Donderdag 6 maart 2025
Op het weiland van Duin en Kruidberg zie ik de ooievaars niet, al snel zie ik dat ze vliegen. Ik volg ze naar de ruïne, daarna vliegen ze terug richting Santpoort. Er komt zelfs nog eentje bij vliegen.
Woensdag 5 maart 2025
Met Sieneke afgesproken om naar de Hortus te gaan. Ze komt er zo vaak dat ze een prachtige rondleiding geeft. We beginnen met een ‘normale’ vetplant.
De spiraalzaadjes? van de composiet Caputi medley woodii vind ik al bijzonder.
Oke, dit zijn cactussen.
Maar dan heb je ook spiraalcactussen.
Een tros bloempjes van een cactus.
Ik weet de namen niet van al die plantjes, dat maakt niet uit, het maakt me niet prikkelbaar, hihi.
Bij deze absurde plant heb ik wel een kaartje gezien: Euphorbia leuconeura.
Ook heel bijzonder zijn de zonnedauwplantjes.
Leuke bloemetjes, nog in de kas.
Dan komen we buiten zoiets tegen.
Zaden met stekels.
De bloemen van de papierstruik. De bloemen worden gepikt door de halsbandparkieten vertelt Sieneke.
De staartaar herken ik, die staat ook bij de NME in Haarlem.
O, wat mooi, die besjes van de maretak.
Bij de Sterrenwacht gaan we even naar binnen waar dit kunstwerk staat.
De bladeren komen van de benedenverdieping en komen tot het dak, echt gigantisch.
In de bloem van de bromelia begint nog een bloem.
Wat schattig die bloemetjes die uit het blad vandaan komen.
De bladeren van de Malpighiales Euphorbiaceae bestaan ook weer uit 2 delen.
Prachtig die druppels op deze plant.
Even geroken aan de tandpastaplant (ja klopt tandpastageur).
Ik kijk mijn ogen uit naar al die groeiwijzen en kleuren.
Dit is wel de vreemdste ‘bloem’ die ik gezien heb.
Deze is bijzonder van vorm en van kleur.
Een oranje bloem met een extraatje er onder.
Deze cactus is toch wel weer bizar.
We hebben genoten van deze prachtige dag.
Dinsdag 4 maart 2025
Vandaag zie ik vanaf badminton jonge nijlgansjes.
Het is ook heerlijk weer voor ze.
Ik fiets langs de ruïne van Brederode waar een paar stelletjes grote Canadese ganzen zitten. Bovenop het bouwwerk roepen ze naar elkaar.
De ruïne dateert uit de 13e eeuw.
Een torenvalkje landt net op een hoekje.
Een feest van krokusjes in Schoonenberg.
Op de hoek van de Van Houtenlaan wil ik een gaai fotograferen, maar die zit net in de schaduw, als ik opzij stap pakt hij een bolletje van de grond en vliegt weg. Dan kan ik mooi de aardhommels bekijken die van de krokusjes snoepen.
Maandag 3 maart 2025
Ik heb mijn camera weer mee naar badminton zodat ik op de terugweg nog op vogeljacht kan. In park Schoonenberg zit een vrouwtje grote bonte specht in een boom te hakken, in tegenstelling tot het hakken van het mannetje hoor ik haar niet.
Zondag 2 maart 2025
Ik ben naar een lezing over Saba geweest in Thijsse’s hof. Op de terugweg fiets ik door de duinen. Dit geeft me vaak een vakantiegevoel alsof ik op safari ben met wilde beesten in de bergen (een beetje fantasie is nooit weg).
Nog een controleren hoe hoog het water op het fietspad staat, de eerste diepte is goed te doen met de fiets, bij de tweede keer ik om omdat het toch niet de bedoeling was om door te fietsen. Al dat water geeft ook een mooi spiegelbeeld.
Bij de weilanden van Duin en Kruidberg lopen de ooievaars weer. De een is aan het slootje springen…
…en de ander is aan het dansen.
Ook leuk: een mannetje vink.
Zaterdag 1 maart 2025
Ik loop bij het Kennemermeer, alleen is er niets te zien. Er was nog een ringsnaveleend gemeld een half uur daarvoor, maar die is zeker ondergedoken. Ik ga nog even kijken tussen het riet en daar glimmen me de kevertjes me tegemoet.
