp.

Bij de gigantisch grote zeepaddenstoel heeft Selma even haar hand naast gelegd ter vergelijking.

Hoera, de eerste keer dat ik een andere zwaardschede vind dan de Amerikaanse. Het is de slanke kleine zwaardschede en ik vind er zelfs twee. Misschien omdat ze nu wat meer opvallen omdat er weinig Amerikaanse liggen.

Oranje poriezwam

Vrijdag 18 oktober 2024
Er waren nog wel foto’s gemaakt van de oranje poriezwam zag ik op Facebook, daarom ga ik nog eens naar Heemskerk op zoek. Als ik mijn fiets neer zet heb ik alvast de geschubde inktzwam, ook al is er een hap uit genomen.

Ik hoef niet lang te zoeken naar de poriezwam, want een vrouw is ze aan het fotograferen. De zwam is ontzettend klein en ze doet er wel een half uur over voordat ze eens klaar is en achter me staan ook 2 vrouwen te wachten. Ik neem een stel foto’s, kijk of ze redelijk zijn en dan vind ik het prima. Niet zo mooi als ik op Facebook heb gezien, maar het zwammetje zelf is prachtig.

Daar zit ook een heel klein kevertje, daarom heet die ook kleine luzernekever. Zo klein en dan zoveel kleuren.

Ik fiets door naar de waterberging. Het barst van de vogels, de gewone soorten zoals aalscholvers, grauwe ganzen, kieviten en eenden, maar hier ook slobeenden.

Een stormmeeuw die dichtbij zit op de Prof. Ten Doeschatenstraat.

Langs het nieuwe industriegebied van Heemskerk, de Trompet, fiets ik richting pont Buitenhuizen. Tussen de weilanden door. Nog eens verkeerd gereden, maar wel lekker gefietst.

Wimperzwammetjes

Woensdag 16 oktober 2024
Ik fiets naar Heemskerk in de hoop de oranje poriezwam te kunnen fotograferen. Ik zoek me rot, niets te vinden. Ik denk bekerzwammen te fotograferen, daar denk OBS anders over, die maakt er judasoren van.

Wimperzwammetjes zijn altijd oranje, de wimpers kunnen verschillen bij de soorten.

Oorzwammetjes weer een ander deel van het hoofd, haha.

En dan nog de tranende franjehoed.

Paddenstoeltjes tussen het mos zou een mosklokje kunnen zijn, daar twijfel ik aan. Paddenstoelen zijn zo moeilijk op naam te brengen.

Ik ben vlak bij kasteel Assemburg, hier kijk ik uit naar de zijkant.

En achter me is dit fraaie huizenblok te zien.

Ik heb me uit de naad gefietst om de pont te halen, net te laat dacht ik, maar hij vertrok niet omdat hij stuk was, dus helemaal over de sluizen teruggefietst en ik was nog wel op mijn gewone fiets. Een van de windmolens die ik uit mijn huis kan zien staat hier en als je kijkt naar de fietsers linksonder zie je hoe groot die molens zijn.

Rups slakrups

Zaterdag 12 oktober 2024
Met de KNNV ga ik mee op zoek naar gallen bij het Visserspad. Dik weet al vrij snel een eikje te staan waar hij gallen op weet te zitten. Maar wat een ontdekking: hij ziet een rups van een slakrups, wat geweldig. Altijd al eens willen zien en er zitten er zelfs twee!

Gallen van de beukenhaargalmuggen op het blad van de beuk.

In een eerder stadium zien ze er zo uit. Het is niet de onderkant van het blad, want dat ziet er uit als kleine verdikkingen op het blad.

Een witte kluifzwam waar nog niet aan gekloven is.

Op een armtierig struikje van de zomereik zitten twee rupsen van het kroonvogeltje.

Andere kleuren dan bij de rupsen bij het Kennemermeer, dit is na meerdere vervellingen. Ze zijn ook groter.

