Zondag 20 april 2025
Er is een mossenexcursie van het IVN bij Bleek en Berg. Marja weet heel veel van mossen, dus dat wordt heel leuk. Het is allemaal heel klein. Op de foto is links een bolletje, als dat openklapt wordt het een sterretje zoals aan het eind van het steeltje. Het is gedrongen kantmos.

In het oog springend gaffeltandmos.

Groot duinsterretje met glasharen aan het eind van de blaadjes.

Vrouwelijk zandhaarmos. Het heet haarmos omdat er haren zitten aan het huikje.

Grijs bisschopsmuts is vrij zeldzaam.

Met Audrey ga ik vlinders tellen bij het Kennemermeer, een bont zandoogje gaat even keurig voor de foto zitten.

Op het heivlinderduin bloeit de ruwe gierstgras.

Terug fiets ik langs de gele ribes.

Vrijdag 4 april 2025
Stralend weer om de vlinderroute bij het Kennemermeer te tellen. Bij het parkeerhok zit alvast een voorjaarskortvleugelmot.

De wilgen in het gebied produceren heel wat stuifmeel.

Als je de populierenkatjes bekijkt zijn die ook bijzonder.

De wollige sneeuwbal heeft knoppen en die fotografeer ik van de onderkant.

Bij de uitgang loopt een muurwesp Ancistrocerus nigricornis over de slagboom.

Prachtig die spreeuwen bij de madeliefjes langs het fietspad.

Terwijl ik sta te kijken naar de spreeuwen landt er een gehoornde metselbij op de meidoornstruik.

Maandag 23 september 2024
De brede wielwebspin zit op een grasje waarvan ik de naam wel zou willen weten.

Galletjes van de schietwilgwratmijt op schietwilg.

Het is dat ik niet weet of ik volgende week nog vlinders kan tellen vanwege het weer dat ik vandaag toch ga tellen. Het is 19 graden, dus de temperatuur valt nog mee en de wind ook.

De sikkelsprinkhaan zie ik al vaker hier bij het Kennemermeer. In 2004 kwamen de eerste 3 exemplaren in Noord-Holland.

Nog een zuidelijke soort: de grauwe schildwants. De eerste melding is van 2005.

De rups van de kleine beer kijkt of de andere kant van het dorre blad sappiger is.

Maandag 16 september 2024
Met een fraaie wolkenlucht belooft de excursie bij het Kennemermeer bijzonder te worden. We vinden al snel rupsen van de wapendrager. Bij mijn favoriete berkenboom zie ik een rups van een kroonvogeltje, wow, prachtige vondst. De kop is naar de rug gekeerd.

De anderen zijn daar zo lang aan het bewonderen en fotograferen dat ik nog van alles zie, zoals een groene stinkwants.

Een slakkendodervliegje met een geweldige naam: rooddijtantesidonia.

Gal in de watermunt, door de watermuntbloesemmijt.

Als ik ga kijken of ze klaar zijn met het kroonvogeltje ontdek ik onder een blad ook nog een rups van een Meriansborstel. We gaan nog net niet uit ons dak.

De rupsen van wapendrager zijn altijd heel harig, deze heeft zijn wilde haren verloren waardoor het patroon zichtbaar is.

Overblijfsel van een nog bloeiende kattenstaart.

Topexcursie, helaas met maar 6 deelnemers, inclusief ikzelf.
Bij het koffiedrinken op het terras komt er nog een terrasjeskommazweefvlieg op mijn schoot zitten.

Zondag 1 september 2024
De mannetjes van de puntbijvlieg proberen een vrouwtje te verleiden, maar zij is net met het eten bezig, dus even geen tijd.

Zwervende pantserjuffers staan nog als vrij zeldzaam, hier vliegen er tientallen en ze zijn flink aan het paren.

Daarna moeten er eitjes gelegd worden, waarbij het mannetje het vrouwtje nog vasthoudt in haar nek.

Ze kan het ook alleen af.

De zuigbuis van de kleine parelmoervlinder steekt in de bloem van koninginnenkruid.