Ik hoop dat het water zakt voor de volgende excursie, want alle paden staan ook onder water.
Bij het strandje staan een paar plantjes van het kleine hoefblad te bloeien, pff, toch nog wat.
Woensdag 26 februari 2025
Misschien zijn er al grutto’s bij het landje van Gruijters, want er zijn er al heel wat in Nederland. Het is heel treurig in het water, zo weinig vogels. Gelukkig zie ik op het weiland een hele mooie man fazant. Die lichte baan op de borst vind ik ook geweldig.
Op een slootje op de weilanden van Velserbroek zwemt een stelletje wilde eend. Ze gaan een zijslootje in en dan gaan ze aan wal. Aparte kleuren heeft het vrouwtje.
Dinsdag 25 februari 2025
Er zitten nu 2 toppers bij de pier, dat wil ik natuurlijk meemaken. Helaas is het juist bij de pier opeens heel mistig geworden, maar ik laat de kans niet ontglippen. Het is een mannetje en een vrouwtje.
Een paar paarse strandlopers lopen zo dichtbij dat ik van de mist geen last heb.
Omdat er verder geen bijzondere vogels zijn ga ik nog naar het Kennemermeer. De geelbruine plaatjeshoutzwam zit ook op de andere slagboom, maar is verser en is oranje.
Maandag 24 februari 2025
Toevallig zie ik dat ik Moppie 7 jaar geleden uit het asiel heb gehaald, dat is al langer geleden dan ik dacht.
Vrijdag 21 februari 2025
Woensdag was het nog erg koud, het vroor nog, vandaag is het bijna 15 graden. Het koolmeesje heeft echt zin in het voorjaar.
Even op de pier geweest en op het strand. Gewoon jonge zilvermeeuwen, maar die patronen in de vleugels en de staart zijn toch prachtig.
Heel misschien is er bij het Kennemermeer wat te zien. Ja, uitgebloeide dingen, ik denk melkdistel. Ik vind het heel moeilijk om te herkennen.
Op een oude slagboom denk ik een doolhofzwam te herkennen, maar het is de geelbruine plaatjeshoutzwam.
Woensdag 19 februari 2025
Het is nog net onder het vriespunt, maar de zon schijnt. Ik ga naar de duinen ten zuiden van het Kennemermeer, daar ben ik al een tijd niet meer geweest. Als je bij de slufter staat is het net een enorme zandvlakte.
Dit zijn nog echte zandduinen.
Ze veranderen ook elke keer met de wind uit alle richtingen.
Hier zijn de duinen ook veel jonger dan die aan de linker kant van de plas, die zijn al helemaal overwoekerd door duindoorn. De nieuwe duinen zijn gevormd doordat het strand al breder werd door de verlenging van de pier.
Zo mooi, al die structuren in het zand.
Blaartrekkende boterbloem is wel het laatste wat ik hier in het zand verwacht.
Eerst zie ik een paar drieteenstrandlopers, maar dan ook 2 sneeuwgorzen, dus hier zitten ze!
Er is een heel meertje ontstaan door kwelwater.
Daardoor zitten er duizenden belletjes in.
Ik vind nog een stuk oud hout met paalwormen er in, de eerste keer dat ik paalwormen zie.
Dit grote stuk water is door Natuurmonumenten gemaakt. Er stond altijd al water, maar er zijn heel veel duindoorns weggehaald en het water is veel groter geworden.
Ik fiets door richting de pier en kom langs de jachthaven. Wat tref ik het dat daar nou net een kleine zilverreiger rond stapt. Ze zijn niet veel groter dan zilvermeeuwen.
Zo leuk die gele gympen.
Langs de haven valt het me op hoe extreem laag water het is.
Bij de eerste bocht bij de pier heb ik nog nooit hier het zand gezien, altijd golfde het water tot over de stenen.
Als we strandwacht lopen is het altijd zo moeilijk om de vloedlijn te zien en nu is het gewoon overduidelijk.
Ach die vogelpootjes in de sneeuw (ijs).
Een klein vogeltje zit achter een ander klein vogeltje aan en ze landen allebei op het zand, wel verder uit elkaar. De jager is een oeverpieper en het andere kleintje is de bontbekplevier.