Satijnknoopgallen van de knoopjesgalwesp. Hiervan zijn 2 generaties. In het voorjaar hebben de gallen mannetjes en vrouwtjes en bij deze satijnen gallen zijn het alleen vrouwtjes.

We komen bij een stukje met veel mossen. Onder andere zomersneeuw, ook een Cladonia-soort.

Nog niet zeker of dit het gevorkte heidestaartje is, maar deze herken ik wel gelijk als een Cladonia-soort.

Net als het vals rendiermos.

Nu ik toch op het Visserspad ben fiets ik langs Zandvoort terug door de duinen. De andere kant van het tunneltje is nu ook beschilderd door Joost Zwanenburg. Prachtig gedaan.

Als ik het Vogelmeer voorbij ben zie ik een kudde koniks links van het pad. Twee koniks hebben even rust nodig.

Jongeman slobeend

Vrijdag 11 oktober 2024
Omdat Ada dinsdag vroeg waarom een paardenkastanje paardenkastanje heet heb ik gezegd dat als je een blad afbreekt dat je dan een soort hoef ziet. Daarom heb ik vandaag even het bewijs opgehaald in Duin en Kruidberg.

Slobeenden vind ik fascinerend door die enorme snavel. Bij deze jongeman enorm zwart.

Ik vind het niet altijd even leuk al dat water, maar voor de weerspiegeling is het wel mooi. Hier bij de Ezelweg.

Frambozen

Woensdag 9 oktober 2024
In een bak water in de tuin vind ik een verdronken bladrandwants met belletjes op zijn blote lijfje.

Voor paddenstoelen ga ik naar het Burgemeester-Rijkenspark. Er hangen heerlijk uitziende frambozen.

Er naast nog een tak met bloemetjes van de framboos, met een vliegende speld die in de bloem is gedoken.

Er zit een gal op de knop van een hazelaar. Het kan van een springende hazelaarmug zijn, maar ook van een hazelaarkatjesmijt, voor determinatie had ik het beestje er uit moeten halen, dat doe ik niet.

Aan een blad hangt een doorzichtige bel van ongeveer 1 cm. Het is een eipakket van een kokerjuffer, de bladplakker.

Er stroomt nog een echte beek door het park, met aan de walkant tongvarens.

Toevallig kom ik nog langs het kabouterdorp, ik dacht dat het aan de andere kant van het park was.

Zwavelkopjes of zijn het zwavelstokjes met in het midden vlammetjes?

Zwavelkopjes die het hoger op zoeken.

Musjes

Zondag 6 oktober 2024
Op het strand is niet zo veel te beleven. Nog wel een strandkrab opgeraapt.

Op de Kromhoutstraat zitten vaak musjes in de braamstruiken.

Er lijken wel blaadjes naar beneden te dwarrelen waar de musjes achteraan gaan.

Dromedarisluizen

Vrijdag 4 oktober 2024
De waddenorchidee op de parkeerplaats heb ik ingevoerd in waarneming. Eerst wordt er handekenskruid en later rietorchis van gemaakt. Volgend jaar toch eens kijken of waddenorchis niet klopt.

De Metellina-spin heeft een prooi goed ingepakt, misschien was het een rietcicade.

Een stam zit helemaal onder de dromedarisluizen, bijna de enige soort luis die goed te herkennen is.

Sikkelsprinkhaan

Maandag 23 september 2024
De brede wielwebspin zit op een grasje waarvan ik de naam wel zou willen weten.

Galletjes van de schietwilgwratmijt op schietwilg.

Het is dat ik niet weet of ik volgende week nog vlinders kan tellen vanwege het weer dat ik vandaag toch ga tellen. Het is 19 graden, dus de temperatuur valt nog mee en de wind ook.

De sikkelsprinkhaan zie ik al vaker hier bij het Kennemermeer. In 2004 kwamen de eerste 3 exemplaren in Noord-Holland.

Nog een zuidelijke soort: de grauwe schildwants. De eerste melding is van 2005.

De rups van de kleine beer kijkt of de andere kant van het dorre blad sappiger is.