Kleintje op de grote vlakte, hihi.
Nou ja, zelfs nog een geoorde fuut bij de pier, sommige dagen zit alles mee.
De krakeenden zitten even dicht bij de stenen, maar gaan weer verderop zodra ik afstap.
Terug langs de haven staat de kleine zilverreiger nog dichterbij.
Wat een dolk van een snavel, pfoe.
Dinsdag 18 februari 2025
Vanaf badminton kom ik langs het Schoterkerkpad waar al jaren een vrouwtje mandarijneend zit. Ze heeft het voorjaar in de kop want ze is aan het flikflooien met de mannetjes wilde eend, die er geen zin in hebben.
Ze geeft het op en kruipt op de kant.
De mannetje hebben felle kleuren, maar de vrouwtje zijn ook prachtig.
De halsbandparkieten vinden één dag warmer weer ook genoeg om aan de slag te gaan. Hé joh, je zit er naast.
Dat is beter.
Daarna nog uitgebreid knuffelen.
Lief stelletje.
Maandag 17 februari 2025
Eigenlijk is er vandaag weer de KNNV-excursie, maar omdat er volgende week helemaal geen badminton is ga ik liever vandaag badmintonnen en dat is een goed plan, want heerlijk gespeeld. Op de terugweg ga ik gelijk door Schoonenberg en hoor heel wat halsbandparkieten.
En ze zitten achter elkaar aan.
Een boomkruipertje kruipt langs de stam omhoog en pikt daar het een en ander weg.
Elk jaar een heel veld met winterakonieten hier.
Zaterdag 15 februari 2025
Bij het opruimen van de Amerikaanse vogelkers zijn er grotere stukken open zand gecreëerd, wat toch wel een mooi effect heeft op de duinen bij Duin en Kruidberg.
Bij het Cremermeer klim ik even naar boven of daar nog leuke soorten zitten. Er komen net 2 grote zaagbekken aan vliegen die daar even foerageren en dan weer vertrekken.
Bij de grote plassen bij mijn vlinderroute zitten meerdere stelletjes knobbelzwanen, maar ook een grote zilverreiger.
Op de terugweg zie ik de Exmoor-pony’s grazen.
Vrijdag 14 februari 2025
Er zijn best veel mistdagen geweest de laatste tijd, dan is het wel lekker om weer even naar de pier te gaan als de zon schijnt.
Donderdag 13 februari 2025
Toevallig heb ik weer mijn camera in mijn badmintontas. De grote zilverreiger zit vlakbij op de heenweg.
En wel erg leuk dat er zoveel puttertjes op de terugweg een tijdje op de grond blijven zitten.
Krokussen
Zaterdag 8 februari 2025
Sinds de spoorlijn jaren terug is veranderd in wandelpad ben ik niet meer ten oosten van station oost geweest. Vandaag maar eens het pad bewandeld. Aan een eik zitten een paar colanootgallen.
Langs de Lelylaan terug, daar staan krokussen met vrolijke kleurtjes.
De theeroos staat hier al jaren in een tuin, het is een hele vroeg bloeier.
En de gele kornoelje bloeit ook.
Woensdag 5 februari 2025
Bij het hek van de pier loopt een kanoet te foerageren.
De topper zit al een heel tijdje in de buurt van een mannetje en vrouwtje zwarte zeeeend. Het vrouwtje weet niet wat ze er van denken moet wat de topper vertelt.
Het water dwarrelt, spat op, danst, kringelt, schuimt, ik vind het zo fascinerend.
Wat leuk dat belletje water op de snavel van de zwarte zeeeend.
Een waterhoentje in de jachthaven.
Ook op zijn kop heeft de ekster kleurtjes.
Maandag 3 februari 2025
Op weg naar het Vogelmeer kom ik langs dit stuk dat jaren droog was, maar nu al een tijd onder water staat. De meerkoeten kunnen hier al schaatsen.
Ik ga weer over het fietspad dat onder water staat, maar nu waag ik het er niet op om er doorheen te fietsen omdat er een laagje ijs op ligt. Dus nu wel veilig aangekomen bij de Schotse hooglanders die het land versieren.
Op het Vogelmeer ligt geen ijs, maar er zijn niet veel meer vogels dan anders. De kuifeenden zitten hier altijd al.
Op hetzelfde water als de heenweg zie ik nu de meerkoeten schaatsen 
Zondag 2 februari 2025
Ik ben lekker aan het fietsen langs de Amsterdamse weg en als ik bij pont Buitenhuizen ben kan ik zo de pont op, ook wel weer eens leuk. Zo kom ik langs Fort Zuiderwijkermeer.
Nu ik toch door Beverwijk ga kan ik wel weer langs de grote burgemeester. Die staat lekker te smikkelen van het afval.
Als ik weer aan de zuidkant ben met de pont ga ik kijken of ik die trompetkalkkokerwormen zie. Die niet, maar wel gebogen traliemosselen en in de bovenste zit ook nog een heel klein slakje.
Het is nog steeds om het vriespunt. De ijskristallen maken van die leuke stapeltjes.
Zaterdag 1 februari 2025
Er ligt weer niet veel bijzonders op het strand, dan is het leuk als we een grote tepelhoren aan de wandel zien, die net uit het holletje is gekropen.
Dit is het afsluitklepje van de grote tepelhoren, het operculum.
Na het koffiedrinken ga ik nog even de pier op, want daar zit een vrouwtje topper.
Dinsdag 28 januari 2025
De grote burgemeester zit al 2 weken in Beverwijk, dus het wordt wel eens tijd om hem eens met een bezoek te vereren.
Zondag 26 januari 2025
Ik ga vandaag naar Texel om de meest zeldzame vogel voor Nederland te fotograferen. Een hele reis, want ik neem mijn elektrische fiets mee in de trein naar Den Helder. Ik fiets daarna heerlijk langs de oostkant van Texel.
En kom nog een kunstwerk tegen.
Bij het gebied Zandkes zitten veel vogels en brandganzen vind ik altijd leuk.
Ik hoef niet te zoeken waar ik de brileider kan vinden, toch niet eens zoveel fotografen, maar de vogel zit er ook al 13 dagen.
Om half 2 had ik hem al een paar keer vaag in beeld gehad, maar tussendoor ben ik even naar een restaurantje geweest om mosterdsoep te eten en koffie te drinken. Ik hoop dat hij dichterbij zit als ik terug kom.
Het is een brileider die normaal overwintert in het open water van de Beringzee. Deze vogel is een stukje verder gevlogen en bivakkeert bij Texel. Ik krijg hem maar moeilijk in beeld omdat hij best ver weg zit en er zwemmen ook eiders, daarom is het moeilijk te bepalen welke ik nou in beeld heb. Het is wel gelukt, maar niet erg scherp. Het is net alsof hij zijn tong uit steekt met die kleine oranjeroze snavel.
De eiders gaan vliegen en hij gaat er achteraan, ik volg met mijn fototoestel tot hij uit beeld is en ik ben niet ontevreden met deze foto. Het jammere alleen is dat als ik vanmorgen om half 9 er was geweest dat hij toen vlak voor me had gezeten. Ik heb prachtige foto’s voorbij zien komen van andere geluksvogels.
Ik denk dat hij niet meer dichterbij komt en ik fiets het binnenland in, daar valt ook wel wat te beleven. Wulpen zijn ook geweldig.
En goudpleviertjes zie ik ook zelden. Het zijn er heel veel.
Ook hier barst het van de grauwe ganzen.
Ik wil de boot van 5 uur halen, dus stap ik niet meer af voor vogels, het wordt ook alweer wat donkerder. Nog een laatste foto met een hele zwerm vogels in de verte en dan ben ik mooi op tijd voor de boot en de trein terug.
Vrijdag 24 januari 2025
Omdat ik dinsdag de humes bladkoning op Westerveld niet gezien heb probeer ik het vandaag nog maar eens. Nu fiets ik het terrein rond. Ik zie wel een kunstwerkje van een boomschors.
Dinsdag 21 januari 2025
Er is een humes bladkoning op Westerveld gesignaleerd, die is heel zeldzaam, dus die zou ik wel eens willen zien en horen. Een roodborstje zit daar wel parmantig, maar daar kom ik niet voor.
Vrouwtje vink tussen de bloemetjes.
Ik loop het hele terrein rond en dat is best een heel stuk. Maar dan zie ik een ree, wat leuk zo met dat fluweel nog op het gewei.
